Σημαντική είναι η οικονομική επιβάρυνση που επιφέρει στους χρόνια πάσχοντες η λανθασμένη ομαδοποίηση της θετικής λίστας φαρμάκων αφού η πρόσβαση των ασθενών σε θεραπείες πρώτης εκλογής για την αντιμετώπιση συνοδών νόσων όπως είναι π.χ. ο Χρόνιος Νευροπαθητικός Πόνος περιορίζεται εξαιτίας του νέου συστήματος ασφαλιστικής κάλυψης των φαρμάκων από τον ΕΟΠΥΥ.
Το πρόβλημα αυτό επισήμαναν κατά τη διάρκεια Συνέντευξης Τύπου η πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Θεραπείας Πόνου και Παρηγορικής Φροντίδας (ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α) κα. Αθηνά Βαδαλούκα αναπληρώτρια Καθηγήτρια Αναισθησιολογίας, Θεραπείας Πόνου και Παρηγορικής Φροντίδας και η κα. Σπυριδούλα Λάγιου, μέλος του ΔΣ της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων – Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη (Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ.)
Σύμφωνα με τη θετική λίστα συνταγογραφούμενων φαρμάκων που τέθηκε σε εφαρμογή την προηγούμενη εβδομάδα, οι ασφαλισμένοι καλούνται να καταβάλλουν σημαντικά αυξημένη συμμετοχή, που φτάνει σχεδόν το 71% προκειμένου να συνεχίσουν να λαμβάνουν τα φάρμακα για την αντιμετώπιση του χρόνιου νευροπαθητικού πόνου.
«Κλαίγοντας έρχονται ασθενείς στα ιατρεία τόνισε η κα Βαδαλούκα, που δεν τους φτάνει που τους βρήκε ο «καρκίνος» αλλά βλέπουν ότι δε μπορούν να ανταπεξέλθουν στο κόστος της θεραπείας τους για να παλέψουν για τη ζωή τους».
“Πολλοί μάλιστα όπως χαρακτηριστικά είπε η κα Λάγιου, σταματούν τη θεραπεία τους αφού το κόστος για αυτούς είναι δυσβάσταχτο με συνέπεια να υποτροπιάζουν και να χρειάζεται να νοσηλευθούν στο νοσοκομείο ανεβάζοντας εντέλει και το κόστος της φαρμακευτικής δαπάνης”.
Για παράδειγμα, τα άτομα που πάσχουν από Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2 καταβάλλουν σημαντικά ποσά κάθε μήνα για την απαιτούμενη θεραπεία τους, όπως 10% συμμετοχή στην ινσουλίνη και τα αντιδιαβητικά δισκία καθώς και 25% για τη θεραπεία συνοδών παθήσεων και αναλώσιμα διαβητικά υλικά. Μάλιστα, εξαιτίας της ομαδοποίησης των φαρμάκων της θετικής λίστας, πρέπει να πληρώσουν επιπλέον συμμετοχή, προκειμένου να λάβουν θεραπεία πρώτης εκλογής για την αντιμετώπιση της Επώδυνης Διαβητικής Νευροπάθειας, μιας νόσου που προσβάλει το 20%-40% των ατόμων με διαβήτη.
«Πολλά άτομα με διαβήτη δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να καλύψουν το επιπλέον κόστος για τη θεραπεία των συνοδών παθήσεων της νόσου, όπως της Διαβητικής Νευροπάθειας, της υπέρτασης και της χοληστερίνης με αποτέλεσμα την εμφάνιση επιπλοκών που, με τη σειρά τους, μπορεί να οδηγήσουν σε βαριές και μη αναστρέψιμες αναπηρίες για τους ίδιους (ακρωτηριασμούς, καρδιαγγειακά νοσήματα κ.λπ)», τόνισε ηκα. Σπυριδούλα Λάγιου,. «Πιστεύουμε ότι είναι ανάγκη η πολιτεία να σταματήσει να ελέγχει μόνο το κόστος μιας θεραπείας, αλλά να εστιάσει κυρίως στο πόσο αποτελεσματική είναι για τον κάθε πάσχοντα. Εξάλλου, η εμπειρία μας ως άτομα με διαβήτη, έχει δείξει ότι όταν η θεραπεία για την πάθησή μας και τις επιπλοκές της είναι αποτελεσματική, επιφέρει με μαθηματική ακρίβεια και μείωση του κόστους για το σύστημα υγείας και το κράτος».
«Η μη σωστή ομαδοποίηση των φαρμάκων που αφορούν το Χρόνιο Νευροπαθητικό Πόνο στη νέα θετική λίστα, σύμφωνα με τα τρέχοντα επιστημονικά κριτήρια, θα οδηγήσει σε περιορισμό ή και αποκλεισμό σημαντικού αριθμού ασθενών από θεραπείες πρώτης εκλογής, λόγω της αυξημένης οικονομικής συμμετοχής που πρέπει να καταβάλλουν. Πιο συγκεκριμένα, φάρμακα με ενδείξεις σε διαφορετικά σύνδρομα Νευροπαθητικού Πόνου (Κεντρικός Νευροπαθητικός Πόνος, Διαβητική Νευροπάθεια, Μετατραυματικός Νευροπαθητικός Πόνος και άλλα) έχουν ενταχθεί στην ίδια θεραπευτική κατηγορία χωρίς να μπορούν να θεωρηθούν, σύμφωνα όλα τα διεθνή επιστημονικά δεδομένα, θεραπευτικά ισοδύναμα και κατ’ επέκταση ανταλλάξιμα», δήλωσε η κα. Αθηνά Βαδαλούκα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Αναισθησιολογίας, Θεραπείας Πόνου και Παρηγορικής Φροντίδας και Πρόεδρος της ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α.
Βάννα Κεκάτου
