Ήταν 16 Φεβρουαρίου του 1933 όταν εγκαινιάστηκε το μεγάλο κεντρικό κτίριο του σημερινού Μαιευτηρίου ΕΛΕΝΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ.
Το νοσοκομείο πήρε το όνομα της αγαπημένης φίλης της Έλενας Βενιζέλου, Μαρίκας Ηλιάδη και γρήγορα απέκτησε τη φήμη του πρώτου μαιευτηρίου σε όλα τα Βαλκάνια.
Το 1940 με την Ιταλική επίθεση, διακόπηκε η λειτουργία του επιτάχθηκε και χρησιμοποιήθηκε σαν στρατιωτικό νοσοκομείο ως την απελευθέρωση. Το 1942 στο ίδρυμα στεγάζεται και το Δημόσιο Μαιευτήριο , η φιλοξενία του οποίου διήρκεσε ως το 1955 οπότε μεταφέρθηκε στις νέες εγκαταστάσεις του Μαιευτηρίου «Αλεξάνδρα».
Το 1958 κτίστηκε με δωρεά της Έλενας Βενιζέλου και το παρεκκλήσιο όπου τιμάται η μνήμη των Αγίων Ελευθερίου και Ελένης. Εκεί φυλάσσεται μέσα σε μία λάρνακα και η καρδιά της δωρήτριας.
Μέχρι το 1959, αναγέρθηκαν και δύο νέες κτιριακές μονάδες: Το κτίριο όπου στεγάστηκε η Σχολή Μαίων καθώς και ένα βοηθητικό κτίριο.
Γρήγορα, προέκυψε η ανάγκη για δημιουργία νέων κλινών και επέκταση των εγκαταστάσεων του κυρίως σε χειρουργεία, αίθουσες τοκετών, κλίνες για πρόωρα, εργαστήρια κλπ.
Το 1962 φτιάχτηκε ένα πενταόροφο κτίριο που περιλαμβάνει τα χειρουργεία, τη μονάδα προώρων, τις αίθουσες τοκετών, την κεντρική αποστείρωση, την Τράπεζα γάλακτος και το τμήμα Μητρικού Θηλασμού αλλά κι ένα επταόροφο κτίριο που περιλαμβάνει το τμήμα παραλαβής ασθενών και τμήματα νοσηλείας λεχωίδων.
Τα κτίρια αυτά επικοινωνούν με το παλαιό κτίριο υπέρ και υπό το έδαφος.
Το 1984 με την δημιουργία των ΤΕΙ καταργήθηκε η σχολή Μαιών ΒΙΡΓΙΝΙΑ ΣΚΥΛΙΤΣΗ και το κτίριο δόθηκε για την κάλυψη των αναγκών του Νοσοκομείου. Το 1988 υπογράφτηκε σύμφωνο αγοροπωλησίας των κτιρίων του Νοσοκομείου μεταξύ του Δ.Σ του ιδρύματος «ΜΑΡΙΚΑ ΗΛΙΑΔΗ» και του Υ.Υ.Π και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και το Νοσοκομείο-Μαιευτήριο έγινε Δημόσιο με την σημερινή του ονομασία.
