Το βράδυ της 23ης Ιανουαρίου 1964, ο Δρ Χάρντι και η ομάδα του πραγματοποίησαν την πρώτη μεταμόσχευση καρδιάς σε άνθρωπο. Σε μια εποχή που δεν αναγνώριζε τον «εγκεφαλικό θάνατο», η ομάδα του Πανεπιστημίου του Μισισιπή ήταν έτοιμη εδώ και μήνες να πραγματοποιήσει μεταμόσχευση καρδιάς. Είχαν κάνει μεταμοσχεύσεις καρδιάς σε πολύ μεγάλο αριθμό ζώων.
Η ομάδα μεταμοσχεύσεων είχε πλησιάσει σε πολλές περιπτώσεις να πραγματοποιήσει μεταμόσχευση. Ένας δότης του οποίου η καρδιά είχε σταματήσει να χτυπά και ένας λήπτης που βρισκόταν στο νοσοκομείο περιμένοντας μεταμόσχευση δεν μπόρεσαν να συγκεντρωθούν. Τέλος, στο νοσοκομείο βρίσκονταν ταυτόχρονα ένας ασθενής με γάγγραινα κάτω άκρων, υπέρταση και ιστορικό πολλαπλών εμφραγμάτων του μυοκαρδίου που πέθαινε από καρδιακή ανεπάρκεια και ένας νευροχειρουργικός ασθενής που πέθαινε. Ο καρδιακός ασθενής επιδεινώθηκε και μεταφέρθηκε στο χειρουργείο. Η νευροχειρουργική ασθενής παρέμεινε σταθερή.
Ο Δρ Χάρντι και η ομάδα του αποφάσισαν να πάρουν την καρδιά ενός χιμπατζή που ονομαζόταν Μπίνο και να τη μεταμοσχεύσουν στον ασθενή τους. Η μεταμοσχευμένη καρδιά διατήρησε αρτηριακή πίεση μεταξύ 90-100 mm Hg για 90 λεπτά εκτός καρδιοπνευμονικής παράκαμψης, αλλά ο ασθενής πέθανε στο χειρουργείο από συνδυασμό μεταβολικής διαταραχής και μικρού μεγέθους καρδιάς. Αυτή η επέμβαση απέδειξε ότι ήταν εφικτό να γίνει μεταμόσχευση καρδιάς σε άνθρωπο.
Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τι κάνει κάποιος για ένα encore αφού πραγματοποίησε την πρώτη στον κόσμο μεταμόσχευση πνεύμονα και καρδιάς σε άνθρωπο μέσα σε διάστημα εννέα μηνών. Ο Δρ Χάρντι, φυσικά, βρήκε πολλά να κάνει. Παρήγαγε 23 βιβλία, 139 κεφάλαια βιβλίων, 466 εργασίες και περισσότερες από 200 ταινίες. Κατείχε 36 θέσεις επισκέπτη καθηγητών και παρουσίασε 37 προσκεκλημένες διαλέξεις. Το πρώτο του γραφείο στο Αμερικανικό Κολλέγιο Χειρουργών ήταν αυτό του δεύτερου αντιπροέδρου στον οποίο διορίστηκε από τους Αντιβασιλείς για να ολοκληρώσει τη θητεία του Δρ Κέρτις Αρτς, ενός από τα αρχικά μέλη της σχολής του Δρ. Χάρντι, που είχε πεθάνει.
