ΦΙΛΙΠ ΧΕΝΤΣ

Philip Hench
29-03-2021

Ο Φίλιπ Χεντς (28 Φεβρουαρίου 1896 – 30 Μαρτίου 1965) ήταν Αμερικανός γιατρός. Ο Χεντς, μαζί με τον συνάδελφό του στην Mayo Clinic Edward Calvin Kendall και τον Ελβετό χημικό Tadeus Reichstein τιμήθηκαν με το Νόμπελ Ιατρικής το 1950 για την ανακάλυψη της ορμόνης κορτιζόνης και την εφαρμογή της για τη θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Η Επιτροπή Νόμπελ απένειμε το βραβείο για τις «ανακαλύψεις της τριάδας που σχετίζονται με τις ορμόνες του φλοιού των επινεφριδίων, τη δομή και τις βιολογικές τους επιπτώσεις».

Ο Χεντς ξεκίνησε την καριέρα του στην Mayo Clinic το 1923, εργαζόμενος στο Τμήμα Ρευματικών Παθήσεων. Το 1926 έγινε επικεφαλής του τμήματος. Ενώ ήταν στην κλινική Mayo, ο Χεντς εστίασε την εργασία του στις αρθριτικές ασθένειες, όπου οι παρατηρήσεις του τον οδήγησαν να υποθέσει ότι τα στεροειδή ανακουφίζουν τον πόνο που σχετίζεται με την ασθένεια. Την ίδια περίοδο, ο βιοχημικός Edward Calvin Kendall έχει απομονώσει αρκετά στεροειδή από τον φλοιό των επινεφριδίων. Μετά από αρκετά χρόνια δουλειάς, το δίδυμο αποφάσισε να δοκιμάσει ένα από αυτά τα στεροειδή (που ονομάστηκε Ένωση Ε εκείνη την εποχή, αργότερα έγινε γνωστή ως κορτιζόνη) σε ασθενείς που έπασχαν από ρευματοειδή αρθρίτιδα. Ο έλεγχος της υπόθεσης καθυστέρησε επειδή η σύνθεση της Ένωσης Ε ήταν δαπανηρή και χρονοβόρα και ο Χεντς υπηρέτησε στο στρατό κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι δοκιμές διεξήχθησαν με επιτυχία το 1948 και το 1949.

Ο Χεντς, ο Kendall και ο Ελβετός χημικός Tadeus Reichstein τιμήθηκαν με το Νόμπελ Φυσιολογίας ή Ιατρικής το 1950 «για τις ανακαλύψεις τους σχετικά με τις ορμόνες του φλοιού των επινεφριδίων, τη δομή και τις βιολογικές επιδράσεις τους». Από τα βραβεία του 2010, ο Χεντς και η Kendall είναι οι μόνοι δύο νομπελίστες που συνδέονται με την Mayo Clinic. Η διάλεξη για το Νόμπελ του Χεντς σχετιζόταν άμεσα με την έρευνα για την οποία τιμήθηκε και τιτλοφορείται «Η αναστρεψιμότητα ορισμένων ρευματικών και μη ρευματικών καταστάσεων από τη χρήση της κορτιζόνης ή της αδρενοκορτικοτροπικής ορμόνης της υπόφυσης». Η ομιλία του στο συμπόσιο κατά τη διάρκεια της τελετής απονομής αναγνώρισε τις συνδέσεις μεταξύ της μελέτης της ιατρικής και της χημείας, λέγοντας για τους συννικητές του: «Ίσως η αναλογία ενός γιατρού προς δύο χημικούς είναι συμβολική, αφού η ιατρική είναι τόσο σταθερά συνδεδεμένη με τη χημεία με ένα διπλό δεσμός.”