Απαραίτητη η νομική μεταρρύθμιση της ακούσιας νοσηλείας

03-05-2019

Να μεταρρυθμιστεί και να εξωραϊστεί νομικά η διαδικασία της ακούσιας νοσηλείας και να ανατεθεί αυτή σε εξειδικευμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, ζητά με επιστολή της προς την υπουργό Προστασίας του Πολίτη Όλγα Γεροβασίλη η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Αχαΐας, με αφορμή το τραγικό περιστατικό της αυτοκτονίας του 28χρονου στα εξωτερικά ιατρεία του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Πάτρας με το υπηρεσιακό όπλο που άρπαξε από αστυνομικό που τον συνόδευε.

Οι αστυνομικοί χαρακτηρίζουν ως «μεσαιωνική και αδιανόητη» για ένα σύγχρονο Ευρωπαϊκό κράτος να αποδίδει την ψυχική υγεία στις κατασταλτικές δυνάμεις της ΕΛ.ΑΣ. και να διακομίζονται από το ένα νοσοκομείο στο άλλο ως ποινικοί κρατούμενοι σε κρατητήρια και σιδηροδέσμιοι.

Στην επιστολή η Ένωση κάνει λόγο για «απαρχαιωμένο νομικό πλαίσιο για την ακούσια νοσηλεία ορίζεται από τον Νόμο 2071/1992» και περιγράφουν τη διαδικασία των διακομιδών. «Η Ελληνική Αστυνομία παραλαμβάνει μετά από αίτημα οικείων ή αυτεπαγγέλτως έγγραφη ή σε επείγουσες περιπτώσεις προφορική εντολή από τον αρμόδιο Εισαγγελικό λειτουργό για την εκκίνηση της διαδικασίας. Οι Αστυνομικοί που βρίσκονται σε υπηρεσία ενεργούν αναζητήσεις και εντοπίζουν το άτομο. Τις περισσότερες φορές με το ίδιο το περιπολικό (αν και μετά από παρεμβάσεις μας οι διακομιδές πραγματοποιούνται και με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ) διακομίζεται στην Ψυχιατρική Κλινική του Π.Γ.Ν. Πατρών ¨Παναγία η Βοήθεια¨ στο Ρίο. Αν τυγχάνει ασθενής ή τραυματισμένος από άλλη αιτία, συνοδεία πάντα μόνο Αστυνομικών, διακομίζεται ακόμα και σε άλλο εφημερεύων νοσοκομείο π.χ. το Γ.Ν. Πατρών ¨Ο Άγιος Ανδρέας¨ για να τύχει νοσηλείας», αναφέρει η Ένωση.

Και τονίζει: «στην συνέχεια στην Ψυχιατρική Κλινική και έξωθι αυτής οι ώρες αναμονής ώστε να ανευρεθεί και να προσέλθει δεύτερος ψυχίατρος ο οποίος είναι από την νομοθεσία υποχρεωτικό να γνωματεύσει είναι συνήθως άνω των τριών (3). Κατόπιν και εφόσον κριθεί ότι ο προσαγόμενος χρήζει ακούσιας εισαγωγής στην Ψυχιατρική Κλινική οι Αστυνομικοί καλούνται από τους Ιατρούς να εισέλθουν σε αυτή και να συνδράμουν μέχρι και στην ¨ακινητοποίηση άνω & κάτω άκρων¨ που συνήθως ακολουθεί. Αν η κλινική είναι πλήρης τότε συνοδεία πάλι μόνο Αστυνομικών ο ασθενής διακομίζεται πάλι με το περιπολικό σε αλλά ιδρύματα άλλων πόλεων Αθήνα (Δαφνί), Τρίπολη κλπ. πάντα βέβαια με χειροπέδες και ως ποινικός κρατούμενος. Σε όλη την διαδικασία αρμόδιοι για τα εισιτήρια, τις εξετάσεις, τις γνωματεύσεις και οτιδήποτε άλλο χρειαστεί είναι αποκλειστικά και μόνο οι Αστυνομικοί».

Όλη αυτή την διαδικασία, καταλήγει η Ένωση, «την θεωρούμε μεσαιωνική και αδιανόητη για ένα σύγχρονο Ευρωπαϊκό κράτος να αποδίδει την ψυχική υγεία στις κατασταλτικές δυνάμεις της Ελληνικής Αστυνομίας, να επιτρέπει ασθενείς να προσάγονται ως ποινικοί κρατούμενοι σε κρατητήρια και σιδηροδέσμιοι να διακομίζονται από το ένα νοσοκομείο στο άλλο, αλλά και να εκθέτει τους Αστυνομικούς σε διαδικασίες που δεν είναι αρμόδιοι και εκπαιδευμένοι να εκτελούν, με κίνδυνο να επιβαρύνουν και την ψυχική τους υγεία και να εκθέσουν και την σωματική τους ακεραιότητα. Παρά βέβαια τις δεκάδες προηγούμενες δημόσιες έγγραφες και προφορικές παρεμβάσεις μας, δεν εισακουσθήκαμε, με αποτέλεσμα σήμερα να θρηνούμε τον θάνατο ενός νέου ανθρώπου».

Στο πλαίσιο αυτό ζητούν νομική μεταρρύθμιση της ακούσιας νοσηλείας και να ανατεθεί αυτή σε εξειδικευμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Παράλληλα μέχρι την κατάρτιση και την ψήφιση ενός σύγχρονου νομοθετικού πλαισίου, οι αστυνομικοί ζητούν, «άμεσα την επιβολή πρωτοκόλλου, γι αυτή την διαδικασία, σύμφωνα με το οποίο οι διακομιδές από τον τόπο εντοπισμού του πιθανού ασθενή μέχρι και την εισαγωγή του για νοσηλεία στην Ψυχιατρική Κλινική να γίνεται παρουσία και υπό τις εντολές Ψυχιάτρου και μόνο με ασθενοφόρο όχημα, με την απλή συνοδεία Αστυνομικών Υπαλλήλων.»