Πως ένας περίπατος στη φύση μπορεί να βελτιώσει την ψυχική μας υγεία

26-12-2016
Θέλετε να φτιάξετε τη διάθεση σας. Αρκεί μια βόλτα στη πάρκο, στην θάλασσα ή το βουνό. Νέα μελέτη Αμερικανών επιστημόνων δείχνει πως μια βόλτα στη φύση μπορεί να αλλάξει το πώς λειτουργεί ο εγκέφαλός μας με τέτοιο τρόπο που βελτιώνει την ψυχική μας υγεία.
 
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Stanford στις Ηνωμένες Πολιτείες εξέτασαν προσεκτικά τις επιδράσεις που θα μπορούσε να έχει αυτός ο περίπατος στη συνήθεια να σκεφτόμαστε ξανά και ξανά τα άσχημα στη ζωή μας, με συνέπεια να αισθανόμαστε ολοένα χειρότερα για τον εαυτό μας.
Ζήτησαν λοιπόν  από 38 υγιείς αστούς να συμπληρώσουν ειδικά ερωτηματολόγια, για να καταγράψουν την ψυχική τους διάθεση και τα επίπεδα του νοσηρού μηρυκασμού που κανονικά επιδείκνυαν.
Στη συνέχεια τους έκαναν μαγνητικές τομογραφίες για να δουν την ροή αίματος – και επομένως τη δραστηριότητα – στην υπογονάτια περιοχή του εγκεφάλου. 
 
Τέλος, τους χώρισαν σε δύο ομάδες, ζητώντας από τους μισούς να περπατούν για 90 λεπτά στο πάρκο του Stanford και από τους άλλους μισούς να κάνουν μια ίσης διάρκειας βόλτα δίπλα σε μια λεωφόρο με κίνηση και θόρυβο. Στη διάρκεια των περιπάτων έπρεπε να είναι μόνοι και να μην ακούν μουσική.
Μόλις πέρασαν τα 90 λεπτά, οι εθελοντές επέστρεψαν στο εργαστήριο για να επαναλάβουν τη συμπλήρωση των ερωτηματολογίων και τις τομογραφίες εγκεφάλου.
 
Τα αποτελέσματα της έρευνας, τα οποία δημοσιεύτηκαν την αμερικανική επιθεώρηση «Proceedings of the National Academy of Sciences» (PNAS), έδειξαν πως οι κάτοικοι των αστικών κέντρων περνούν πολύ λίγο χρόνο στη φύση και διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο αγχωδών διαταραχών, κατάθλιψης και άλλων προβλημάτων ψυχικής υγείας, σε σύγκριση με όσους ζουν εκτός πόλεων.
 
Όπως έδειξε η μελέτη, όσοι είχαν περπατήσει δίπλα στα αυτοκίνητα, διατήρησαν την ίδια παροχή αίματος στην υπογονάτια περιοχή, το ίδιο επίπεδο νοσηρού μηρυκασμού και την ίδια περίπου ψυχική διάθεση. Όμως, αυτοί που είχαν περπατήσει στο ήσυχο καταπράσινο πάρκο, είχαν μικρή αλλά ουσιαστική βελτίωση της ψυχικής διάθεσης, σημαντική μείωση στην αιμάτωση της υπογονάτιας περιοχής και χαμηλότερο νοσηρό μηρυκασμό.
 
 
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: