Πιο βαθιά το χέρι στη τσέπη βάζουν πλέον οι Έλληνες για την φαρμακευτική τους περίθαλψη. Παρά τις μειώσεις στις τιμές των φαρμάκων, η συμμετοχή των ασθενών στο κόστος του φαρμάκου έχει αυξηθεί δραματικά και έφτασε στο 24,42% από 12,85% το 2012.
Η συμμετοχή των ασθενών σε ορισμένες περιπτώσεις αγγίζει το 80%! Για παράδειγμα, η πρεγκαμπαλίνη που χορηγείται για νευροπαθητικό πόνο και γενική αγχώδη διαταραχή, το 2010 κόστιζε 53,97 ευρώ και η συμμετοχή του ασφαλισμένου ήταν στο 25%. Δηλαδή ο ασφαλισμένος πλήρωνε από την τσέπη του 13,49 ευρώ. Σήμερα, η τιμή του φαρμάκου έχει μειωθεί και έχει διαμορφωθεί στα 46,26 ευρώ. Από αυτά ο ασφαλισμένος καταβάλλει 36,5 ευρώ – πλέον ο ΕΟΠΥΥ δεν καταβάλει το 50% της διαφοράς μεταξύ ασφαλιστικής τιμής και λιανικής – δηλαδή το ποσοστό συμμετοχής στο κόστος του φαρμάκου είναι 79%.
Η ουσία ροσουβαστατίνη για την δυσλιπιδαιμία, το 2010 είχε λιανική τιμή 25,6 ευρώ και τον Ιούλιο του 2014 πωλείται στα 19,6 ευρώ. Ωστόσο, το 2010 οι ασφαλισμένοι πλήρωναν 6,4 ευρώ (ποσοστό συμμετοχής 25%) και σήμερα καταβάλλουν 15,5 ευρώ (ποσοστό συμμετοχής 79%) ενώ οι συνταγές έχουν επιβαρυνθεί και με το ένα ευρώ υπέρ ΕΟΠΥΥ.
Τα παραπάνω στοιχεία παρουσίασε σε ειδική εκδήλωση ο επίκουρος Καθηγητής Πολιτικής Υγείας, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, κ. Κυριάκος Σουλιώτης. Όπως είπε, «η πολιτική υγείας ασκείται τα τελευταία χρόνια κάτω από την επίδραση μιας “επίμονης” οικονομικής κρίσης, η οποία έχει ως αποτέλεσμα:
Την απώλεια 100 δισ. δολαρίων στο ΑΕΠ την περίοδο 2009-2013.
- Τη διαμόρφωση του ΑΕΠ για το 2013 στο χαμηλότερο επίπεδο τα τελευταία 10 χρόνια.
- Την ύπαρξη ενός ποσοστού ενηλίκων που διαμένουν σε νοικοκυριό χωρίς εισόδημα από απασχόληση της τάξης του 20% περίπου.
- Τη μεγαλύτερη υποχώρηση τόσο του ΑΕΠ όσο και των κοινωνικών δαπανών στις χώρες του ΟΟΣΑ μεταξύ 2008 και 2013.
- Τη διαμόρφωση ενός πρωτοφανούς επιπέδου ανεργίας ειδικά στους νέους
Σύμφωνα με τον κ. Σουλιώτη, οι δημοσιονομικοί περιορισμοί στην υγεία έχουν οδηγήσει σε μια πρωτοφανή για αναπτυγμένη χώρα προσαρμογή των σχετικών μεγεθών (δαπανών), με υποχώρηση που, σε κάποιες περιπτώσεις, υπερβαίνει το 50%. Επίσης, από στοιχεία που παρουσίασε:
Η κατά κεφαλήν δημόσια φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα είναι από το 2011 και μετά χαμηλότερη από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την απόκλιση να αυξάνεται (310 ευρώ έναντι 180 ευρώ περίπου για το 2014).
Ασθενείς σοβαρών παθήσεων αναφέρουν προβλήματα στην πρόσβαση στη θεραπεία, τα οποία ωστόσο έχουν περιοριστεί λόγω της βελτίωσης που διαπιστώνεται στη λειτουργία των φαρμακείων του ΕΟΠΥΥ.
Η μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης επιβάρυνε, πέρα από τους φορείς του κλάδου (φαρμακευτικές επιχειρήσεις, φαρμακαποθήκες, φαρμακοποιοί κ.λπ.), και τους ασθενείς, η συμμετοχή των οποίων στο κόστος των φαρμάκων αυξήθηκε σημαντικά (από 12,8% τον Ιανουάριο του 2012 σε 24,4% τον Δεκέμβριο του 2013), την ίδια στιγμή που τα εισοδήματα έχουν μειωθεί περίπου κατά 25% – 30%.
