Έως την ηλικία των 3,5 ετών, περίπου τα 3/4 των παιδιών μένουν στεγνά στη διάρκεια της νύχτας. Το υπόλοιπο 1/4 εξακολουθεί να «βρέχει» το κρεβάτι του και, σε μερικές περιπτώσεις, δεν μπορεί να συγκρατήσει τα ούρα του κατά τη διάρκεια της ημέρας. Η ενούρηση αποκαλείται συχνά και ακράτεια. Αν το παιδί αρχίσει και πάλι να βρέχει το κρεβάτι του αφού περάσει μία μεγάλη περίοδος που παραμένει στεγνό μετά από επιτυχή εκπαίδευση στη χρήση της τουαλέτας, αυτό ονομάζεται δευτεροπαθής ενούρηση.
Πού οφείλεται;
Η αιτία της ενούρησης και ιδιαίτερα της δευτεροπαθούς, μπορεί να είναι ψυχολογική. Μπορεί να προέλθει από άγχος, όπως για παράδειγμα από την έλευση ενός νέου μωρού ή το χωρισμό του παιδιού από τη μητέρα. Σε ελάχιστες περιπτώσεις, υπάρχει μία υποκείμενη νόσος, όπως δισχιδής ράχη ή μη αναγνωρισμένος ή μη αντιμετωπιζόμενος διαβήτης, που συνήθως χαρακτηρίζεται από συνεχή δίψα. Στις περισσότερες, όμως, περιπτώσεις, η αιτία είναι άγνωστη.
Το πρόβλημα μπορεί να συνεχίσει για αρκετά χρόνια. Είναι ελάχιστα συνηθέστερο στα αγόρια απ’ ό,τι στα κορίτσια και συνήθως υπάρχει τάση στην οικογένεια.
Τι πρέπει να κάνουμε;
Πείτε στο παιδί να ουρήσει πριν πέσει στο κρεβάτι. Κατόπιν, πριν κοιμηθείτε, ξυπνήστε το παιδί και πείτε του να ουρήσει και πάλι. Αν το παιδί είναι σχολικής ηλικίας, μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα βάζοντας ξυπνητήρι στη μέση της νύχτας. Επίσης, προσπαθήστε να του παρέχετε καθαρές πιτζάμες και σεντόνια, ώστε να μην χρειαστεί να σας ξυπνήσει ζητώντας βοήθεια. Αν, μετά από μερικές εβδομάδες, η προσέγγιση αυτή δεν έχει αποτέλεσμα, συμβουλευτείτε το γιατρό σας. Ο γιατρός μπορεί να πάρει δείγμα ούρων για ανάλυση και, σε σπάνιες περιπτώσεις, το παιδί μπορεί να υποβληθεί σε εξετάσεις για την αξιολόγηση της λειτουργικότητας της ουροδόχου κύστης.
Ό,τι ισχύει για την εκπαίδευση στη χρήση της τουαλέτας ισχύει και για την ενούρηση. Επιδοκιμάστε το παιδί για τις στεγνές νύχτες και ενθαρρύνετέ το να τις καταγράφει, αλλά ποτέ μην το μαλώνετε ή το τιμωρείτε. Αυτό μπορεί να πληγώσει τα συναισθήματα του παιδιού και να κάνει το πρόβλημα χειρότερο.
Αν το παιδί σας είναι 7 ετών ή μεγαλύτερο, ο γιατρός μπορεί να συστήσει τη χρήση ξυπνητηριού το οποίο χτυπά δυνατά μόλις η πρώτη σταγόνα ούρων ακουμπήσει το κρεβάτι. Μετά από μερικές ημέρες, τα περισσότερα παιδιά ξυπνούν πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι και σηκώνονται για να πάνε στην τουαλέτα. Μερικές εβδομάδες είναι συνήθως αρκετές. Ωστόσο, αν το παιδί αρχίσει και πάλι να «βρέχει» το κρεβάτι, μπορείτε να εφαρμόσετε και πάλι το ξυπνητήρι.
Με τη συνεργασία της Ελληνικής Παιδιατρικής Εταιρείας
