Ο Αύγουστος Κρογκ (15 Νοεμβρίου 1874 – 13 Σεπτεμβρίου 1949) ήταν Δανός καθηγητής στο Τμήμα Ζωοφυσιολογίας του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης. Σ’ αυτόν ανήκει μία από τις τέσσερις βασικές αρχές της φυσιολογίας. Η αρχή του Κρογκ, όπως ονομάζεται, αναφέρει ότι για κάθε φυσιολογικό φαινόμενο υπάρχει ένα πειραματόζωο επιλογής, δηλαδή ένα πειραματόζωο με συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι όλων των άλλων για την ευκολότερη μελέτη του συγκεκριμένου φαινομένου.
Ο Κρογκ ήταν πρωτοπόρος στη συγκριτική φυσιολογία. Έγραψε τη διατριβή του σχετικά με την αναπνοή μέσω του δέρματος και των πνευμόνων σε βατράχους: Respiratory Exchange of Animals, 1915. Αργότερα ο Κρογκ ασχολήθηκε με μελέτες της ομοιόστασης νερού και ηλεκτρολυτών των υδρόβιων ζώων και δημοσίευσε τα βιβλία: Osmotic Regulation (1939) και Comparative Physiology of Αναπνευστικοί Μηχανισμοί (1941). Έχει συνεισφέρει περισσότερα από 200 ερευνητικά άρθρα σε διεθνή περιοδικά. Ήταν κατασκευαστής επιστημονικών οργάνων από τα οποία πολλά είχαν σημαντική πρακτική σημασία, όπως το σπιρόμετρο και η συσκευή μέτρησης του βασικού μεταβολικού ρυθμού.
Ο Κρογκ άρχισε να δίνει διαλέξεις στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης το 1908 και το 1916 προήχθη σε τακτικός καθηγητής, και έγινε επικεφαλής του πρώτου εργαστηρίου για τη φυσιολογία των ζώων (ζωοφυσιολογία) στο πανεπιστήμιο.
Ο Κρογκ και η σύζυγός του Marie έφεραν ινσουλίνη στη Δανία λίγο μετά την ανακάλυψή της το 1922 από τον Frederick Banting και τον Charles Best. Η Marie, μια γιατρός που είχε ασθενείς με διαβήτη τύπου 1, έπασχε από διαβήτη τύπου 2 και φυσικά ενδιαφερόταν πολύ για τη νόσο. Μαζί με τον γιατρό Hans Christian Hagedorn, ο August και η Marie Krogh ίδρυσαν το Nordisk Insulinlaboratorium, όπου ο Krogh συνέβαλε αποφασιστικά στην καθιέρωση μιας δανικής παραγωγής ινσουλίνης με εκχύλιση αιθανόλης της ορμόνης από τους παγκρεατικούς αδένες των χοίρων.
Στη δεκαετία του 1930, ο Krogh εργάστηκε με δύο άλλους νικητές του βραβείου Νόμπελ, τον ραδιοχημικό George de Hevesy και τον φυσικό Niels Bohr για τη διαπερατότητα των μεμβρανών στο βαρύ νερό και τα ραδιενεργά ισότοπα και μαζί κατάφεραν να αποκτήσουν το πρώτο κυκλοτρόνιο της Δανίας για πειράματα σε ζώα και φυτά. φυσιολογία καθώς και στην οδοντιατρική και ιατρική εργασία.
