Δραματικά είναι τα στοιχεία για τον αριθμό των Ελλήνων και Ελληνίδων που στερούνται βασικών αγαθών και υπηρεσιών, σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Αρχή. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία για τι 2018, περισσότεροι από ένας στους έξι αντιμετωπίζουν σοβαρές οικονομικές δυσκολίες με αποτέλεσμα να στερούνται βασικά αγαθά!
Η Ελλάδα βρίσκεται στην 3η χειρότερη θέση, με ποσοστό 16,7%, έναντι 6,2% που είναι ο μέσος όρος της ΕΕ (28 χώρες) και 5,4% που είναι ο μέσος όρος της Ευρωζώνης (19 χώρες). Στην πρώτη θέση βρίσκεται η Βουλγαρία (ποσοστό 20,9%) και στην δεύτερη η Ρουμανία (ποσοστό 16,8%). Νορβηγία, Ολλανδία και Φινλανδία παρουσιάζουν τα μικρότερα ποσοστά ατόμων με υλική στέρηση (2,1%, 2,4% και 2,8%, αντίστοιχα).
Από τη μελέτη των δεικτών για τις συνθήκες διαβίωσης του πληθυσμού της χώρας προκύπτει ότι η στέρηση βασικών αγαθών και υπηρεσιών, δεν αφορά μόνο το φτωχό πληθυσμό αλλά και μέρος του μη φτωχού πληθυσμού. Μάλιστα, η υλική στέρηση των παιδιών ηλικίας έως και 17 ετών ανέρχεται για το 2018 σε 18,6%. Αντίστοιχα, στα άτομα ηλικίας 18 έως 64 ετών το ποσοστό των ατόμων που στερούνται βασικών αγαθών και υπηρεσιών το 2018 ανέρχεται σε 17,3%, και για τα άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω, το ποσοστό στέρησης το 2018 ανήλθε 13,6%.
Ως προς την υλική στέρηση που σχετίζεται με την οικονομική δυνατότητα κάλυψης βασικών αναγκών σχετικών με κοινωνικές δραστηριότητες – για άτομα ηλικίας 16 ετών και άνω – προέκυψαν τα ακόλουθα ευρήματα:
Το 21,2% του πληθυσμού δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να συναντιέται (στο σπίτι ή κάπου αλλού) με φίλους ή συγγενείς για ένα γεύμα ή ένα ποτό τουλάχιστον μια φορά το μήνα. Τα αντίστοιχα ποσοστά για το φτωχό και το μη φτωχό πληθυσμό ανέρχονται σε 41,7% και 16,8%.
Το 30,1% του πληθυσμού δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να συμμετέχει τακτικά σε δραστηριότητες αναψυχής, όπως αθλητισμό, σινεμά κ.λπ. Τα αντίστοιχα ποσοστά για το φτωχό και το μη φτωχό πληθυσμό ανέρχονται σε 54,8% και 24,7%.
Το 45,1% του πληθυσμού δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να ξοδεύει χρήματα για τον εαυτό του ή για κάποιο χόμπι χωρίς να συμβουλευτεί κάποιο άλλο μέλος του νοικοκυριού. Το ποσοστό εκτιμάται στο 68,9 % για το φτωχό πληθυσμό και στο 40,0% για το μη φτωχό πληθυσμό.
Το 5,1% του πληθυσμού δε διαθέτει σύνδεση στο διαδίκτυο για οικιακή χρήση λόγω έλλειψης οικονομικής δυνατότητας. Τα αντίστοιχα ποσοστά για το φτωχό και το μη φτωχό πληθυσμό ανέρχονται σε 14,7% και 3,0% .
Τι αφορά η υλική στέρηση
Ποσοστό των ατόμων που αντιμετωπίζουν σοβαρές οικονομικές δυσκολίες με αποτέλεσμα να στερούνται τεσσάρων τουλάχιστον βασικών αγαθών και υπηρεσιών από το σύνολο των εννέα:
· Δυσκολίες ανταπόκρισης στην πληρωμή πάγιων λογαριασμών όπως ενοίκιο ή δόση δανείου, πάγιοι λογαριασμοί (ηλεκτρικού ρεύματος, νερού, φυσικού αερίου κλπ.), δόσεις πιστωτικών καρτών ή δόσεις δανείου για οικοσκευή, διακοπές κ.ά., ή αγορές με δόσεις κύριας κατοικίας.
· Οικονομική αδυναμία για πληρωμή μιας εβδομάδας διακοπών.
· Οικονομική αδυναμία για διατροφή που να περιλαμβάνει κάθε δεύτερη ημέρα κοτόπουλο, κρέας, ψάρι ή λαχανικά ίσης θρεπτικής αξίας.
· Οικονομική αδυναμία για αντιμετώπιση έκτακτων, αλλά αναγκαίων δαπανών αξίας περίπου 375 ευρώ.
· Οικονομική αδυναμία να διαθέτουν τηλέφωνο (περιλαμβάνεται και το κινητό τηλέφωνο).
· Οικονομική αδυναμία να διαθέτουν έγχρωμη τηλεόραση.
· Οικονομική αδυναμία να διαθέτουν πλυντήριο ρούχων.
· Οικονομική αδυναμία να διαθέτουν ΙΧ επιβατηγό αυτοκίνητο και
· Οικονομική αδυναμία για ικανοποιητική θέρμανση.
