Εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά χάνονται κάθε χρόνο και ακόμη περισσότερα υφίστανται σοβαρούς ή ελαφρύτερους τραυματισμούς, εξαιτίας διαφόρων ατυχημάτων. Πολλές από αυτές τις καταστάσεις, όμως, μπορούν με απλούς τρόπους να προληφθούν και να σώσουν πολλές παιδικές ζωές.
Το healthview ανοίγει το φάκελο των παιδικών ατυχημάτων, παρουσιάζοντας τις κυριότερες αιτίες τους και πώς να τις προλάβετε.
Οδικά ατυχήματα: Η αλήθεια
Όλοι θέλουμε να φροντίσουμε ώστε τα παιδιά μας να παραμείνουν ασφαλή και να ζήσουν όσο το δυνατό καλύτερα. Το να γνωρίζει κανείς με ποιο τρόπο μπορεί να προλάβει μια από τις κυριότερες αιτίες των παιδικών τραυματισμών, όπως είναι τα ατυχήματα με το αυτοκίνητο, συμβάλει στην επίτευξη αυτού του στόχου.
Κάθε ώρα, 150 παιδιά ηλικίας 0-19 ετών μεταφέρονται στα επείγοντα περιστατικά για τραυματισμούς που σχετίζονται με κάποιο ατύχημα με το ή στο αυτοκίνητο. Περισσότερα παιδιά ηλικίας 5-19 ετών πεθαίνουν από τραυματισμούς που σχετίζονται με οδικά ατυχήματα από ότι από οποιαδήποτε άλλη μορφή τραυματισμού.
Ευτυχώς, οι γονείς μπορούν να παίξουν πολύ σημαντικό ρόλο στην προστασία των παιδιών από τέτοιου είδους ατυχήματα.
Συμβουλές για την πρόληψη
Ένα από τα καλύτερα μέτρα προστασίας είναι η χρήση της ζώνης ασφαλείας, τα ειδικά καθισματάκια για παιδιά ανάλογα με την ηλικία και το βάρος του παιδιού σας.
Να γνωρίζετε τον στάδια:
- Συνήθως τα μωρά μέχρι την ηλικία του ενός έτους και το βάρος των 10 κιλών, πρέπει να τοποθετούνται σε καθισματάκια που κοιτούν προς την αντίθετη κατεύθυνση από την οποία κινείστε.
- Αργότερα το μωρό θα πρέπει να τοποθετείται σε καθισματάκι που κοιτά προς τα μπροστά μέχρι και την ηλικία των 4 ετών και τα 20 κιλά.
- Αργότερα θα πρέπει να παιδιά να κάθονται σε ειδικά ανυψωτικά καρεκλάκια, από την ηλικία 4-8 ετών, ή μέχρι να φτάσουν τα 145 εκατοστά σε ύψος.
- Όλα τα παιδιά κάτω των 12 ετών θα πρέπει να κάθονται στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου.
- Μια συμβουλή για τους γονείς παιδιών εφηβικής ηλικίας Εάν έχετε παιδί στην εφηβεία το οποίο μαθαίνει τώρα να οδηγεί, είναι σημαντικό να κάνετε μαζί του μια πολύ σαφή και αυστηρή συμφωνία, με στόχο να περιορίσετε τις επικίνδυνες καταστάσεις κατά την οδήγηση. Θα πρέπει να συμφωνήσετε μεταξύ άλλων ότι δεν θα μεταφέρει πολλούς εφήβους ταυτόχρονα μέσα στο αυτοκίνητο και δεν θα οδηγεί τη νύχτα.
Τα κράνη βοηθούν Τα παιδιά θα πρέπει πάντοτε να φορούν κράνος μηχανής ή ποδηλάτου, όταν βρίσκονται πάνω σε μηχανή ή ποδήλατο.
Πτώσεις: Η αλήθεια
Όλοι θέλουμε να φροντίσουμε ώστε τα παιδιά μας να παραμείνουν ασφαλή και να ζήσουν στο μέγιστο δυνατό. Το να γνωρίζει κανείς με ποιο τρόπο μπορεί να προλάβει μια από τις κυριότερες αιτίες των παιδικών τραυματισμών, όπως είναι οι πτώσεις, συμβάλει στην επίτευξη αυτού του στόχου.
Οι πτώσεις αποτελούν την κυριότερη αιτία μη θανατηφόρων τραυματισμών των παιδιών ηλικίας από 0 έως 19 ετών. Καθημερινά, περισσότερα από 8.000 παιδιά στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής προσκομίζονται για φροντίδα στα τμήματα επειγόντων περιστατικών για τραυματισμούς από πτώση. Αυτό σημαίνει περίπου 2,8 εκατομμύρια παιδιά ετησίως.
Ευτυχώς πολλές από τις πτώσεις μπορούν να προληφθούν, οι γονείς και όλοι όσοι φροντίζουν παιδιά μπορούν να παίξουν πολύ σημαντικό ρόλο στην προστασία των παιδιών.
Συμβουλές για την πρόληψη
Παρακάτω παρουσιάζονται ορισμένες συμβουλές για την πρόληψη των τραυματισμών των παιδιών από πτώσεις:
Ασφαλές παιχνίδι. Βεβαιωθείτε ότι οι εγκαταστάσεις που υπάρχουν στην παιδική χαρά όπου παίζει το παιδί σας είναι κατάλληλα σχεδιασμένες για παιδιά, έχουν συντηρηθεί σωστά και είναι ασφαλείς, με μαλακή επιφάνεια από κάτω για την περίπτωση πτώσης.
