Το τανγκό είναι ένας πολύ όμορφος χορός γεμάτος χάρη. Μήπως όμως είναι πολλά περισσότερα από αυτό; Οι Ιταλοί πάντως κάνουν συναντήσεις «ταγκοθεραπείας» για να αντιμετωπίσουν τα συμπτώματα της νόσου του Πάρκινσον.
Οι συναντήσεις αυτές γίνονται μια φορά την εβδομάδα και διαρκούν μιάμιση ώρα κάθε φορά. «Όταν χορεύουμε, ξεχνάμε το Πάρκινσον. Το να αγκαλιάζεις τον παρτενέρ σου και να κινείσαι, να χορεύεις μαζί του, σε κάνει να νιώθεις πιο αισιόδοξα και δυνατός» λένε πολλοί ασθενείς.
Κυρίως στους βόρειους νομούς της Ιταλίας, έχουν ξεκινήσει συνεργασίες δημόσιων κέντρων υγείας με ειδικούς συνδέσμους οι οποίοι ασχολούνται αποκλειστικά και μόνον με την μουσικοθεραπεία. Χορεύοντας ταγκό, αλλά και με ειδικές ασκήσεις για την αναπνοή και την μουσική χαλάρωση, οι ασθενείς καταφέρνουν να ελέγχουν καλύτερα τις κινήσεις τους, ενώ μειώνονται, παράλληλα, και τα κινητικά τους προβλήματα.
Όπως τονίζουν οι υπεύθυνοι του ιταλικού δημόσιου συστήματος υγείας της Πάντοβα «μια συνεχής παρακολούθηση της βοηθητικής αυτής θεραπείας, η οποία βασίζεται στη μουσική και στον χορό, συμβάλλει στο να μπορέσει να επιβραδυνθεί η επιδείνωση της ασθένειας.
Στις όλες θετικές επιδράσεις, παράλληλα με τον χορό, συμβάλει και το κλίμα γιορτής και ευθυμίας που συνδέεται, ανέκαθεν, με τα χορευτικά ραντεβού. Στην περίπτωση αυτή, φυσικά, αυτό που μετρά δεν είναι η όλη επίδοση ή ο εντυπωσιασμός, αλλά η πραγματική, βαθιά, ψυχική διάσταση της συνάντησης δυο ανθρώπων μέσω του χορού, και η ενίσχυση των κινητικών τους ικανοτήτων.
Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα αποτελέσματα, ο αργεντίνικος αυτός χορός βοηθά τους ασθενείς και στην ψυχική τους διάσταση, χαρίζοντάς τους μεγαλύτερη γαλήνη και τη δυνατότητα να επικοινωνούν με πιο ήρεμο τρόπο με τους συγγενείς τους, καθ΄ όλη την διάρκεια της εβδομάδας.
Στην Ιταλία, 250.000 άτομα υποφέρουν από Πάρκινσον, και σύμφωνα με πολλές προβλέψεις ο αριθμός αυτός μπορεί ακόμη και να διπλασιαστεί μέχρι το 2030.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Πάρκινσον: Τα smartphones στη μάχη κατά της νόσου
Πάρκινσον: Πίσω από την ψυχολογία ενός ασθενή
