Αν και είναι αληθές ότι ένας πτυχιούχος ιατρικής είναι σε θέση να διενεργήσει επεμβάσεις αισθητικής ιατρικής, με σκοπό την βελτίωση ατελειών του δέρματος και των υποκείμενων ιστών, είναι επίσης αληθές ότι σε τέτοιου είδους θέματα ο πρωταγωνιστής μπορεί να είναι μόνο ένας: ο δερματολόγος. Ενώ, λοιπόν, γιατροί διαφόρων ειδικοτήτων διεθνώς διενεργούν επεμβάσεις Botox, υαλουρονικού οξέως, μεσοθεραπείας και lasers, στην περίπτωση των εξειδικευμένων δερματολόγων το αισθητικό αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να υπερέχει σαφώς. Συμπέρασμα απολύτως λογικό, εάν σκεφτούμε ότι η ανατομία και φυσιολογία του δέρματος διδάσκονται λεπτομερώς μόνο στο πλαίσιο της ειδικότητας της Δερματολογίας .
Ωστόσο, παρά την αυξημένη ζήτηση της ειδικότητας της δερματολογίας στο χώρο της αισθητικής ιατρικής, η οικονομική κρίση έχει διαμορφώσει ένα ιδιαίτερα ρευστό περιβάλλον όσον αφορά το συγκεκριμένο χώρο: ο αριθμός των εκτελούμενων αισθητικών πράξεων μειώνεται και μαζί του και οι τιμές. Θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για σφοδρό ανταγωνισμό, όμως η κατάσταση μοιάζει μάλλον να αποτελεί μια διαδικασία προσαρμογής σε νέες ανάγκες. Αυτή η πληθώρα υπηρεσιών αισθητικής εγκυμονεί, επομένως, ορισμένους κινδύνους, πολλούς από τους οποίους είναι δυνατό να αποφύγουμε, εάν λάβουμε σοβαρά υπόψη μια σειρά από σημαντικούς παράγοντες, όπως:
-
Την εκπαίδευση του γιατρού: οι επεμβάσεις που προαναφέραμε γίνονται διεθνώς από έμπειρους Δερματολόγους και κατά δεύτερο λόγο, από Πλαστικούς Χειρουργούς. Ο λόγος είναι ότι μόνον αυτές οι ιατρικές ειδικότητες μπορούν να εγγυηθούν την επιτυχία του αποτελέσματος. Είναι, επομένως, απολύτως αναγκαίο κατά την επιλογή του γιατρού που θα αναλάβει την επέμβαση, να ζητάμε την επίδειξη των απαιτούμενων πιστοποιητικών εκπαίδευσής του. Η εκτέλεση τέτοιου είδους επεμβάσεων από παραϊατρικό και εν γένει, μη εκπαιδευμένο ή ελλιπώς εκπαιδευμένο προσωπικό είναι απολύτως επικίνδυνη.
-
Την ποιότητα του εφαρμοζόμενου υλικού: πρέπει οπωσδήποτε να ελέγχουμε τη χώρα προέλευσης των υλικών της επέμβασης και να αποφεύγουμε υλικά που προέρχονται από χώρες του τρίτου κόσμου. Τέτοια προϊόντα παρασκευάζονται μέσα από διαδικασίες αμφίβολης ποιότητας – οι οποίες στοχεύουν στην εξασφάλιση του χαμηλότερου δυνατού κόστους – και ελέγχου (υγιεινή, περιεκτικότητα δραστικής ουσίας, ασφάλεια αδρανών ουσιών). Η χρήση προϊόντων από τρίτες χώρες σχετίζεται με αυξημένα ποσοστά επιπλοκών και χαμηλή αποτελεσματικότητα της επέμβασης (μικρή διάρκεια αποτελέσματος)
Συνεπώς, πίσω από το δέλεαρ της χαμηλότερης τιμής κρύβεται συνήθως η χαμηλή ποιότητα. Και τελικά, ακόμη και αν η επιλογή γίνει με απολύτως οικονομικά κίνητρα, καταλήγει να είναι μια κακή επιλογή: γιατί, το να πληρώνει κανείς περισσότερα αλλά να εξασφαλίζει καλύτερο και μεγαλύτερης διάρκειας θεραπευτικό αποτέλεσμα συμφέρει περισσότερο από το πληρώσει λιγότερο ανά εφαρμογή, αλλά περισσότερο αθροιστικά- δεδομένου ότι προκειμένου να διατηρήσει το αποτέλεσμα θα χρειαστεί μεγαλύτερο αριθμό συνεδριών. Και φυσικά, ας συνυπολογίσουμε το κόστος της αντιμετώπισης πιθανών επιπλοκών. Γιατί, τελικά στην αισθητική ιατρική – αν και όχι μόνον – «ό,τι πληρώνεις, παίρνεις».
