Τα στοιχεία αναφορικάμε τις καθαρές κοινωνικές παροχές (Net SocialProtection Benefits, NSPBs ή απλώς NET) στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Συστήματος Ολοκληρωμένων Στατιστικών Κοινωνικής Προστασίας (ESSPROSEuropean System of Integrated Social Protection Statistics), για το έτος 2022 ανακοίνωσε η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ). Για το 2022 το σύνολο των καθαρών παροχών για την κοινωνική προστασία παρουσίασε αύξηση κατά 1,8%, ενώ το 2021 η αντίστοιχη αύξηση ήταν 1,2%. Σύμφωνα με τη μεθοδολογία της έρευνας, η έννοια των καθαρών παροχών στην Ελλάδα για τα έτη 2020-2022 αφορά σε έξι (6) από τις οκτώ (8) λειτουργίες, στις οποίες χωρίζονται οι δαπάνες κοινωνικής προστασίας κατά το ESSPROS, καθώς οι παροχές που αφορούν στη λειτουργία της στέγασης διατίθενται μόνο σε είδος, ενώ οι παροχές για τον κοινωνικό αποκλεισμό που διατίθενται σε χρήμα δεν υπόκεινται σε φορολογία ή/και σε κοινωνικές εισφορές.
Το ύψος των καθαρών παροχών συνολικά ανήλθαν σε περίπου 45,2 εκατ. ευρώ το 2022. Από τη σύγκριση των δαπανών του έτους 2022 σε σχέση με τις αντίστοιχες του έτους 2021, προκύπτει ότι οι καθαρές δαπάνες αυξήθηκαν για το σύνολο των λειτουργιών κατά 1,8%, ωστόσο οι λειτουργίες της αναπηρίας, της ανεργίας και του κοινωνικού αποκλεισμού παρουσίασαν μείωση κατά 0,6%, 4,1% και 4,6% αντίστοιχα. Κατά την αντίστοιχη σύγκριση των ετών 2021 προς 2020, οι συνολικές παροχές παρουσίασαν αύξηση 1,2%, οι παροχές για τη λειτουργία της αναπηρίας και του κοινωνικού αποκλεισμού παρουσίασαν αύξηση κατά 0,7 και 4,9% αντίστοιχα. Ενώ η λειτουργία της ανεργίας παρουσίασε μείωση κατά 20,1%. Από τις υπόλοιπες λειτουργίες:
Ασθένεια: οι καθαρές δαπάνες το 2022 αυξήθηκαν κατά 5,0% σε σχέση με το 2021, ενώ το 2021 η αντίστοιχη αύξηση ήταν 6,7% σε σχέση με το 2020.
Γήρας: οι καθαρές δαπάνες το 2022 παρουσίασαν αύξηση κατά 0,8%, σε σχέση με το 2021, ενώ το 2021 μειώθηκαν κατά 1,0% σε σχέση με το 2020.
Χηρεία: οι καθαρές δαπάνες το 2022 παρουσίασαν αύξηση κατά 0,7%, σε σχέση με το 2021, ενώ το 2021 η αντίστοιχη αύξηση ήταν 5,2% σε σχέση με το 2020.
Οικογένεια Τέκνα: οι καθαρές δαπάνες το 2022 παρουσίασαν αύξηση κατά 7,3%, σε σχέση με το 2021, ενώ το 2021 η αύξηση ανήλθε σε 11,5% σε σχέση με το 2020.
Στέγαση: οι καθαρές δαπάνες (οι οποίες ταυτίζονται με τις μικτές) το 2022 παρουσίασαν αύξηση κατά 4,4%, σε σχέση με το 2021, ενώ το 2021 η αύξηση ανήλθε σε 9,6% σε σχέση με το 2020.
Συνολικά για το έτος 2020 το 91,2% των κοινωνικών παροχών αποτελούσαν καθαρές κοινωνικές παροχές, ενώ το υπόλοιπο ποσοστό αφορούσε σε κρατήσεις εισφορών ή/και φορολογίας. Το ποσοστό αυτό στο σύνολο των λειτουργιών, αυξήθηκε κατά το έτος 2021 σε 91,4% και το 2022 μειώθηκε από το 91,4% στο 91,2%. Το ποσοστό των καθαρών κοινωνικών παροχών σε σχέση με τις μικτές κοινωνικές παροχές, αυξήθηκε το 2022 σε σχέση με το 2021, στις λειτουργίες της οικογένειας/τέκνων και ανεργίας με τα ποσοστά να ανέρχονται σε 98,4% και 99,0% αντίστοιχα. Η λειτουργία της ασθένειας είναι αυτή, που το ποσοστό των καθαρών κοινωνικών παροχών είναι σχεδόν ταυτόσημο με τις μικτές κοινωνικές παροχές, με ποσοστά 99,3%, 99,4% και 99,4% για τα έτη 2020, 2021 και 2022 αντίστοιχα. Η λειτουργία της χηρείας έχει το μικρότερο ποσοστό καθαρών κοινωνικών παροχών σε σχέση με τις μικτές κοινωνικές παροχές σε όλη τη τριετία 2020-2022 με ποσοστά 85,8%, 86,9% και 86,1% αντίστοιχα.
Το 2022, ποσοστό των συνολικών κοινωνικών παροχών που υπόκεινται σε φόρους ή/και εισφορές αποτελεί το 66,8%. Οι παροχές, που χορηγούνται χωρίς εισοδηματικά κριτήρια, κατά 71,0% υπόκεινται σε φόρους ή/και εισφορές, αντίθετα για αυτές που η χορήγησή τους ορίζεται βάσει εισοδηματικών κριτηρίων το αντίστοιχο ποσοστό τους είναι 6,3%. Οι κοινωνικές παροχές των λειτουργιών της ασθένειας και της οικογένειας είναι αυτές με τα μικρότερα ποσοστά παροχών που υπόκεινται σε φόρους ή/και εισφορές με ποσοστά 3,8% και 33,1%, αντίστοιχα. Αντίθετα, οι λειτουργίες της χηρείας και της ανεργίας είναι αυτές με τα μεγαλύτερα ποσοστά παροχών που υπόκεινται σε φόρους ή/και εισφορές με ποσοστά 98,0% και 96,1% αντίστοιχα.
