Κρίμα κύριοι πολιτικοί, όλων των προελεύσεων και κατευθύνσεων
Απέναντι στον κόσμο που σας ακούει έκπληκτος έχετε εκτοξεύσει πλήθος από αντιφατικά και αντικρουόμενα μηνύματα που μπορεί να εξυπηρετούν κοντόφθαλμες πολιτικές, αλλά ανατρέπουν το αίσθημα ασφάλειας που οφείλουν οι υπεύθυνοι πολιτικοί να μεταδίδουν στον κόσμο. Το healthview.gr με αίσθημα ευθύνης και πέρα από οποιεσδήποτε πολιτικoοικονομικές σκοπιμότητες, καταγράφει αυτά που εσείς θα έπρεπε να ξέρετε και να λέτε σε όσους σας ακούνε.
Κύριοι:
Όλα τα φάρμακα που κυκλοφορούν στην Ελλάδα, γενόσημα, ή μη, ελληνικά ή ξένα είναι ασφαλή. Δεν προκύπτει από πουθενά ότι στην Ελλάδα έχουμε εισαγόμενα φάρμακα που μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα στους έλληνες ασθενείς. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το διαφυλάξουμε, τόσο από πλευράς εντυπώσεων, όσο και από πλευράς ουσίας. Ασχοληθείτε κύριοι πολιτικοί με την ουσία λοιπόν και μην πανικοβάλλετε τον κόσμο.
Οι έλεγχοι που γίνονται από τον ΕΟΦ είναι δειγματοληπτικοί, όπως γίνεται σε όλο τον κόσμο. Εμπιστευόμαστε εγκρίσεις από άλλες ευρωπαϊκές χώρες και έτσι πρέπει να γίνεται.
Τα γενόσημα που κυκλοφορούν στην Ελλάδα είναι ασφαλή. Αφενός γιατί στο 90% πρόκειται για φάρμακα εγχώριας προέλευσης που φημίζονται και στο εξωτερικό για την ποιότητά τους και αφετέρου γιατί δεν γίνονται εισαγωγές από παραγωγούς και εργοστάσια αμφίβολης προέλευσης και ποιότητας.
Δεν έχει σημασία η εθνική προέλευση για να αναδειχθεί η ποιότητα ενός φαρμάκου. Πχ. στην Ινδία υπάρχουν εργοστάσια με υψηλότατες προδιαγραφές ασφαλείας, αλλά και εργοστάσια που παράγουν χαμηλής – έως πολύ χαμηλής – ποιότητας φάρμακα. Το ότι αυτό επιβάλλει ελέγχους, είναι δεδομένο, ακόμη και ότι μπορεί να δημιουργεί επιφυλακτικότητα και απέναντι στη χώρα προέλευσης, είναι κατανοητό.
Τα πρωτότυπα φάρμακα στην Ελλάδα δεν είναι ακριβά. Αντιθέτως είναι μάλλον τα φθηνότερα. Κι αυτό γιατί αφενός βρίσκονται στο μέσο όρο των τριών χαμηλότερων τιμών της Ευρώπης (ανατολικών κρατών κατά κανόνα) και αφετέρου γιατί επιβαρύνονται με επιστροφές χρημάτων ανάλογα με τις πωλήσεις τους.
Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία είναι στο μεγάλο της μέρος μια παραγωγική βιομηχανία, έχει δηλαδή εργοστάσια, έρευνα και ανάπτυξη και κάνει και εξαγωγές. Πρέπει να στηρίζεται ακόμα κι αν τα φάρμακα που προσφέρει είναι ελάχιστα ακριβότερα γιατί προσφέρει θέσεις εργασίας, συμβάλλει στο εμπορικό ισοζύγιο, τα κέρδη της παραμένουν στη χώρα, μπορεί να δημιουργεί αξίες.
Η φαρμακευτική δαπάνη δεν είναι το τέρας που μεγάλωσε γιατί απλώς το τάιζαν κάποιοι επιτήδειοι. «Πάρτι», ναι έγινε όπως σε όλους τους κλάδους της ελληνικής οικονομίας και έπρεπε να μειωθεί. Αν όμως σας ενδιαφέρει η υγεία των πολιτών, η ποιότητα ζωής και το προσδόκιμο επιβίωσης, η φαρμακευτική δαπάνη οφείλει να αυξάνει (λογικά) γιατί και μειώνει άλλα κόστη (ημέρες νοσηλείας, υλικά κλπ) αλλά και γιατί νέα φάρμακα που δεν υπήρχαν αντιμετωπίζουν πλέον σοβαρές ασθένειες, γιατί με την έγκαιρη διάγνωση κάποιος θα πάρει ένα φάρμακο πριν φτάσει στο νοσοκομείο, γιατί γερνάει ο πληθυσμός, κ.α.
Οι πολιτικές επικέντρωσης σε χαμηλότερες τιμές που κάνουν τα φθηνά φάρμακα φθηνότερα (έως εμπορικά ασύμφορα αν δεν οδηγούν και σε ολιγοπώλια!), οι πολιτικές που εμποδίζουν καινοτόμα φάρμακα – που αποδεδειγμένα μπορούν προσφέρουν – να βρίσκονται στη φαρέτρα του έλληνα γιατρού, δεν αποτελούν πανάκεια, και έχουν ένα όριο που φοβούμαστε ότι πλέον το προσεγγίζουμε με τρόπο επικίνδυνο για την δημόσια υγεία.
Τα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσετε και να λύσετε είναι η βεβαιότητα της επάρκειας για τη φαρμακευτική μας περίθαλψη, η ασφάλεια των σκευασμάτων, ο έλεγχος της κατανάλωσης, η ελαχιστοποίηση της υποκατάστασης φτηνών αποτελεσματικών θεραπειών από ακριβότερες, και πάνω από όλα να επαναφέρετε ουσιαστικά το κύρος και την αξιοπιστία για όλους τους μετέχοντες στην αλυσίδα του φαρμακευτικού κλάδου. Από το υπουργείο υγείας, τους τομείς υγείας των κομμάτων, τις υπηρεσίες της πολιτείας, τον ΕΟΦ, τις φαρμακοβιομηχανίες, τα νοσοκομεία και τις διοικήσεις τους, τους γιατρούς, τις φαρμακαποθήκες, τους φαρμακοποιούς και όλους τους συντελεστές που στα μάτια των πολιτών έχουν σκιάσει την εικόνα τους, βλέποντας τους να στέκονται όλοι απέναντι σε όλους. Προφανώς πρέπει να βοηθήσει και ο κάθε κλάδος ξεχωριστά, αλλά η μεγάλη ευθύνη ανήκει στους πολιτικούς που πρέπει μαζί με τους επιστήμονες να προσφέρουν σωστή και υπεύθυνη ενημέρωση των πολιτών.
Οι θεωρίες συνωμοσίας, τα απλοϊκά μηνύματα ένθεν και ένθεν, οι κοκορομαχίες δίπλα στο ταλαιπωρημένο κορμί της δημόσιας υγείας και το να γίνεται η κάθε κλωστή, πολιτική τριχιά, όχι μόνο δεν συμβάλλουν στο δημόσιο διάλογο και στην κατανόηση, αλλά δημιουργούν μεγάλη ανασφάλεια όχι μόνο για το τι φάρμακα «καταπίνουμε» και το αν θα έχουμε επάρκεια αύριο, αλλά και για ποιους πολιτικούς όλων των προελεύσεων και κατευθύνσεων εκλέγουμε και διαθέτουμε, για να μας κυβερνήσουν.
Βάννα Κεκάτου
