Στις 11 Μαρτίου 2020, ο ΠΟΥ κήρυξε την COVID-19 παγκόσμια πανδημία. Τρία και πλέον χρόνια μετά (στις 5 Μαΐου 2023) κήρυξε το τέλος της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης για την πανδημία Covid-19.
«Με ελπίδα, κηρύσσω το τέλος της παγκόσμιας κατάστασης εκτάκτου ανάγκης για την Covid-19» δήλωσε ο γενικός διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας Τέντρος Αντάνομ Γκεμπρεγέσους.
Σήμερα τέσσερα χρόνια μετά και το healthview.gr απευθύνεται σε επιστήμονες που είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο με τον ένα ή άλλο τρόπο τα προηγούμενα χρόνια, για να ακούσει τις απόψεις τους στα ερωτήματα.
Ο Γιώργος Παππάς είναι παθολόγος, ερευνητής ζωονόσων και επιδημιών και πλέον μέλος της Εθνικής Επιτροπής Εκτάκτων Συμβάντων Δημόσιας Υγείας. Ήταν από τους πρώτους γιατρούς που ανέλαβε εθελοντικά την ενημέρωση για τις επιστημονικές και άλλες εξελίξεις μέσω της σελίδας του, στο facebook με τις τακτικές αναρτήσεις του με τίτλο. «Ημερολόγιο Κορωνοϊού». Συγγραφέας επίσης του βιβλίου: «Οι επόμενες δύο εβδομάδες θα είναι κρίσιμες».
Τι άφησε ως εμπειρία η συγκεκριμένη πανδημία;
Δυστυχώς ελάχιστα, και αυτό φαίνεται στην διστακτικότητα της δημιουργίας ενός παρεμβατικού οργάνου δημόσιας υγείας υπό την αιγίδα του ΠΟΥ, στην μη βελτίωση των διεθνών κανόνων υγείας/ international health regulations, στην μη εφαρμογή των διδαγμάτων της εφαρμογής βελτίωσης της ποιότητας του αέρα των εσωτερικών χώρων, και εν τέλει στο ότι δεν απαλλαχθήκαμε από τον κορωνοϊό, αλλά ούτε και από την παραπληροφόρηση για θέματα δημόσιας υγείας– το αντίθετο, την είδαμε να γιγαντώνεται.
Τι θα αλλάζατε στις αποφάσεις που λήφθηκαν, αν είχατε τη δυνατότητα;
Οι χώρες που κινήθηκαν εξαρχής επιθετικά, εκμηδενίζοντας την κυκλοφορία του ιού στην κοινότητα, έσωσαν ζωές των πολιτών τους και εν τέλει υποστήριξαν καλύτερα και το σύστημα υγείας τους. Δεν μιλάει κανείς για lockdown (μετά την σωτήρια αρχική εφαρμογή του), αλλά για διάχυση της διάγνωσης και της ιχνηλάτησης στην κοινότητα, για υποστήριξη των νοσούντων κατ’ οίκον, για εφαρμογή των στοιχειωδών μέτρων προσασίας (μάσκες ποιότητας και καθαρός αέρας), και κυρίως για συνεχή ενημέρωση, τόσο από τους θεσμικούς εκπρόσωπους της επιστήμης όσο και στο επίπεδο των επιδραστικών ατόμων των μικροκοινωνιών.
Πόσο έχουμε «τελειώσει» με το θέμα πανδημία;
Στο πέμπτο έτος της πανδημίας, εξακολουθούμε με διψήφιο αριθμό νεκρών κάθε εβδομάδα στην Ελλάδα, επιλέγουμε να υποβαθμίζουμε το τεράστιο φορτίο των ασθενών με long covid, και ταυτόχρονα παρακολουθούμε περιορισμένα την εξελικτική δυναμική του ιού, που, οι ειδικοί εξελικτικοί ιολόγοι προειδοποιούν, δεν έχει επιβραδυνθεί σε επίπεδα “ενδημικότητας”. Οπότε, εξαρτόμαστε από το πώς θα συμπεριφερθεί ο ιός, κι αυτό είναι θέμα τυχαίου.
Αν θυμάστε μια ανθρώπινη ιστορία που θα θέλατε να μοιραστείτε…
Δυστυχώς έχω υπάρξει μάρτυρας πολλών αποχαιρετισμών, ανθρώπων που έπρεπε να νοσηλευτούν εκείνους τους πρώτους μήνες της περιορισμένης εμβολιαστικής δυνατότητας και των περιορισμένων θεραπευτικών επιλογών, και που εκείνη την στιγμή δεν ήξεραν αν θα ξαναέβλεπαν τους δικούς τους. Κάποιοι, πολλοί, δεν τους ξαναείδαν. Και πίσω από πολλές τέτοιες ιστορίες κρύβονταν ανεύθυνοι διασπορείς του ιού, που περιφέρονταν με την θετικότητα και την μεταδοτικότητά τους, στήνοντας αλυσίδες μετάδοσης και θανάτου.
