Δημήτρης Βαρνάβας – Μιχάλης Ψαλτάκος: Η σύμπραξη του Δημοσίου με τα ιδιωτικά συμφέροντα ενδιαφέρει τον ΠΙΣ

10-12-2019

Του Βασίλη Βενιζέλου

 

Γραπτή δήλωση σχετικά με την ημερίδα για τη ΣΔΙΤ, την οποία διοργανώνει το μεσημέρι της Τετάρτης 11 Δεκεμβρίου ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος (ΠΙΣ), εξέδωσαν μόλις, τα μεσάνυχτα της Τρίτης 10 Δεκεμβρίου, οι εκπρόσωποι της συνδικαλιστικής παράταξης των γιατρών του ΣΥΡΙΖΑ στο Δ.Σ. του ΠΙΣ, του Μετώπου, Δημήτρης Βαρνάβας και Μιχάλης Ψαλτάκος.

Συγκεκριμένα, στην εκτεταμένη γραπτή δήλωσή τους, οι Δημήτρης Βαρνάβας και Μιχάλης Ψαλτάκος αναφέρουν τα εξής:

“Αδιαφορώντας προκλητικά στη θύελλα προβλημάτων που ταλανίζουν τους γιατρούς, το σύστημα υγείας και την ελληνική κοινωνία, η μειοψηφική ηγεσία του ΠΙΣ επέλεξε ν΄ ασχοληθεί μ΄ ένα πρόβλημα που απασχολεί αποκλειστικά την κυβέρνηση της ΝΔ, διοργανώνοντας ημερίδα για  τη σύμπραξη του δημόσιου με τους ιδιώτες και για να ακριβολογούμε τη σύμπραξη δημοσίου με τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα.

Η κατάρτιση του προγράμματος της Ημερίδας έγινε εν κρυπτώ, χωρίς να ζητηθεί η άποψη των άλλων παρατάξεων που συμμετέχουν και συγκροτούν το Διοικητικό Συμβούλιο του ΠΙΣ και χωρίς να δοθεί δυνατότητα να εκφέρουν άποψη μέσω ομιλιών, προφανώς για να μη διαταράξουν το κλίμα ευφορίας και πλασματικής συναίνεσης στο εγχείρημα που σχεδίασε η ΝΔ και αναλαμβάνει να διεκπεραιώσει ο ΠΙΣ ως κομματικός της βραχίονας.

Ως αναμενόμενο, η πρωτοβουλία του ΠΙΣ να λειτουργήσει ως κυβερνητικό αντηχείο, έχει προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις, προερχόμενες από την Ομοσπονδία των Νοσοκομειακών Γιατρών (ΟΕΝΓΕ), την Ένωση Νοσοκομειακών Γιατρών Αθήνας-Πειραιά (ΕΙΝΑΠ) και δεκάδες Σωματεία Νοσοκομείων, τα οποία διοργανώνουν συγκέντρωση στο χώρο του Ζαππείου, αντιδρώντας στον ευτελισμό του ΠΙΣ και κυρίως στην απόπειρα να ιδιωτικοποιηθούν τα δημόσια Νοσοκομεία, όταν η χώρα μας διαθέτει ένα από τα πιο ιδιωτικοποιημένα συστήματα υγείας.

u

Είναι πλέον τεκμηριωμένο πως το μοντέλο των ΣΔΙΤ στην υγεία έχει αποτύχει στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων που εφαρμόστηκε και σε χώρες διαφορετικών δομών, οικονομικού επιπέδου, συστημάτων υγείας και εφαρμογών πολιτικής υγείας.

Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι οι ΣΔΙΤ στην υγεία ενέχουν υψηλό κίνδυνο και είναι δαπανηρές και ως εκ τούτου θα πρέπει να αποφεύγονται, αποτελώντας εν δυνάμει απειλή για το σύνολο του συστήματος υγείας. Αντίθετα, θα πρέπει να αντληθεί εμπειρία από τις βέλτιστες πρακτικές χωρών όπου παρατηρείται σημαντική πρόοδος προς τη καθολική υγειονομική κάλυψη, οι οποίες βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στη δημόσια χρηματοδότηση και παροχή υπηρεσιών υγείας. Ως εκ τούτου θα πρέπει να δίνεται σαφής προτεραιότητα στη χαμηλότερου κόστους δημόσια χρηματοδότηση υποδομών και υπηρεσιών.

Συνοπτικά, οι σοβαρές αντιρρήσεις σχετικά με τις ΣΔΙΤ, συνολικά αλλά και ειδικότερα στον τομέα της υγείας, εστιάζονται στα εξής:

  1. Η εκ της φύσεως των ΣΔΙΤ εμπορευματοποίηση της φροντίδας υγείας
  2. Ενώ η ευθύνη της παροχής των υπηρεσιών παραμένει στο κράτος, η παροχή της υπηρεσίας και ο έλεγχός της μεταβιβάζεται στον ιδιωτικό τομέα
  3. Τα στοιχεία σχετικά με τα οφέλη των ΣΔΙΤ είναι ανεπαρκή
  4. Τα κέρδη για τον ιδιωτικό τομέα ξεπερνούν τις «φυσιολογικές» αποδόσεις επί του κεφαλαίου, προσεγγίζοντας το 40-70% σε κάποιες περιπτώσεις
  5. Η δυσκολία παρακολούθησης και ελέγχου εκ μέρους του κράτους και η δυσχέρεια στη συλλογή αξιόπιστων δεδομένων προς αυτή την κατεύθυνση
  6. Το μεγαλύτερο μέρος των εξοικονομήσεων οι οποίες επιτυγχάνονται μέσω των ΣΔΙΤ συνδέεται με τη στελέχωση και το μισθολογικό κόστος. Είναι πρόδηλο ότι οι όροι εργασίας είναι χειρότεροι στον ιδιωτικό τομέα, με μικρότερη εργασιακή ασφάλεια, μικρότερους μισθούς και περισσότερες ώρες απασχόλησης
  7. Οι ΣΔΙΤ παρέχουν οικονομικό κίνητρο για την επιλογή του είδους παροχής φροντίδας υγείας, αλλά και συνακόλουθα περιστατικών ασθενών
  8. Μεγάλο μέρος της δαπάνης για τη φροντίδα του ασθενούς συνεχίζει να καλύπτεται από το κράτος (π.χ. φάρμακο)
  9. Ο αντίκτυπος σε πολιτικό επίπεδο δε θα πρέπει να αγνοείται, εφόσον το κράτος δεν έχει το περιθώριο αποτυχίας και σε τέτοιες περιπτώσεις υποχρεώνεται να καλύπτει το επιπρόσθετο κόστος
  10. Η ιδιωτική χρηματοδότηση και οι ΣΔΙΤ επικεντρώνονται σε κερδοφόρα έργα και όχι με βάση τις ανάγκες του πληθυσμού
  11. Δίνεται προτεραιότητα σε έργα ανάλογα με τη καταλληλόλητα τους για ΣΔΙΤ, και όχι με βάση τη σημαντικότητά τους στην επίτευξη των κοινωνικών οικονομικών στόχων της δημόσιας πολιτικής
  12. Διαβρώνεται η έννοια της λογοδοσίας, εφόσον τίθενται σημαντικά εμπόδια στη συμμετοχή κρίσιμων εμπλεκομένων μερών (π.χ. ασθενείς και εργαζόμενοι)
  13. Η διεθνής προώθηση των ΣΔΙΤ υπονομεύει τη δημοκρατία σε τοπικό επίπεδο και μπορεί να ενισχύσει τις διεφθαρμένες ελίτ”.