Ο Λιούις Τέρμαν (15 Ιανουαρίου 1877 – 21 Δεκεμβρίου 1956) ήταν Αμερικανός ψυχολόγος και συγγραφέας. Θεωρείται πρωτοπόρος στην εκπαιδευτική ψυχολογία στις αρχές του 20ου αιώνα στο Stanford Graduate School of Education.
Είναι περισσότερο γνωστός για την αναθεώρηση του Stanford-Binet Intelligence Scales και για την έναρξη της διαχρονικής μελέτης παιδιών με υψηλό IQ που ονομάζεται Genetic Studies of Genius. Ήταν εξέχων ευγονιστής και ήταν μέλος του Human Betterment Foundation.
Ο Τέρμαν δημοσίευσε την Stanford Revision of the Binet-Simon Scale το 1916 και οι αναθεωρήσεις κυκλοφόρησαν το 1937 και το 1960. Η αρχική εργασία για τη δοκιμή είχε ολοκληρωθεί από τους Alfred Binet και Théodore Simon της Γαλλίας. Προώθησε το τεστ του – το “Stanford-Binet” – ως βοήθημα για την ταξινόμηση των παιδιών με αναπτυξιακή αναπηρία. Νωρίς, ο Terman υιοθέτησε την πρόταση του William Stern ότι η νοητική ηλικία/χρονολογική ηλικία επί 100 είναι το πηλίκο νοημοσύνης ή το IQ. Μεταγενέστερες αναθεωρήσεις υιοθέτησαν τον κανόνα κοόρτης Wechsler για το IQ.
Οι αναθεωρήσεις των Stanford-Binet παραμένουν σε ευρεία χρήση ως μέτρο γενικής νοημοσύνης τόσο για ενήλικες όσο και για παιδιά.
Η πρώτη μαζική χορήγηση τεστ IQ έγινε με 1,7 εκατομμύρια στρατιώτες κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν ο Τέρμαν έκανε ψυχολογικά τεστ σε Αμερικανούς στρατιώτες.
Ο Τέρμαν ήταν σε θέση να συνεργαστεί με άλλους εφαρμοσμένους ψυχολόγους για να κατηγοριοποιήσει τους νεοσύλλεκτους του στρατού. Στους νεοσυλλέκτους δόθηκαν ομαδικά τεστ νοημοσύνης, τα οποία χρειάστηκαν περίπου μία ώρα για να γίνουν. Οι επιλογές δοκιμών περιελάμβαναν το Army Alpha, μια δοκιμή βασισμένη σε κείμενο και τη Army Beta, μια δοκιμή βασισμένη σε εικόνες για μη αναγνώστες. Το 25% δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει το τεστ Alpha. Οι εξεταστές βαθμολόγησαν τα τεστ σε μια κλίμακα που κυμαίνεται από «Α» έως «Ε».
Οι νεοσύλλεκτοι που κέρδιζαν βαθμολογίες «Α» θα εκπαιδεύονταν ως αξιωματικοί ενώ όσοι κέρδιζαν βαθμούς «Δ» και «Ε» δεν θα λάμβαναν ποτέ εκπαίδευση αξιωματικών. Η εργασία των ψυχολόγων κατά τη διάρκεια του πολέμου απέδειξε στους Αμερικανούς ότι τα τεστ νοημοσύνης θα μπορούσαν να έχουν ευρύτερη χρησιμότητα. Μετά τον πόλεμο, ο Terman και οι συνάδελφοί του πίεσαν να χρησιμοποιηθούν τεστ νοημοσύνης στα σχολεία για να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα των αναπτυσσόμενων αμερικανικών σχολείων.
