Συνεχίζεται η προσφυγική κρίση στα νησιά του Βορείου Αιγαίου όπου σε 16.334 ανήλθαν οι πρόσφυγες και μετανάστες σε Λέσβο, Χίο και Σάμο, σύμφωνα με τον τελευταίο απολογισμό. Πρόκειται για αύξηση της τάξης του 55% σε σχέση με πέρυσι όταν ο αριθμός των προσφύγων και μεταναστών ήταν 10.349.
Η περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου Χριστίνα Καλογήρου κρούει τον κώδωνα του κινδύνου καθώς πενταπλάσιοι πρόσφυγες και μετανάστες στοιβάζονται σε δομές για 5.000 άτομα! Σύμφωνα με την ίδια «η αποσυμφόρηση των νησιών αποτελεί επιτακτική ανάγκη καθώς υπάρχει ήδη μεγάλη επιβάρυνση της τοπικής οικονομίας και κοινωνίας και μάλιστα για τρία έτη. Δεν πρέπει να ξεχνούμε την ανθρωπιστική διάσταση του προβλήματος καθώς πενταπλάσιοι πρόσφυγες και μετανάστες στοιβάζονται σε δομές για 5.000 άτομα. Επιπλέον υπάρχουν και προβλήματα ασφαλείας».
ΥΓΕΙΑ
Όπως αναφέρουν οι Γιατροί του Κόσμου, μετά από αποστολή που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Ιούνιο στα Νησιά του Αιγαίου, παρατηρείται σημαντική επιδείνωση της ψυχικής υγείας των προσφύγων και των μεταναστών λόγω των σκληρών συνθηκών διαβίωσης και του περιορισμού της κυκλοφορίας στα νησιά, μετά την εφαρμογή της κοινής δήλωσης ΕΕ-Τουρκίας. Το γενικευμένο αίσθημα φόβου, η χρήση αλκοόλ και ναρκωτικών, καθώς και η σεξουαλική και έμφυλη βία αποτελούν σημαντικές πτυχές της επιδεινούμενης καθημερινής ζωής των προσφύγων στα νησιά.
Όσον αφορά στις γυναίκες και ειδικά τις υπηρεσίες σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας, η κατάσταση είναι ακόμα πιο πολύπλοκη και απαιτητική: Οι έγκυες γυναίκες χρήζουν περιγεννητικής και μεταγεννητικής φροντίδας, οικογενειακού προγραμματισμού και παρακολούθησής γυναικολογικών προβλημάτων.
Σύμφωνα με τους ΓτΚ, «οι ανάγκες για παροχή υπηρεσιών πρωτοβάθμιας υγείας και ψυχοκοινωνικής στήριξης, καθώς και σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας παραμένουν υψηλές και σε μεγάλο βαθμό δεν καλύπτονται. Οι λόγοι πολλοί και διάφοροι, από την αδυναμία των εγκαταστάσεων του Εθνικού Συστήματος Υγείας στα νησιά να ανταποκριθούν στις ανάγκες των ανθρώπων, ιδίως όσον αφορά στην ψυχοκοινωνική στήριξη, έως την πολυπλοκότητα των παθήσεων και ευαλωτήτων που αντιμετωπίζουν όσοι διαμένουν σε εναλλακτικές δομές».
