Ποιους …έχει ο Πολάκης;

20-02-2019

Ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας είναι αλήθεια ότι ως εκρηκτική προσωπικότητα που είναι, έχει, όχι τόσο για τα πεπραγμένα του, όσο για τη στάση του και το λόγο που αρθρώνει στη δημόσια ζωή της χώρας, φανατικούς υποστηρικτές όσο και φανατικούς πολέμιους. Υπάρχουν λοιπόν αυτοί που υποστηρίζουν ότι είναι αυθεντικός, τον χειροκροτούν τον επιδοκιμάζουν και ταυτίζονται μαζί του. Βλέπουν στο ορμητικό του χαρακτήρα του την περήφανη ελληνική ψυχή. Αγωνιστής αυτός μόνος του εναντίον του κατεστημένου και της διαπλοκής, που έβγαζε πολλούς …στην απέξω για να περνάνε καλά συγκεκριμένες παρέες και οι παρατρεχάμενοί τους, αυτός που έφερε υποθέσεις και σκάνδαλα ενώπιον της ελληνικής δικαιοσύνης. Αυτός παιδί ενός βοσκού από τα Σφακιά της Κρήτης που έγινε γιατρός δήμαρχος αναπληρωτής υπουργός. Μακρά και αξιοσημείωτη η διαδρομή του και εάν προσθέσεις και ένα παρουσιαστικό, επιβλητικό ελαφρώς άγριο και ατημέλητο, καταλήγουμε στο γνωστό και χυδαίο «Κρητίκαρο που τον θένε όλες οι λούγκρες».
Όσο για τους πολέμιους του, ε και αυτοί έχουν ουκ ολίγα να του προσάψουν. Τον κατηγορούν ότι ξεκίνησε από την εξωκοινοβουλευτική αριστερά πέρασε από το Κόμμα του Καζάκη και κατέληξε να είναι, αφού έκανε το θαλάσσιο ταξί του Τσίπρα, το επικοινωνιακό αλεξικέραυνο του ΣΥΡΙΖΑ. Τον λένε αγροίκο θρασύ, απρεπή, αγενή. Τον λοιδορούν για τις φωτογραφίες από εγχειρήσεις που είχε βάλει παλιότερα στο facebook, και τις φωτογραφίες μαζί με τα στοιχεία ανθρώπων που ουσιαστικά στοχοποιούσε, επειδή δεν συμφωνούσαν μαζί του. Τον κατηγορούν για την ανοίκεια στάση του, απέναντι στην καταδικαστική για τον ίδιο απόφαση, στην υπόθεση του μακαρίτη Μπεσκένη. Δε μπορούν να χωνέψουν ότι αν και γιατρός και δη αναπληρωτής υπουργός Υγείας καπνίζει μέσα στο υπουργείο. Και τέλος επιχαίρουν με την ιστορία του καταναλωτικού δανείου των 100.000 ευρώ από την τράπεζα Αττικής, καθώς τους δίνει την ευκαιρία να θριαμβολογούν και να λένε, “να τον που πιάστηκε με τη γίδα στην πλάτη”. Νόμιμο το δάνειο σίγουρα. Όμως εδώ αναδύεται η γνωστή «οσμή» από το δόγμα Βουλγαράκη. Ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό;
Προσωπικά, θεωρώ ότι εδώ και καιρό έχουμε απαντήσει, πως όχι δεν είναι. Είναι εκμετάλλευση της θέσης ή του θώκου – κοτζαμ αναπληρωτής γαρ – αλλά και κατάχρηση εξουσίας. Όχι αυτό φυσικά και δεν είναι ποινικά κολάσιμο. Ο νόμος δεν το πιάνει, μπορεί καν, να μην το αντιληφθεί. Το αντιλαμβάνονται όμως αρκετοί πολίτες, που δε μπορούν να πάνε στην τράπεζα, και να πάρουν ένα πολύ μικρότερο δάνειο καταναλωτικό, για να τα βγάλουν πέρα με τα δικά τους οικονομικά προβλήματα, και ας μην παίρνουν βουλευτική αποζημίωση 75.000 ευρώ το χρόνο. Το γράφω κι ας το έχουν γράψει κι άλλοι…
Δεν γνωρίζω το βαθμό υπερβολής που υπάρχει στους υπερασπιστές και στους πολέμιους του ανδρός Υπουργού. Η ίδια η προσωπικότητα του, τραβάει τα πράγματα στα άκρα και όσο ενισχύεται η μία πλευρά, τόσο εξαγριώνεται η άλλη. Το έργο του, ως Αναπληρωτή Υπουργού, κρίνεται δυστυχώς κάτω από το ίδιο παραμορφωτικό πρίσμα και ίσως η ιστορία του Υπουργείου Υγείας να το αξιολογήσει σε δεύτερο χρόνο με ψυχρό μάτι, δικαιότερα.
Το βέβαιο πρόβλημα για τον κο Πολάκη, είναι ότι έβαλε πολύ ψηλά τον πήχη του ηθικού και ακέραιου χαρακτήρα του, και τώρα που όλοι τον μετράνε (ακόμη και κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης), φαίνεται ότι …δεν τους έχει! Όλοι σας και μόνος μου… είχε πει ο κος Πολάκης μετά το αλησμόνητο, (αν και όχι τόσο προβεβλημένο), «ποια είσαι εσύ για να σου απαντήσω», πριν καταλήξει στο προκλητικό και μάγκικο «…σας έχω». Τώρα, κρίνοντας από τις αποστάσεις που παίρνει το κόμμα του, – δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται, γαρ – , φαίνεται ότι το μόνο που θα …έχει, είναι τους χιλιάδες σταυρούς θυμωμένων οπαδών (και όχι στην Κρήτη), για να επιβεβαιωθεί ότι δεν υπάρχει κακή δημοσιότητα. Μπορεί και αυτό να επιδιώκει… και ίσως τελικά το δάνειο που πήρε για την προεκλογική του εκστρατεία να ήταν περιττό.