Πεταχτά αυτιά

26-12-2016

Τα πεταχτά αυτιά -άφεστώτα ώτα, σύμφωνα με τον ιατρικό όρο- κάνουν συνήθως, όσους τα έχουν, να διαθέτουν μειωμένη αυτοπεποίθηση. Όσοι μπορούν, τα κρύβουν μέσα σε μακριά πυκνά μαλλιά. Οι υπόλοιποι όμως, νιώθουν άβολα.

Τα πεταχτά αυτιά, είναι μία δυσμορφία που δεν επηρεάζει την ακοή, ούτε την υγεία, επιδρά σημαντικά όμως στην ψυχολογία του ατόμου, ιδίως των παιδιών σχολικής ηλικίας.

Τα παιδιά αυτών των ηλικιών είναι αρκετά σκληρά και δεν σκέφτονται ιδιαίτερα τις επιπτώσεις, εκτοξεύοντας χαρακτηρισμούς, όπως «Ντάμπο το ελεφαντάκι». Προκαλούν όμως ιδιαίτερη ψυχική επιβάρυνση στο παιδί που έχει το πρόβλημα, με συνέπεια τη χαμηλή αυτοεκτίμηση. Κάποιες φορές οι συνέπειες μπορεί να είναι ακόμα μεγαλύτερες, βγάζοντας στο παιδί μια επιθετική ή αντικοινωνική συμπεριφορά ή ακόμα και την άρνησή του να προσαρμοστεί στο σχολικό περιβάλλον.

Τα αφεστώτα ώτα, όπως αποκαλούνται στην ιατρική, τα διαθέτει ένα ποσοστό 5% του πληθυσμού και οφείλονται κυρίως σε κληρονομικό παράγοντα, αφού έρευνες έχουν δείξει ότι στο 60% υπάρχει κληρονομικό ιστορικό.

Στις περισσότερες περιπτώσεις και τα δυο αυτιά αποκλίνουν ή προεξέχουν από το κεφάλι , υπάρχει όμως και η περίπτωση να αποκλίνει μόνο το ένα και να δημιουργεί ακόμη χειρότερη εικόνα, καθώς υπάρχει και το πρόβλημα της συμμετρίας.

Τα «πεταχτά αυτιά» διακρίνονται αμέσως μετά τη γέννηση των παιδιών και το σχήμα και η θέση των πτερυγίων δεν αλλάζουν, καθώς μεγαλώνουν . Αυξάνεται μόνο το μέγεθος των πτερυγίων που οριστικοποιείται στην ηλικία των 5-6 ετών.

Το πρόβλημα έχει λύση

Τα παλαιότερα χρόνια ήταν ιδιαίτερα δημοφιλείς διάφορες πρακτικές όπως: η τοποθέτηση λευκοπλαστ ή επιδέσμων στα αυτιά, η παρακίνηση του παιδιού να κοιμάται πότε πάνω στο ένα αυτί και πότε στο άλλο. Φυσικά όλα αυτά δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα, ούτε θα τα πρότεινε ποτέ κανένας γιατρός.

Το πρόβλημα αντιμετωπίζεται μόνο με ωτοπλαστική και πραγματοποιείται με χειρουργική επέμβαση που γίνεται με τοπική αναισθησία στους ενήλικες και με ολική νάρκωση στους ανήλικους χωρίς να χρειάζεται παραμονή στο νοσοκομείο ούτε για μια μέρα.

Η τομή είναι ανώδυνη και γίνεται στο πίσω μέρος του αυτιού σε μη ορατό σημείο χωρίς να αφήνει κανένα ίχνος. Ο γιατρός αφαιρεί ένα τμήμα δέρματος που περισσεύει και αφού τοποθετήσει το αυτί στη σωστή θέση, σταθεροποιεί το πτερύγιο με ράμματα. Η διάρκεια της επέμβασης είναι μιάμιση ώρα περίπου και το ποσοστό αποτυχίας είναι ελάχιστο όταν πραγματοποιείται από ωτορινολαρυγγολόγο εξειδικευμένο στην πλαστική χειρουργική του προσώπου. Μετά την επέμβαση τοποθετείται ελαστικός επίδεσμος που καλύπτει και τα δυο αυτιά, ο οποίος αφαιρείται μετά από πέντε ημέρες και τοποθετείται μόνο στον ύπνο για τις επόμενες δυο εβδομάδες.

Ο ασθενής σε αυτή τη φάση μπορεί να επιστρέψει φυσιολογικά στις δραστηριότητές του. Πόνος ή οιδήματα είναι σπάνια, εκτός αν ο ασθενής δεν προσέχει, ασκεί πίεση στα χειρουργημένα αυτιά κατά τον ύπνο, μιλά πολλή ώρα στο τηλέφωνο ή προκαλεί τραυματισμό.

Τα ράμματα αφαιρούνται στην έβδομη ημέρα μετά την επέμβαση στους ενήλικους που χειρουργούνται, ενώ στα παιδιά τοποθετούνται απορροφήσιμα ράμματα ώστε να αποφεύγεται η αφαίρεσή τους.
Το κόστος της επέμβασης κυμαίνεται από1.800  έως 2.500 ευρώ.

Περιορισμός στην ηλικία για ωτοπλαστική δεν υπάρχει, αν και ως καταλληλότερη ηλικία κρίνεται αυτή των 5 ή 6 ετών όταν το πτερύγιο έχει ήδη διαμορφωθεί στο τελικό του μέγεθος. Σίγουρα είναι καλύτερο η επέμβαση να γίνει πριν αρχίσει το παιδί να πηγαίνει στο σχολείο ώστε να αποφευχθούν τα σχόλια που θα μπορούσαν να τραυματίσουν το ψυχισμό του και να εμποδίσουν την προσαρμογή του στο σχολείο.

Οι ενήλικες μπορούν να χειρουργηθούν όποτε οι ίδιοι αποφασίσουν ότι τους ενοχλεί η εικόνα που βλέπουν στον καθρέφτη και θελήσουν να απαλλαγούν οριστικά από το πρόβλημα. Η ωτοπλαστική είναι υπόθεση ρουτίνας στα χέρια ενός έμπειρου γιατρού που αλλάζει σημαντικά τόσο την εμφάνιση, όσο και τη ψυχολογία του ασθενούς.