Υποκατάστατα αλατιού: Επιτέλους γεύση στην υπέρταση!

11-03-2017

Το υποκατάστατο αλατιού, ή απλά το πράσινο αλάτι, αποτελούν για όσους έχουν υπέρταση μία από τις καλύτερες εναλλακτικές. Το «κλασσικό» αλάτι προκύπτει από την ένωση δύο στοιχείων της φύσης, του χλωρίου και του νατρίου. Δυστυχώς όμως ο συνδυασμός αυτός είναι εκκριτικός, όχι μόνο για τον ουρανίσκο αλλά και για την αρτηριακή πίεση. Εδώ και αρκετά χρόνια η επιστήμη των τροφίμων έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα προϊόν που στέκεται επάξια δίπλα στο αλάτι.

Πως «φτιάχνεται» το υποκατάστατο αλατιού;

Στη φύση υπάρχουν δύο στοιχεία που συμπληρώνει το ένα το άλλο, και αυτά είναι το νάτριο και το κάλιο. Με βάση την τόσο απλή αυτή σκέψη, το κάλιο υποκαθιστά το νάτριο στο πράσινο αλάτι, δημιουργώντας το χλωριούχο κάλιο. Το τελευταίο έχει αλμυρή γεύση και συνεχίζει να ικανοποιεί τους γευστικούς κάλυκες! Στο εμπόριο, εκτός από τα υποκατάστατα, θα βρείτε και λάιτ εκδοχές που περιέχουν μισή- μισή ποσότητα από κανονικό και «εναλλακτικό» αλάτι.

Πως μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε;

Το πράσινο αλάτι μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο για επιτραπέζια, όσο και για μαγειρική χρήση. Το υποκατάστατο όμως δεν εμφανίζει την ίδια «ιδανική» γεύση με το κλασσικό, διαφορά που αντιλαμβάνονται πολλοί. Η πικρή του επίγευση αποτρέπει πολλούς από το να το χρησιμοποιήσουν, αναζητώντας περισσότερη γεύση στα μπαχαρικά, στα βότανα, στο λεμόνι ή στο ξύδι.

Επίλογος ή η αλμυρή αλήθεια

Το παραδοσιακό αλάτι θα έλεγε κανείς πως είναι γευστικά αναντικατάστατο. Μάλιστα στη μαγειρική καταφέρνει να αναδείξει τα αρώματα και τις γεύσεις όλων των υπόλοιπων συστατικών. Δυστυχώς όμως προτεραιότητα δεν έχει πάντα η γεύση, αλλά η υγεία. Τα άτομα με υπέρταση, καρδιαγγειακές παθήσεις, προβλήματα στα νεφρά ή όσοι λαμβάνουν κορτιζόνη, είναι καλό να ακολουθούν μία διατροφή χαμηλή σε αλάτι, φροντίζοντας έτσι το σώμα τους και διαφυλάσσοντας την ποιότητα ζωής τους. Η προτεινόμενη ημερήσια κατανάλωση αλατιού για αυτές τις ομάδες του πληθυσμού είναι ένα κουταλάκι του γλυκού (2.300mg), συμπεριλαμβανομένης και της ποσότητας που κρύβεται σε έτοιμα τρόφιμα όπως το ψωμί, το τυρί και τα αλλαντικά. Το πράσινο αλάτι αποτελεί μία πρακτική λύση στην ανάγκη αυτή, προτεραιότητα όμως θα πρέπει να είναι η ισορροπημένη διατροφή πλούσια σε φρέσκα τρόφιμα και σπιτικά γεύματα.

Η αυξημένη κατανάλωση καλίου ενδέχεται να είναι βλαβερή για την υγεία ατόμων που λαμβάνουν διουρητικά φάρμακα, για όσους τα νεφρά δεν μπορούν να αποβάλλουν ικανοποιητικά το στοιχεία, για εκείνους που έχουν ιατρικό ιστορικό παθήσεων στο συκώτι ή στην καρδιά. Εάν ανήκετε στις κατηγορίες αυτές συμβουλευτείτε το γιατρό σας πριν χρησιμοποιήσετε κάποιο υποκατάστατο αλατιού.

Ήβη Παπαϊωάννου, MS, RDN

Διαιτολόγος, Διατροφολόγος

Μέλος της Ακαδημίας Διατροφής και Διαιτολογίας, ΗΠΑ

ivipapai@gmail.com