Ο Μαρτσέλο Μαλπίγκι (10 Μαρτίου 1628 – 29 Νοεμβρίου 1694) ήταν Ιταλός ιατρός. Υπήρξε θεμελιωτής της μικροσκοπικής ανατομικής και από τους πιο θερμούς υποστηρικτές της θεωρίας του Ιπποκράτη, πράγμα που τον έφερε σε αντίθεση με τους οπαδούς της θεωρίας του Γαληνού. Ανακάλυψε την κυψελική δομή των πνευμόνων και την αναγνώριση των κυττάρων ως δομικών στοιχείων των ιστών. Διορίστηκε το 1656 καθηγητής της ιατρικής στην Πίζα. Συνδέθηκε φιλικά με το μαθηματικό Μπορέλι. Στην Μπολόνια, την πόλη όπου σπούδασε, οι έρευνές του κατέληξαν σε ανακαλύψεις που επιβεβαιώθηκαν από τη σύγχρονη επιστήμη.
Από το 1691 μέχρι το θάνατό του ήταν αρχίατρος του πάπα Ιννοκέντιου ΙΒ΄. Εισήγαγε την πειραματική μέθοδο στην ανατομία και υπήρξε ένας από τους πρώτους που μελέτησε με μικροσκόπιο τους ιστούς. Ανακάλυψε τα τριχοειδή αγγεία στα πνευμόνια του βατράχου, το αγγειώδες σπείραμα του νεφρού και τα Μαλπιγιανά σωμάτια, που είναι το σύνολο των λεμφικών κυττάρων που σχηματίζουν το λευκό στρώμα του σπλήνα.
Στη βοτανική η οικογένεια Μαλπιγιοειδή (Malpighiaceae) και η τάξη Μαλπιγιώδη (Malpighiales) ονομάστηκαν προς τιμή του από τον Κάρολο Λινναίο.
