Αυτό το άρθρο παραθέτει τις φυσιολογικές τιμές σακχάρου στο αίμα ανά ηλικία, συμπτώματα και θεραπείες για την υπογλυκαιμία και την υπεργλυκαιμία και πότε πρέπει να κάνετε εξέταση γλυκόζης αίματος.

Φυσιολογικά επίπεδα σακχάρου στο αίμα ανά ηλικία

Τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα ποικίλλουν ανάλογα με την ηλικία, την ώρα της ημέρας και το εάν το άτομο έχει φάει πρόσφατα. Ακολουθούν γενικές οδηγίες για τα κανονικά επίπεδα σακχάρου στο αίμα νηστείας (μετρούμενα μετά από τουλάχιστον 8 ώρες νηστείας):

Φυσιολογικά επίπεδα σακχάρου νηστείας

  • Παιδιά (κάτω των 6 ετών): 80–180 mg/dL
  • Παιδιά (6–12 ετών): 70–150 mg/dL
  • Έφηβοι (13–19 ετών): 70–150 mg/dL
  • Ενήλικες (20+ ετών): 70–100 mg/dL

Μεταγευματικά (μετά το φαγητό) επίπεδα σακχάρου στο αίμα

  • Φυσιολογικό εύρος: Κάτω από 140 mg/dL για όλες τις ηλικίες εντός 2 ωρών μετά το φαγητό.

Για τα άτομα με διαβήτη, τα εύρη στόχευσης μπορεί να διαφέρουν. Συμβουλευτείτε τον γιατρό σας για εξατομικευμένες οδηγίες.

Υπογλυκαιμία: Επίπεδα, συμπτώματα και θεραπεία

Η υπογλυκαιμία εμφανίζεται όταν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα πέφτουν κάτω από το φυσιολογικό. Γενικά, τιμές κάτω από 70 mg/dL θεωρούνται υπογλυκαιμικές.

Συμπτώματα

  • Αστάθεια
  • Εφίδρωση
  • Πείνα
  • Ζαλάδα
  • Σύγχυση ή ευερεθιστότητα
  • Γρήγορος καρδιακός παλμός
  • Θολή όραση

Σε σοβαρές περιπτώσεις: Επιληπτικές κρίσεις ή απώλεια συνείδησης

Θεραπεία

Άμεση δράση:

  • Καταναλώστε 15–20 γραμμάρια υδατανθράκων ταχείας δράσης, όπως ταμπλέτες γλυκόζης, χυμούς φρούτων ή γλυκό.
  • Ελέγξτε ξανά το σάκχαρο μετά από 15 λεπτά. Εάν εξακολουθεί να είναι χαμηλά, καταναλώστε άλλη μια δόση υδατανθράκων.

Σοβαρή υπογλυκαιμία:

  • Εάν το άτομο είναι αναίσθητο, χορηγήστε του ένεση γλυκαγόνης και αναζητήστε επείγουσα ιατρική βοήθεια.
  • Η μακροπρόθεσμη διαχείριση περιλαμβάνει την προσαρμογή των φαρμάκων, της δίαιτας ή της ρουτίνας άσκησης υπό την καθοδήγηση γιατρού.

Υπεργλυκαιμία: Επίπεδα, συμπτώματα και θεραπεία

Η υπεργλυκαιμία αναφέρεται σε αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, συνήθως πάνω από 130 mg/dL νηστείας ή 180 mg/dL μεταγευματικά.

Συμπτώματα

  • Αυξημένη δίψα
  • Συχνουρία
  • Κούραση
  • Θολή όραση
  • Ξηροστομία
  • Πονοκέφαλος

Σε σοβαρές περιπτώσεις: Κετοξέωση (χαρακτηρίζεται από ναυτία, έμετο και σύγχυση)

Θεραπεία

Άμεσες ενέργειες:

  • Αυξήστε την κατανάλωση νερού για να βοηθήσετε στην αποβολή της περίσσειας ζάχαρης μέσω των ούρων.
  • Προσαρμόστε τη δόση της ινσουλίνης ή λάβετε από του στόματος φάρμακα σύμφωνα με τις σχετικές οδηγίες.

Μακροπρόθεσμη διαχείριση:

  • Επικεντρωθείτε σε μια ισορροπημένη διατροφή, χαμηλή σε απλά σάκχαρα και πλούσια σε φυτικές ίνες.
  • Τακτική σωματική δραστηριότητα για τη βελτίωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη.

Για επίμονα υψηλά επίπεδα, αναζητήστε ιατρική συμβουλή, για να αποφύγετε επιπλοκές όπως διαβητική κετοξέωση ή μακροχρόνια βλάβη οργάνων.

Πότε πρέπει να κάνετε τεστ για το σάκχαρο αίματος

Ο τακτικός έλεγχος γλυκόζης αίματος είναι απαραίτητος για τη διάγνωση και τη διαχείριση του διαβήτη ή την παρακολούθηση της γενικής υγείας.

Ποιος πρέπει να κάνει τεστ:

  • Άτομα με συμπτώματα υπεργλυκαιμίας ή υπογλυκαιμίας.
  • Άτομα με οικογενειακό ιστορικό διαβήτη ή άτομα σε σχετικό κίνδυνο λόγω παχυσαρκίας, καθιστικής ζωής ή ορισμένων ιατρικών παθήσεων.

Τύποι τεστ για το σάκχαρο αίματος:

  • Τεστ σακχάρου αίματος νηστείας: Προσδιορίζει τα αρχικά επίπεδα γλυκόζης μετά από μια ολονύκτια νηστεία.
  • Μεταγευματικός τεστ: Μετρά το σάκχαρο στο αίμα μετά από ένα γεύμα.
  • Τεστ HbA1c: Παρέχει ένα μέσο επίπεδο σακχάρου στο αίμα τους τελευταίους 2-3 μήνες.

Οι συνήθεις εξετάσεις μπορούν να βοηθήσουν στην έγκαιρη ανίχνευση του διαβήτη και στην πρόληψη των επιπλοκών.

Συμπέρασμα

Η κατανόηση των τιμών σακχάρου στο αίμα και ο αντίκτυπός τους στην υγεία είναι απαραίτητη για την έγκαιρη ανίχνευση και διαχείριση καταστάσεων όπως ο διαβήτης. Η τακτική παρακολούθηση, η επίγνωση των συμπτωμάτων και η σωστή αντιμετώπιση της υπογλυκαιμίας και της υπεργλυκαιμίας μπορούν να βοηθήσουν στη διατήρηση της βέλτιστης υγείας.

Εάν αντιμετωπίζετε μη φυσιολογικά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, συμβουλευτείτε γιατρό για εξατομικευμένες συμβουλές.

Πηγές: who.int, clevelandclinic.org, webmd.com, nhsinform.scot, mayoclinic.org