Ένας στους τέσσερις Έλληνες που χρειάστηκε ιατρική εξέταση ή θεραπεία τον τελευταίο χρόνο δεν την έλαβε! Μάλιστα, ποσοστό 19,3% του φτωχού πληθυσμού ηλικίας 16 ετών και άνω, δεν έλαβε ιατρική εξέταση ή θεραπεία, αν και χρειάστηκε. Το αντίστοιχο ποσοστό του μη φτωχού πληθυσμού ανέρχεται στο 8,9%.
Τα παραπάνω στοιχεία περιλαμβάνονται σε έρευνα της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής για την Υγεία των Ελλήνων το 2017. Σύμφωνα με την έρευνα,
Κατά τους τελευταίους 12 μήνες πριν τη διενέργεια της έρευνας, περίπου 1 στους 2 (44,7%) ενήλικες ηλικίας 16 ετών και άνω χρειάστηκε ιατρική εξέταση ή θεραπεία.
Ποσοστό 24,5% όσων χρειάστηκαν ιατρική εξέταση ή θεραπεία δεν την έλαβε.
Μάλιστα, ποσοστό 19,3% του φτωχού πληθυσμού ηλικίας 16 ετών και άνω, δεν έλαβε ιατρική εξέταση ή θεραπεία, αν και χρειάστηκε. Το αντίστοιχο ποσοστό του μη φτωχού πληθυσμού ανέρχεται στο 8,9%.
Ο λόγος που αναφέρθηκε ως κύριος για τη μη ικανοποίηση της αναγκαίας ιατρικής εξέτασης ή θεραπείας, από τον πληθυσμό που χρειάστηκε ιατρική εξέταση ή θεραπεία και δεν την έλαβε (24,5%), για περισσότερους από 7 στους 10 (74,6%) ήταν οικονομικός και για ποσοστό 13,6% εξαιτίας της μεγάλης λίστας αναμονής.
Αντίστοιχα, κατά τους τελευταίους 12 μήνες πριν τη διενέργεια της έρευνας, 3 στους 10 (29,9%) χρειάστηκαν οδοντιατρική / στοματολογική / ορθοδοντική εξέταση ή θεραπεία. Ποσοστό 37,2% όσων χρειάστηκαν οδοντιατρική / στοματολογική / ορθοδοντική εξέταση ή θεραπεία δεν την έλαβαν. Ποσοστό 21,8% του φτωχού πληθυσμού ηλικίας 16 ετών και άνω δεν έλαβε οδοντιατρική / στοματολογική / ορθοδοντική εξέταση ή θεραπεία, αν και χρειάστηκε. Το αντίστοιχο ποσοστό του μη φτωχού πληθυσμού ανέρχεται στο 8,6%. Για 9 στους 10 (87,5%) ο κύριος λόγος ήταν οικονομικός.
Αναφορικά με την ικανοποίηση της ανάγκης α) για ιατρική εξέταση ή θεραπεία και β) για οδοντιατρική / στοματολογική / ορθοδοντική εξέταση ή θεραπεία, σε σχέση με το προηγούμενο έτος 2016, καταγράφεται μείωση κατά 9,5 και 15,8 ποσοστιαίες μονάδες, αντίστοιχα, στα ποσοστά του πληθυσμού ηλικίας 16 ετών και άνω που τις χρειάστηκαν και δεν την έλαβαν.
Χρήση υπηρεσιών φροντίδας (ιατρικής ή άλλης) – κατανάλωση φαρμάκων
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 12 μηνών, πριν τη διενέργεια της έρευνας το ποσοστό του πληθυσμού ηλικίας 16 ετών και άνω που έκανε εισαγωγή σε νοσοκομείο με διανυκτέρευση, ανήλθε σε 9,3%. Οι ημέρες νοσηλείας κυμάνθηκαν από 1 έως 180. Το 62,2% του πληθυσμού νοσηλεύτηκε 1 έως 5 ημέρες, ενώ περισσότερες από 5 και έως 10 ημέρες το 25,1%.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 12 μηνών, πριν τη διενέργεια της έρευνας, υπηρεσίες φροντίδας κατ’ οίκον χρησιμοποίησε το 3,2% του πληθυσμού ηλικίας 16 ετών και άνω.
Κατά τη διάρκεια των δύο εβδομάδων πριν την ημέρα διενέργειας της έρευνας 1 στους 2 (46,2%) κατανάλωσε φάρμακα, θεραπευτικά βότανα ή βιταμίνες με συνταγή γιατρού. Περιλαμβάνονται φάρμακα που καταναλώθηκαν το προαναφερθέν χρονικό διάστημα και τα οποία είχαν συνταγογραφηθεί κατά το παρελθόν από γιατρό (π.χ. λόγω συνεχιζόμενης θεραπείας).
XΡΗΣΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΗΛΙΚΙΑΣ 0 ΕΩΣ 15 ΕΤΩΝ
1 στα 4 νοικοκυριά της Χώρας (24,2%) έχει τουλάχιστον ένα παιδί 0 έως 15 ετών.
4 στα 10 νοικοκυριά (40,5%) με ένα τουλάχιστον παιδί ηλικίας 0 έως 15 ετών χρειάστηκαν, κατά τη διάρκεια των τελευταίων 12 μηνών, ιατρική εξέταση ή θεραπεία για τα παιδιά τους.
Το 2,4% των νοικοκυριών με ένα τουλάχιστον παιδί ηλικίας 0 έως 15 ετών, τα οποία χρειάστηκαν ιατρική εξέταση ή θεραπεία για το / τα παιδί / παιδιά τους, δεν την έλαβαν.
Για περίπου 8 στα 10 νοικοκυριά (76,3%) ο κύριος λόγος, για τον οποίο το/τα παιδί/παιδιά δεν έλαβαν την αναγκαία ιατρική εξέταση ή θεραπεία, ήταν οικονομικός.
Περισσότερα από 2 στα 10 νοικοκυριά (25,6%) με ένα τουλάχιστον παιδί ηλικίας 0 έως 15 ετών χρειάστηκαν κατά τη διάρκεια των τελευταίων 12 μηνών οδοντιατρική / στοματολογική / ορθοδοντική εξέταση ή θεραπεία για τα παιδιά τους.
Το 5,2% των νοικοκυριών με ένα τουλάχιστον παιδί ηλικίας 0 έως 15 ετών, τα οποία χρειάστηκαν οδοντιατρική / στοματολογική / ορθοδοντική εξέταση ή θεραπεία για το / τα παιδί / παιδιά τους, δεν την έλαβαν.
Για τη συντριπτική πλειοψηφία των νοικοκυριών (95,6%) ο κύριος λόγος, για τον οποίο το/τα παιδί/παιδιά δεν έλαβαν την αναγκαία οδοντιατρική / στοματολογική / ορθοδοντική εξέταση ή θεραπεία, ήταν οικονομικός.