Κάντε τροποποιήσεις στο σπίτι σας για να είναι πιο ασφαλές. Χρησιμοποιήστε κατάλληλο προστατευτικό εξοπλισμό, όπως κιγκλιδώματα σε όλα τα παράθυρα που βρίσκονται σε όροφο εκτός του ισογείου, προστατευτικό πορτάκι και κιγκλιδώματα στη σκάλα. Αυτός ο εξοπλισμός βοηθά στην προστασία των ζωηρών, δραστήριων παιδιών από επικίνδυνες τούμπες.
Ασφαλής άθληση. Βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας φοράει τον απαραίτητο προστατευτικό εξοπλισμό όταν συμμετέχει σε έντονη αθλητική δραστηριότητα, όπως προστατευτικά καρπών, γονάτων και αγκώνων, καθώς και κράνος όταν κάνει ρόλερ-μπλέιντ.
Η επίβλεψη είναι το κλειδί. Πάντοτε επιβλέπετε τα νεαρής ηλικίας παιδιά όταν υπάρχουν μέρη επικίνδυνα για πτώση, ανεξάρτητα εάν βρίσκεστε στο σπίτι ή σε εξωτερικό χώρο, για παράδειγμα όταν υπάρχουν σκάλες, ή εγκαταστάσεις στην παιδική χαρά απ’όπου μπορεί να πέσει.
Τραυματισμοί στους παιδότοπους και τις παιδικές χαρές: Τα στοιχεία
Ανασκόπηση
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, κάθε χρόνο στα τμήματα επειγόντων περιστατικών αντιμετωπίζονται περισσότερα από 200.000 περιστατικά τραυματισμού παιδιών ηλικίας μέχρι 14 ετών (Tinsworth 2001).
Περιστατικά και συνέπειες
Περίπου το 45% των τραυματισμών στους παιδότοπους και τις παιδικές χαρές είναι σοβαρά κατάγματα, εσωτερικοί τραυματισμοί, διασείσεις, εξαρθρώσεις και ακρωτηριασμοί (Tinsworth 2001).
Περίπου το 75% των μη-θανατηφόρων τραυματισμών που σχετίζονται με τις εγκαταστάσεις συμβαίνουν σε δημόσιους παιδότοπους (Tinsworth 2001). Οι περισσότερες περιπτώσεις συμβαίνουν μέσα στα σχολεία και τα κέντρα φροντίδας παιδιών (Phelan 2001).
Μεταξύ του 1990 και του 2000, 147 παιδιά ηλικίας μέχρι 14 ετών έχασαν τη ζωή τους από τραυματισμούς σε παιδότοπους. Από αυτά, τα 82 (56%) πέθαναν από στραγγαλισμό και τα 31 (20%) από πτώση στο έδαφος. Οι περισσότεροι από αυτούς τους θανάτους (70%) συνέβησαν σε χώρους αναψυχής των παιδιών στο σπίτι (Tinsworth 2001).
Το κόστος
Το 1995, οι τραυματισμοί παιδιών ηλικίας μέχρι 14 ετών σε παιδότοπους και παιδικές χαρές εκτιμάται ότι στοίχισαν περίπου $1,2 δισεκατομμύρια δολάρια (Office of Technology Assessment 1995).
Ομάδες «υψηλού κινδύνου»
- Παρόλο που όλα τα παιδιά που παίζουν στους παιδότοπους κινδυνεύουν με τραυματισμό, τα κορίτσια τραυματίζονται ελαφρώς συχνότερα (55%) από ό,τι τα αγόρια (45%) (Tinsworth 2001).
- Τα παιδιά ηλικίας μεταξύ 5-9 ετών μεταφέρονται πιο συχνά σε τμήμα επειγόντων περιστατικών λόγω τραυματισμού σε παιδότοπο από ό,τι παιδιά άλλων ηλικιών. Οι περισσότερες περιπτώσεις λαμβάνουν χώρα σε σχολεία και κέντρα φροντίδας παιδιών (Phelan 2001).
Παράγοντες κινδύνου
- Στους δημόσιους παιδότοπους, οι περισσότεροι τραυματισμοί προκύπτουν στα σημεία όπου μπορεί το παιδί να σκαρφαλώσει παρά οπουδήποτε αλλού (Tinsworth 2001).
- Στους οικιακούς παιδότοπους, για τους περισσότερους τραυματισμούς ευθύνονται οι κούνιες (Tinsworth 2001).
- Μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη, εντόπισε ότι οι παιδότοποι σε χαμηλού κοινωνικο-οικονομικού επιπέδου περιοχές, είχαν περισσότερες ελλείψεις συντήρησης από ό,τι σε περιοχές υψηλού κοινωνικο-οικονομικού επιπέδου περιοχές. Έτσι, για παράδειγμα, οι παιδότοποι στις πιο υποβαθμισμένες περιοχές είχαν περισσότερα σκουπίδια, σκουριασμένες εγκαταστάσεις και κατεστραμμένες επιφάνειες κάτω από τις εγκαταστάσεις (Suecoff 1999).
