Ο Βέρνερ Φόρσμαν (29 Αυγούστου 1904 – 1 Ιουνίου 1979) ήταν γιατρός από τη Γερμανία που μοιράστηκε το 1956 το βραβείο Νόμπελ (με τον Andre Frederic Cournand και τον Dickinson W. Richards) για την ανάπτυξη μιας διαδικασίας που επέτρεπε τον καρδιακό καθετηριασμό.
Το 1929, έβαλε τον εαυτό του σε τοπική αναισθησία και εισήγαγε έναν καθετήρα σε μια φλέβα του χεριού του. Μη γνωρίζοντας αν ο καθετήρας μπορεί να τρυπήσει μια φλέβα, έθεσε τη ζωή του σε κίνδυνο. Ο Φόρσμαν ήταν ωστόσο επιτυχημένος. Πέρασε με ασφάλεια τον καθετήρα στην καρδιά του.
Υπέθεσε ότι ένας καθετήρας θα μπορούσε να εισαχθεί απευθείας στην καρδιά, για εφαρμογές όπως η απευθείας χορήγηση φαρμάκων, η έγχυση ακτινοσκιερών βαφών ή η μέτρηση της αρτηριακής πίεσης. Ο φόβος τότε ήταν ότι μια τέτοια εισβολή στην καρδιά θα ήταν μοιραία. Για να αποδείξει την άποψή του, αποφάσισε να δοκιμάσει το πείραμα στον εαυτό του.
Το 1929, ενώ εργαζόταν στο Eberswalde, έκανε τον πρώτο ανθρώπινο καρδιακό καθετηριασμό. Αγνόησε τον επικεφαλής του τμήματός του και έπεισε τη νοσοκόμα του χειρουργείου που ήταν υπεύθυνη για τις αποστειρωμένες προμήθειες, Γκέρντα Ντίτζεν, να τον βοηθήσει. Συμφώνησε, αλλά μόνο με την υπόσχεση ότι θα το έκανε για εκείνη και όχι για τον εαυτό του.
Ωστόσο, ο Φόρσμαν την ξεγέλασε συγκρατώντας την στο χειρουργικό τραπέζι και προσποιούμενος ότι έκανε τοπική αναισθησία και έκοψε το χέρι της ενώ στην πραγματικότητα το έκανε μόνος του.
Αναισθητοποίησε το δικό του κάτω χέρι στην κοιλιακή περιοχή και εισήγαγε έναν ουροποιητικό καθετήρα στην προκοιλιακή φλέβα του, περνώντας τον εν μέρει κατά μήκος πριν απελευθερώσει την Ditzen (η οποία σε αυτό το σημείο συνειδητοποίησε ότι ο καθετήρας δεν ήταν στο χέρι της) και λέγοντάς της να καλέσει την ακτινογραφία τμήμα. Περπάτησαν κάποια απόσταση μέχρι το τμήμα ακτίνων Χ στο κάτω πάτωμα, όπου υπό την καθοδήγηση ενός ακτινοσκοπίου προώθησε τον καθετήρα κατά 60 εκατοστά στην κοιλότητα της δεξιάς κοιλίας του. Αυτό στη συνέχεια καταγράφηκε σε φιλμ ακτίνων Χ που δείχνει τον καθετήρα να βρίσκεται στον δεξιό κόλπο του.
