Αντιδράσεις εξακολουθεί να προκαλεί το ΠΔ για το νέο Οργανισμό του υπουργείου Υγείας με το οποίο «ψαλιδίζονται» αρμοδιότητες του ΕΟΠΥΥ. Σήμερα το πρωί, εργαζόμενοι του ΕΟΠΥΥ απέκλεισαν την είσοδο του υπουργείου Υγείας οι οποίοι διαμαρτύρονται για το ΠΔ.
Όπως υποστηρίζουν, το ΠΔ περιορίζει την αυτονομία του ΕΟΠΥΥ και τον καθιστά πλήρως ελεγχόμενο από το υπουργείο Υγείας. Όπως δήλωσε ο πρόεδρος του Συλλόγου, Κώστας Κερασίδης, οι εργαζόμενοι θα κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις τους και θα προχωρήσουν σε αιφνιδιαστικές καταλήψεις κτηρίων που στεγάζονται υπηρεσίες του ΕΟΠΥΥ.
Οι εργαζόμενοι απαιτούν την άμεση κατάργηση του άρθρου 30 του Π.Δ. 121/17.» Με το συγκεκριμένο αρθ.30, συστάθηκε «ΑΥΤΟΤΕΛΕΣ ΤΜΗΜΑ ΕΠΟΠΤΕΙΑΣ, ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ», αποκλειστικής ευθύνης του εκάστοτε υπουργού. Σύμφωνα με τους εργαζόμενους, είναι φυσικά απαράδεκτο κι ανησυχητικό το γεγονός της υπαγωγής του ΕΟΠΥΥ στην εποπτεία «αυτοτελούς τμήματος».
Και συνεχίζουν: Μεγαλύτερη όμως ανησυχία ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΤΟΥ, προκαλεί η περιγραφή των αρμοδιοτήτων του συγκεκριμένου τμήματος. Εκτός των άλλων λοιπόν «καθορίζει», «διαχειρίζεται» και «εισηγείται» για κρίσιμα ζητήματα λειτουργίας και παροχών, παρακάμπτοντας και υποκαθιστώντας το Δ.Σ. του Οργανισμού και τις αρμόδιες υπηρεσίες του. Αναφέρουμε δε ότι, ένα μήνα πριν υπήρξε τροποποίηση της σύνθεσης του Δ.Σ. και ανατροπή των συσχετισμών μεταξύ των «διορισμένων» μελών και των μελών που ορίζονται από τους Κοινωνικούς Φορείς, υπέρ των πρώτων (έξι προς πέντε)».
Όπως δήλωσε ο κ. Κερασίδης, «αποψιλώνεται ο ΕΟΠΥΥ και σε βάθος χρόνου με την μείωση του προϋπολογισμού θα γίνει μια Γενική Διεύθυνση του υπ. Υγείας που θα δέχεται απευθείας εντολές από τον υπουργό».
Έξω από το υπουργείο βρέθηκε και ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου, κ Γιαννόπουλος, ο οποίος υποστήριξε πως «Το θέμα έχει δημιουργηθεί εντελώς λανθασμένα. Δεν ξέρω ποιος συμβούλεψε τους εργαζόμενους ότι θίγεται η λειτουργία του ΕΟΠΥΥ πάντως κάτι τέτοιο είναι εντελώς ανυπόστατο. Η κινητοποίηση των εργαζομένων είναι εντελώς εκτός τόπου και χρόνου».
