Εξακολουθούμε ως πολιτεία και κοινωνία να «σκοράρουμε» χαμηλά σε θέματα αλληλεγγύης όπως αποδεικνύει το χαμηλό ποσοστό αιμοδοτών στη χώρα μας αφού ακόμη και σήμερα «καταφέρνουμε» να εισάγουμε αίμα από την Ελβετία.
Σύμφωνα με την ΕΥΝΑΠ, κάθε χρόνο χρειαζόμαστε στη χώρα μας 600.000 μονάδες αίματος για μετάγγιση για όλες τις ανάγκες (χειρουργεία, αιμορραγίες, μεσογειακή αναιμία κ.λπ.). Το 60% με 70% των μονάδων αίματος προέρχεται από το συγγενικό περιβάλλον των ασθενών, το 30% με 35% από εθελοντές αιμοδότες και συλλόγους και το 5% εισάγεται κυρίως από την Ελβετία. Εκτός όμως από τη μειωμένη κοινωνική ευαισθησία υπάρχει και εντονότατη κρατική αδιαφορία σε σχέση με τις αιμοδοσίες.
Το 2013 καταργήθηκαν τρεις μεγάλες αιμοδοσίες με την κατάργηση τριών νοσοκομείων:
Στο 1ο Θεραπευτήριο του Ι.Κ.Α.
Στο 3ο Θεραπευτήριο του Ι.Κ.Α.
Στο νοσοκομείο ΠΑΤΗΣΙΩΝ.
Ταυτόχρονα, σημαντική είναι η υπολειτουργία της αιμοδοσίας του ΑΜΑΛΙΑ ΦΛΕΜΙΝΓΚ μετά την υποβάθμιση του νοσοκομείου και τη συγχώνευσή του με το ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΕΙΟ. Οι αιμοδοσίες που υπάρχουν στα κρατικά νοσοκομεία έχουν τεράστια έλλειψη προσωπικού, χώρων αλλά και τεχνολογικού εξοπλισμού. Έχουν μετονομαστεί, σε σταθμούς αιμοδοσίας από κέντρα αιμοδοσίας που ήταν, μιας και το κέντρο λειτουργεί στο Τατόι, μετά από αδράνεια πολλών ετών.
Επιπλέον η ΕΙΝΑΠ καταγγέλλει ότι λόγω της έλλειψης προσωπικού όλων των κλάδων σε πολλές αιμοδοσίες έχει καταργηθεί η απογευματινή βάρδια, που στερεί τη χρονική δυνατότητα πρόσβασης στους αιμοδότες, ενώ σε άλλες αιμοδοσίες έχει καταργηθεί για τον ίδιο λόγο η βάρδια του Σαββάτου και της Κυριακής, που θα έδινε ευχέρεια στον κάθε εργαζόμενο να γίνει αιμοδότης.
Σημειώνεται ότι όλα τα ιδιωτικά νοσοκομεία και θεραπευτήρια προμηθεύονται για τις ανάγκες τους, μονάδες αίματος από τα δημόσια νοσοκομεία εντελώς δωρεάν. Μάλιστα όλος ο αναγκαίος εργαστηριακός έλεγχος που γίνεται στα δημόσια νοσοκομεία χρεώνεται από το ιδιωτικό νοσοκομείο στον ασθενή ή στον ασφαλιστικό του φορέα.
Η ΕΙΝΑΠ ζητάει από την κυβέρνηση άμεση ενίσχυση των μονάδων αιμοδοσίας με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού (γιατρούς, τεχνολόγους, νοσηλευτές) για να στελεχωθούν όλες οι αιμοδοσίες και να ανοίξουν και αυτές που έκλεισαν. Διαφορετικά, «θα μείνουμε μόνο σε κάποιες διαφημίσεις που κυκλοφόρησαν πρόσφατα και προπαγανδίζουν την ανάγκη της εθελοντικής αιμοδοσίας».
