Ο Χένρικ Νταμ (21 Φεβρουαρίου 1895 – 17 Απριλίου 1976) ήταν Δανός βιοχημικός και φυσιολόγος.
Του απονεμήθηκε το Νόμπελ Ιατρικής το 1943 για την κοινή δουλειά με τον Edward Doisy στην ανακάλυψη της βιταμίνης Κ και του ρόλου της στην ανθρώπινη φυσιολογία. Το βασικό πείραμα του Dam περιελάμβανε τη χορήγηση δίαιτας χωρίς χοληστερόλη σε κοτόπουλα. Αρχικά επανέλαβε πειράματα που αναφέρθηκαν από επιστήμονες στο Γεωπονικό Κολέγιο του Οντάριο (OAC). Ο McFarlane, ο Graham και ο Richardson, που εργάζονταν στο πρόγραμμα τροφοδοσίας νεοσσών στο OAC, είχαν χρησιμοποιήσει χλωροφόρμιο για να αφαιρέσουν όλο το λίπος από το τροφή των νεοσσών. Παρατήρησαν ότι οι νεοσσοί που τρέφονταν μόνο με τροφή χωρίς λίπος ανέπτυξαν αιμορραγίες και άρχισαν να αιμορραγούν από τις τοποθεσίες της ετικέτας. Ο Dam διαπίστωσε ότι αυτά τα ελαττώματα δεν μπορούσαν να αποκατασταθούν με την προσθήκη καθαρής χοληστερόλης στη διατροφή. Φάνηκε ότι… μαζί με τη χοληστερόλη, μια δεύτερη ένωση είχε εξαχθεί από το φαγητό και αυτή η ένωση ονομαζόταν βιταμίνη της πήξης. Η νέα βιταμίνη έλαβε το γράμμα Κ επειδή οι αρχικές ανακαλύψεις αναφέρθηκαν σε γερμανικό περιοδικό, στο οποίο ονομαζόταν Koagulationsvitamin.
Έλαβε προπτυχιακό δίπλωμα στη χημεία από το Πολυτεχνικό Ινστιτούτο της Κοπεγχάγης (τώρα Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Δανίας) το 1920 και διορίστηκε βοηθός καθηγητής χημείας στη Σχολή Γεωργίας και Κτηνιατρικής. Μέχρι το 1923 είχε φτάσει στη θέση του εκπαιδευτή βιοχημείας στο Φυσιολογικό Εργαστήριο του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης. Σπούδασε μικροχημεία στο Πανεπιστήμιο του Γκρατς υπό τον Φριτς Πρεγκλ το 1925, αλλά επέστρεψε στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, όπου διορίστηκε επίκουρος καθηγητής στο Ινστιτούτο Βιοχημείας το 1928 και επίκουρος καθηγητής το 1929. Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης πέρασε κάποιο διάστημα εργαζόμενος στο εξωτερικό, και το 1934 υπέβαλε μια διατριβή με τίτλο “Nogle Undersøgelser over Sterinernes Biologiske Betydning”, στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης και έλαβε το πτυχίο του Ph.D. στη βιοχημεία.
