Τρεις προϋποθέσεις θέτει ο Ιατρικός Σύλλογος για την βελτίωση της πρότασης νόμου περί Ιατρικών Συλλόγων. Συγκεκριμένα, ο ΙΣΑ ζητά την κατάργηση της ρύθμισης του άρθρου 27 παρ. 1 σύμφωνα με την οποία «Οι Ιατρικοί Σύλλογοι αλληλογραφούν απευθείας προς όλες τις τοπικές και κεντρικές Αρχές για ζητήματα της περιφέρειάς τους και τους ιδιώτες, ενώ προς τις κεντρικές Αρχές μόνο μέσω του Π.Ι.Σ., όταν πρόκειται για ζητήματα γενικής φύσης.».
Όπως εξηγεί, η δυνατότητα κάθε Ιατρικού Συλλόγου να επικοινωνεί απευθείας με όλες τις δημόσιες αρχές αποτελεί αυτονόητο δικαίωμά τους σε ένα κράτος δικαίου. Σε κανένα άλλο τομέα της δημόσιας διοίκησης, σημειώνει ο ΙΣΑ, δεν τίθεται φίλτρο ή φίμωτρο σε εκλεγμένους εκπροσώπους εργαζομένων ή επιστημονικών ομάδων.
«Η κατάργηση της προϊσχύσασας ρύθμισης, που, σε κάθε περίπτωση, μόνο η παρούσα ηγεσία του Υπουργείου Υγείας «αναβίωσε και επικαλέστηκε», ήταν η πρόταση που θα θέλαμε να ζητήσει ο ίδιος ο ΠΙΣ. Πρόκειται για μία αναχρονιστική και βαθιά αντιδημοκρατική ρύθμιση του παρελθόντος η οποία στερεί τους ΙΣ από οποιαδήποτε φωνή, τους απαξιώνει και τους αποστερεί από οποιαδήποτε δυνατότητα χάραξης πολιτικής. Δεν δικαιούται να ομιλεί για εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας των Ιατρικών Συλλόγων, όποιος δεν προτείνει την κατάργησή τη». υπογραμμίζει.
Δεύτερη προϋπόθεση για τν ΙΣΑ είναι η «τήρηση μίας ουσιαστικής αναλογίας τουλάχιστον στην εκπροσώπηση του Ιατρικού Σώματος στη Γενική Συνέλευση του ΠΙΣ ώστε πράγματι ο ΠΙΣ να είναι εκπρόσωπος των ιατρών, θα αποτελούσε τη δεύτερη επιβεβλημένη για λόγους δημοκρατίας τροποποίησης της νομοθεσίας, ώστε να μπορεί να γίνει λόγος για εκσυγχρονισμό της». Διευκρινίζει δε ότι «κάποιοι θέλουν σύλλογοι όπως ο ΙΣ Αθηνών που εκπροσωπεί το 40% του ιατρικού πληθυσμού της χώρας να εκπροσωπούνται με ποσοστό της τάξης του 8-9% στη Γενική Συνέλευση. Αυτός είναι ο ΠΙΣ που επιθυμούν να έχουν μόνο εκείνοι που θέλουν να χειραγωγούν τις «ομόφωνες» αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης του ΠΙΣ. Είναι συνεπώς επιβεβλημένη η τροποποίηση της ρύθμισης της διάταξης του άρθρου 6 του σχεδίου Νόμου».
Τρίτο και βασικό ζήτημα – σύμφωνα με τον ΙΣΑ – είναι η μεταβίβαση της αρμοδιότητας στον ΠΙΣ να εκδίδει πιστοποιητικά Good Standing, που επιχειρείται με τη διάταξη του άρθρου 4 του σχεδίου νόμου. Δεν συνάδει με την ίδια τη φύση του ΠΙΣ ως δευτεροβαθμίου οργάνου, του οποίου μέλη είναι μόνο οι ΙΣ και όχι οι ιατροί. Αποτελεί άλλο ένα οπισθοδρομικό μέτρο, που κινείται στοχευμένα ακριβώς στην ίδια κατεύθυνση ελέγχου και απαξίωσης των Ι.Σ.
