Πολλά είναι σήμερα τα ζευγάρια που προσπαθούν να συλλάβουν ένα παιδί και δυσκολεύονται ή δεν τα καταφέρνουν καθόλου. Ορισμένες γυναίκες έχουν ακούσει τη συμβουλή που δίνουν ορισμένοι ειδικοί να μένουν ακίνητες και με τα πόδια ψηλά μετά το σεξ. Ολλανδοί επιστήμονες όμως τονίζουν τώρα πως δεν υπάρχει απολύτως καμία επιστημονική απόδειξη πως κάτι τέτοιο βοηθάει όντως.
Ερευνητές από το Ιατρικό Κέντρο του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ στην Ολλανδία μελέτησαν 479 γυναίκες οι οποίες υποβλήθηκαν σε σπερματέγχυση εξαιτίας ανεξήγητης ή ήπιας υπογονιμότητας του συντρόφου τους.
Οι ειδικοί χώρισαν τυχαία τις εθελόντριες σε δύο ομάδες, ζητώντας από εκείνες της πρώτης να παραμείνουν για 15 λεπτά ξαπλωμένες μετά την σπερματέγχυση και από εκείνες της δεύτερης να σηκωθούν αμέσως και να περπατήσουν.
οι ερευνητές εξέτασαν τελικά τα αποτελέσματα 950 κύκλων με ακινησία και 984 με κινητικότητα.
Οι ειδικοί χώρισαν τυχαία τις εθελόντριες σε δύο ομάδες, ζητώντας από εκείνες της πρώτης να παραμείνουν για 15 λεπτά ξαπλωμένες μετά την σπερματέγχυση και από εκείνες της δεύτερης να σηκωθούν αμέσως και να περπατήσουν.
οι ερευνητές εξέτασαν τελικά τα αποτελέσματα 950 κύκλων με ακινησία και 984 με κινητικότητα.
Τα αποτελέσματα της έρευνας, τα οποία παρουσιάστηκαν στο 32ο Ετήσιο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ανθρώπινης Αναπαραγωγής & Εμβρυολογίας (ESHRE 2016) στο Ελσίνκι, έδειξαν πως τα ποσοστά κυήσεως ήταν 32,2% στην ομάδα της ακινησίας και 40,3% στην ομάδα της άμεσης κινητοποίησης.
Όπως τονισε η επικεφαλής της έρευνας, Δρ. van Rijswijk η διαφορά αυτή «δεν είναι στατιστικώς σημαντική ώστε να πούμε ότι η ακινησία μειώνει τις πιθανότητες σύλληψης, αλλά οπωσδήποτε δεν τις αυξάνει καθόλου».
Η ερευνήτρια παραδέχθηκε, βέβαια, ότι τα νέα ευρήματα αντικρούουν εκείνα προγενέστρων μελετών, αλλά τόνισε πως εκείνες ήταν μικρότερες και αφορούσαν έναν κύκλο σπερματέγχυσης και όχι τον πλήρη αριθμό των κύκλων όπως είθισται να συμβαίνει «στον αληθινό κόσμο».
Όπως εξήγησε η Δρ. Rijswijk «τα ευρήματα αυτών των προγενέστερων μελετών μάς ώθησαν να πραγματοποιήσουμε τη δική μας, τυχαιοποιημένη μελέτη», εξήγησε. «Ο στόχος μας ήταν να επαληθεύσουμε τα παλαιότερα ευρήματα, διότι στην ιατρική έρευνα πάντοτε υπάρχει το ενδεχόμενο κάτι που βρίσκουμε να είναι τυχαίο. Αν μη τι άλλο, είναι καλά τεκμηριωμένο ότι τα σπερματοζωάρια μπορούν να φθάσουν στη σάλπιγγα μέσα σε 5 λεπτά της ώρας έπειτα από τη σπερματέγχυση και ότι μπορούν να επιζήσουν επί μερικές ημέρες στη μήτρα, επομένως τι νόημα θα είχε η ακινησία για 10 ή 15 λεπτά; Επειδή λοιπόν δεν φαίνεται να υπάρχει βιολογική εξήγηση για την αναγκαιότητα της ακινησίας, θελήσαμε να εξετάσουμε ενδελεχώς αν αποδίδει ή όχι και ανακαλύψαμε πως δεν έχει καμία σημασία».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
