Την ανάγκη ενίσχυσης των Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών με 465 νέες θέσεις εργασίας και θεσμοθέτηση ως ανεξάρτητης εξειδίκευσης της Επείγουσας Ιατρικής προανήγγειλε ο υπουργός Υγείας κος Ξανθός κατά το χαιρετισμό του στο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο Επείγουσας Ιατρικής.
Ο κος Ξανθός υπογράμμισε την ανάγκη ενίσχυσης και αναβάθμισης των ΤΕΠ με την κατ’ αρχήν δημιουργία ενός αποτελεσματικού «φίλτρου» για περιστατικά πρωτοβάθμιου χαρακτήρα που σήμερα συρρέουν στα νοσοκομεία και , στη συνέχεια , την αυτόνομη συγκρότηση και στελέχωση των ΤΕΠ , με συνεχή παρουσία επαρκούς, εξειδικευμένου και καλά εκπαιδευμένου ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, με υψηλά standards οργάνωσης και ετοιμότητας τους, διασύνδεση και συνέργεια με το ΕΚΑΒ , και διαρκή υποστήριξη από τις υπόλοιπες ειδικότητες , κλινικές και τμήματα του νοσοκομείου.
Σ ’αυτή την κατεύθυνση κινείται ήδη το Υπουργείο Υγείας , είπε ο κος Ξανθός συνεργαζόμενο με την Ελληνική Εταιρεία Επείγουσας Ιατρικής και την υπόλοιπη επιστημονική και ακαδημαϊκή κοινότητα , δίνοντας προτεραιότητα στην ανάπτυξη της ΠΦΥ και της δυνατότητας 24ωρης εφημερίας ορισμένων Κέντρων Υγείας Αστικού Τύπου , ενισχύοντας τα ΤΕΠ στο αμέσως επόμενο διάστημα με 465 θέσεις μόνιμων γιατρών ΕΣΥ και θεσμοθετώντας την εξειδίκευση στην Επείγουσα Ιατρική μετά από σχετική εισήγηση του ΚΕΣΥ .
Στα ΤΕΠ εφαρμόζονται με πληρότητα οι θεμελιώδεις αρχές του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) για καθολικότητα και ισότητα στην Υγεία , γιατί αντιμετωπίζονται χωρίς διακρίσεις , χωρίς οικονομική επιβάρυνση και με ισότιμο τρόπο όλοι οι άνθρωποι που έχουν ανάγκη επείγουσα νοσοκομειακή περίθαλψη . Με την έννοια αυτή κατέληξε ο κος Ξανθός ότι είναι ίσως το πιο «δημοκρατικό τμήμα» του νοσοκομείου . «Μένει , με συγκροτημένο πολιτικό σχεδιασμό , με διασφάλιση των αναγκαίων ανθρώπινων και υλικών πόρων και με αντίστοιχη μέριμνα από τις Διοικήσεις των νοσοκομείων, να διασφαλιστεί η μέγιστη δυνατή αποτελεσματικότητα των ΤΕΠ στην παρεχόμενη φροντίδα , για να δικαιώσουν πλήρως το ρόλο τους ως «δίχτυ ασφαλείας» στη διαχείριση των επειγόντων περιστατικών και ως πεδίο αδιαμφισβήτητης υπεροχής του Δημόσιου Συστήματος Υγείας».
