Κατακόρυφη πτώση παρουσιάζει ο αριθμός των μεταμοσχεύσεων στη χώρα μας τους πρώτους μήνες του 2018, με λιγότερους από 3 δότες ανά ένα εκατομμύριο πληθυσμού! Για το θέμα πραγματοποιήθηκε χθες Συνάντηση Εργασίας που συγκάλεσε η Κοσμητεία της Σχολής Επιστημών Υγείας του ΑΠΘ, με τη συμμετοχή εκπροσώπων των εμπλεκόμενων φορέων.
Ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μεταμοσχεύσεων, αναπληρωτής καθηγητής και διευθυντής της Πανεπιστημιακής Κλινικής Μεταμοσχεύσεων του Ιπποκρατείου, Ιωάννης Φούζας, αναφερόμενος στη σημαντική πτώση των μεταμοσχεύσεων φέτος έκανε λόγο για περιοδικό φαινόμενο.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ο ΕΟΜ, ο οποίος καταβάλει υπερπροσπάθειες, δεν στελεχώθηκε ποτέ πραγματικά από καμία κυβέρνηση ώστε να στηριχθεί η υπόθεση των μεταμοσχεύσεων. Παράλληλα, τόνισε, ότι 70% των δοτών οργάνων είναι από τη Βόρεια Ελλάδα (Θεσσαλονίκη και Αλεξανδρούπολη) ενώ στη χώρα υπάρχουν μεγάλες Μονάδες Εντατικής Θεραπείας που δεν έχουν βγάλει ποτέ ούτε έναν δότη.
Από την πλευρά του, ο συντονιστής μεταμοσχεύσεων στο Περιφερειακό Γραφείο του ΕΟΜ στη Θεσσαλονίκη, Φώτης Αντωνίου, ανέφερε μεταξύ άλλων, ότι πέρυσι στην Βόρεια Ελλάδα υπήρχαν 28 δότες οργάνων. Φέτος, μέχρι αυτή τη στιγμή, που δεν έχει κλείσει το εξάμηνο του 2018, είχαμε 10 δότες. «Θεωρητικά θα μπορούσαν να είναι 14. Αυτή είναι η διαφορά στη Βόρεια Ελλάδα. Έτσι κι αλλιώς πέρσι στη Βόρεια Ελλάδαν είχαμε το 40% των δοτών, αυτή τη στιγμή έχουμε το 50% των δοτών όλης της Ελλάδας», σημείωσε.
” Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια έχει περιοριστεί ο αριθμός των δοτών και έτσι έχει περιοριστεί και ο αριθμός των μεταμοσχεύσεων. Πρέπει να γίνει μία μεγάλη καμπάνια από όλο τον κόσμο. Να ενημερωθεί ο κόσμος ότι θα πρέπει να εγγραφεί σε λίστες που θα προσφέρει τους νεφρούς τους δικούς σου ή συγγενών του πιθανόν μετά από κάποιο ατύχημα, διότι το κόστος συντήρησης ενός ανθρώπου, πχ σε ένα μηχάνημα τεχνητού νεφρού, είναι εξαπλάσιο έως δεκαπλάσιο από ότι εαν κάνει μία μεταμόσχευση” ανέφερε ο καθηγητής Παθολογίας και πρόεδρος του Τμήματος Ιατρικής της Σχολής Επιστημών Υγείας του ΑΠΘ, Αστέριος Καραγιάννης.
Καταλήγοντας οι ομιλητές τόνισαν την ανάγκη αναδιοργάνωσης των οργανωτικού μοντέλου των μεταμοσχεύσεων, καθώς και περαιτέρω στελέχωσης των μεταμοσχευτικών κέντρων όπου το προσωπικό κάποιες στιγμές ξεπερνά τα όρια της ανθρώπινης αντοχής.
