Η διατροφή σχετίζεται με πολλαπλές τρόπους με την καρκινογένεση και την εξέλιξη του όγκου. Η κατανάλωση μιας διατροφής εμπλουτισμένης σε φυτά σχετίζεται με μειωμένη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου και συνιστάται από διατροφικές οδηγίες για την πρόληψη του καρκίνου.
Παρά την εντελώς διαφορετική σύνθεση θρεπτικών συστατικών, η φυτική και η κεταγονική διατροφή μπορεί να συσχετιστούν με απώλεια βάρους, μειωμένη φλεγμονή και μειωμένα επίπεδα ινσουλίνης. Επιπλέον, ένα φυτικό διατροφολόγιο σχετίζεται με αυξημένα επίπεδα φυτικών ινών, φυτοχημικών και βουτυρικών και μειωμένα επίπεδα αυξητικού παράγοντα 1 που μοιάζει με ινσουλίνη, ενώ ένα κεταγονικό ασκεί πιθανές αντικαρκινικές επιδράσεις αυξάνοντας τα επίπεδα β-υδροξυβουτυρικού.
Η κεταγονική δίαιτα μπορεί να ενδιαφέρει επιλεγμένα, λιγότερο κοινά περιβάλλοντα, όπως όγκοι που αντιμετωπίζονται με αναστολείς φωσφατιδυλινοσιτόλης 3-κινάσης, οι οποίοι προκαλούν υπερινσουλιναιμία και υπεργλυκαιμία. Οι ολοκληρωμένες επεμβατικές δοκιμές επικεντρώθηκαν στην αύξηση της πρόσληψης φρούτων και λαχανικών ή στη μείωση της πρόσληψης λίπους, αλλά δεν έχουν δοκιμάσει ειδικά το φυτική ή κεταγονική διατροφή για την πρόληψη ή τη θεραπεία του καρκίνου. Τα επί του παρόντος διαθέσιμα δεδομένα υποστηρίζουν τις φυτικές δίαιτες σε αντίθεση με την κεταγονική δίαιτα ως μέρος ενός τρόπου ζωής που σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο καρκίνου. Στο πλαίσιο μετά τη διάγνωση, δεν υπάρχουν επί του παρόντος αυστηρά δοκιμασμένες προσεγγίσεις που να υποστηρίζουν τη σύσταση οποιασδήποτε δίαιτας για τη θεραπεία του καρκίνου.
Τα αποτελέσματα αυτής της ανασκόπησης υποδηλώνουν ότι τα συλλογικά στοιχεία υποστηρίζουν δίαιτες εμπλουτισμένες με φυτά έναντι της κεταγονικής δίαιτας για τη μείωση του κινδύνου καρκίνου και τη βελτίωση των μεταβολικών διαταραχών σε επιζώντες. Απαιτούνται πρόσθετες προοπτικές τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές για να ενθαρρυνθεί η χρήση της διατροφικής τροποποίησης σε όλο το καρκινικό συνεχές. Αυστηρά σχέδια δοκιμών που προσαρμόζουν τα κλασικά ογκολογικά τελικά σημεία μπορεί να προσδιορίσουν πληθυσμούς που είναι πιθανό να ωφεληθούν από δίαιτες με έντονο αντίθεση. Τα τρέχοντα δεδομένα υποστηρίζουν την ιεράρχηση των διατροφών με βάση τα φυτά και τα μελλοντικά δεδομένα θα μπορούσαν να εξατομικεύσουν περαιτέρω τις διατροφικές συστάσεις σε πληθυσμούς με καρκίνο.
