Ο κορωνοϊός είναι ήδη στην ζωή μας σχεδόν δυο χρόνια. Και ο καλύτερος τρόπος να σταματήσει να μεταδίδεται και κοστίζει ζωές είναι το εμβόλιο.
Οι ειδικοί από την Σχολή Μηχανικών Τάντον του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης δημοσίευσαν μελέτη τους στο επιστημονικό περιοδικό Advanced Theory and Simulations. Σε αυτήν, πραγματεύονται έναν αλγόριθμο πρόγνωσης, που ανάλογα με τον εμβολιασμό και την ελάφρυνση των μέτρων μπορεί κανείς να προβλέψει τις επιπτώσεις της άρσης των μέτρων και τις απώλειες εξαιτίας αυτού.
Για την ανάπτυξη του μοντέλου, οι μηχανικοί έλαβαν υπόψιν τους ότι έχει εμβολιαστεί πλήρως πάνω από το 57% του πληθυσμού ηλικίας άνω των 12 ετών στις ΗΠΑ.
Κινητικότητα
Το μοντέλο είναι των Μαουρίτσιο Πορφίρι, Ανιέσκα Τρούτζκοφσκα και Ζόνγκ Πινγ Γιανγκ. Λαμβάνει υπόψιν του μια σειρά παράγοντες που σχετίζονται με την κινητικότητα του πληθυσμού. Και περιλαμβάνει τις επιδημιολογικές επιπτώσεις στο σταδιακό άνοιγμα της οικονομίας.
Οι μηχανικοί, υπολόγισαν ότι αν ο ημερήσιος ρυθμός εμβολιασμού είναι 0,5% του πληθυσμού, και η αύξηση της κοινωνικής δραστηριότητας είναι 1% και αυτό αφορά είτε σε περιοχές διακοπών, είτε στις κατοικίες, καθώς επίσης και στα μαζικά μέσα μεταφοράς ή στους χώρους εργασίας, αυτό θα οδηγούσε σε αύξηση 28% της θνησιμότητας το επόμενο τρίμηνο. Σημαντικό «όπλο» στην ανατροπή ενός τέτοιου ενδεχομένου, είναι η αύξηση του ρυθμού των εμβολιασμών τουλάχιστον στο 1% του πληθυσμού ημερησίως, ώστε το «άνοιγμα» να είναι ασφαλές σε πόλεις με αυξημένο πληθυσμό.
Κορωνοϊός και γρήγοροι εμβολιασμοί
«Αυτό το μοντέλο παρέχει πρόσθετα στοιχεία για να υποστηρίξει την ανάγκη για γρήγορους εμβολιασμούς προτού οι περιοχές ανοίξουν με ασφάλεια», δήλωσε ο Πορφίρι. «Οι περιοχές με χαμηλό αριθμό εμβολιασμών, κάτω από το 1% του πληθυσμού την ημέρα, θα πρέπει να επιδεικνύουν εξαιρετική προσοχή στη στρατηγική τους για να ανοίξουν την οικονομία. Θα πρέπει να εστιάσουν τις προσπάθειές τους στην αύξηση του ποσοστού εμβολιασμών».
Το μοντέλο αναπαράγει, γεωγραφικά και δημογραφικά, τη δομή της πόλης. Επίσης, αναλύει λεπτομερώς σε επίπεδο χρόνου και χώρου την επιδημία και τις επιπτώσεις της σε κάθε πολίτη. Πως; Λαμβάνοντας υπόψη τις φυσικές τοποθεσίες καθώς και μοναδικά χαρακτηριστικά των κοινοτήτων, όπως οι τάσεις συμπεριφοράς ή τοπικά πρότυπα κινητικότητας. Το μοντέλο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την λήψη αποφάσεων δημόσιας υγείας σε πόλεις που υστερούν στις εκστρατείες εμβολιασμού τους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Κορωνοϊός: Πόσο κινδυνεύει η καρδιά των εφήβων
