ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΣ ΑΔΑΜΑΝΤΙΑΔΗΣ

Βενέδικτος Αδαμαντιάδης
25-10-2021

Ο Βενέδικτος Αδαμαντιάδης (Προύσα, 1875 – Αθήνα, 27 Οκτωβρίου 1962) ήταν Έλληνας οφθαλμίατρος, ο οποίος περιέγραψε πρώτος το σύνδρομο υποτροπιάζουσας ιριδίτιδας με υπόπυο, αφθώδεις στοματίτιδες και εξελκώσεις γεννητικών οργάνων. Το σύνδρομο Μπεχτσέτ συχνά ονομάζεται σύνδρομο Αδαμαντιάδη-Μπεχτσέτ προς τιμή του. Πρόκειται για μία φλεγμονώδη διαταραχή με άγνωστη αιτιολογία. Το 1931 ο Αδαμαντιάδης παρουσίασε πρώτος έναν ασθενή με έλκη στα γεννητικά όργανα και στο στόμα, φλεγμονώδη αρθρίτιδα, ιριδίτιδα και θρομβοφλεβίτιδα. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1937, ο Τούρκος δερματολόγος Δρ. Ουλουζί Μπεχτσέτ παρουσίασε τρεις ασθενείς με παρόμοια συμπτώματα. Πιστεύεται ότι η ασθένεια μεταφέρθηκε από την Κεντρική Ασία από τις νομαδικές φυλές.

Ο Αδαμαντιάδης ήταν γιός του Φώτιου Αδαμαντιάδη. Έχασε την μητέρα του σε μικρή ηλικία και λίγα χρόνια αργότερα έχασε και τον πατέρα του. Τελικά μεγάλωσε με τον θείο του Μητροπολίτη Ανατολικής Θράκης και Μικράς Ασίας. Τελικά τελείωσε τη Μεγάλη του Γένους Σχολή τον Ιούνιο του 1892 με Άριστα. Αρχικά ήθελε να σπουδάσει μηχανικός, όταν έφθασε όμωσ στην Αθήνα οι εγγραφές στο Πολυτεχνείο είχαν κλείσει, οπότε ενγράφει στην Ιατρική σχολή. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, εκεί γνώρισε και τον καθηγητή Α. Αναγνωστάκη ο οποίος του εμφύσησε και την αγάπη για την οφθαλμολογία. Αρχικά για προσωπικούς λόγους επέστρεψε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία όπου άσκησε γενική ιατρική σπό υο 1896 μέχρι το 1911. Έπειτα ταξίδεψε στην Γαλλία και έλαβε την ειδικότητα του στην οφθαλμολογία στο Παρίσι στα νοσοκομεία Κενζ- Βεν (Quinz-Vingt) και Οτέλ Ντιε (Hôtel Dieu) από το 1911-14. Μετά επέστρεψε στην Προύσσα όπου επιστρατεύθηκε από τον Οθωμανικό στρατό για να υπηρετήσει στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο όπου και υπηρέτησε για ένα έτος. Απαλλάχθηκε λόγο μιας σοβαρής γαστρενετρικής λοίμωξης.

Το 1922 ακολούθησε τους υπόλοιπους πρόσφυγες στην Αθήνα. Στη συνέχεια ορίστικε διευθυντής του Οφθαλμολογικού Τμήματος του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου στην Αθήνα όπου ανέπτυξε σημαντικές επιστημονικές δραστηριότητες έχοντας γράψει πάνω από 200 επιστημονικά έργα. Λιγότερο γνωστές είναι οι εργασίες του για το Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών. Νυμφεύθηκε σε μεγάλη ηλικία και η κόρη του Ουρανία Ραγκαβή ήταν η πρώτη γυναίκα οφθαλμίατρος στην Ελλάδα.