Όλοι θα έχουμε παρατηρήσει πως οι ανάγκες του κάθε ανθρώπου στον ύπνο δεν είναι οι ίδιες. Και δεν είναι μόνο η ηλικία ή το φύλο. Δυο συνομήλικοι άνθρωποι του ίδιου φαίνεται να θέλουν διαφορετικές ώρες ύπνου. Γιατί λοιπόν ορισμένοι άνθρωποι θέλουν ελάχιστο ύπνο;
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Λούντβιχ Μαξιμίλιαν, στο Μόναχο 4.000 εθελοντές από επτά ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίοι συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια αξιολόγησης των συνηθειών ύπνου τους και υποβλήθηκαν σε αναλύσεις του γενετικού τους υλικού (DNA).
Τα αποτελέσματα της έρευνας λοιπόν, που δημοσιεύονται στην διαδικτυακή έκδοση της ιατρικής επιθεώρησης Molecular Psychiatry, έδειξαν στους ειδικούς πως η απάντηση κρύβεται σε ένα γονίδιο που μειώνει τις ανάγκες μας σε ύπνο.
Το γονίδιο αυτό ονομάστηκε ABCC9 και σε προηγούμενες μελέτες έχει επίσης σχετιστεί με την καρδιοπάθεια και τον διαβήτη.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν πως όσοι από τους εθελοντές είχαν δύο κόπιες μιας συνηθισμένης μεταλλαγής του ABCC9, κοιμόντουσαν πολύ λιγότερο απ’ ο,τι όσοι διέθεταν δύο κόπιες από μία άλλη μεταλλαγή.
Οι ερευνητές εντόπισαν το ίδιο γονίδιο στις δροσόφιλες (μυγάκια των φρούτων) και σε πειράματα στο εργαστήριο κατόρθωσαν να το τροποποιήσουν, μειώνοντας έτσι την διάρκεια ύπνου των εντόμων.
Όπως τόνισε η επικεφαλής της έρευνας, Δρ. Κάρλα Άλεμπραντ «το γονίδιο ABCC9 είναι εξελικτικά αρχαίο, αφού υπάρχει και στις δροσόφιλες. Όταν εμποδίσαμε την δράση του στο νευρικό σύστημά τους, η διάρκεια του νυκτερινού ύπνου τους βραχύνθηκε».
Σύμφωνα με τους ερευνητές, το γονίδιο ABCC9 κωδικοποιεί την πρωτεϊνη SUR2, η οποία αποτελεί το ρυθμιστικό τμήμα των διαύλων καλίου στην μεμβράνη των κυττάρων. Οι δίαυλοι αυτοί δρουν ως αισθητήρες για τον μεταβολισμό της ενέργειας στα κύτταρα.
Τα ευρήματα αυτά, σε συνδυασμό μεταξύ τους, «υποδηλώνουν ότι η συσχέτιση της διάρκειας του ύπνου με τις διαταραχές του μεταβολικού συνδρόμου, μπορεί να εξηγηθεί εν μέρει με αυτόν τον κοινό μοριακό μηχανισμό», πρόσθεσε η Δρ. Άλεμπραντ
Οι ερευνητές του Μαξιμίλιαν, σε συνεργασία με συναδέλφους τους από το βρετανικό Πανεπιστήμιο του Leicester στην Βρετανία, ανέφεραν ακόμη πως στα θηλαστικά, το γονίδιο ABCC9 είναι ενεργό σε διάφορους ιστούς, όπως η καρδιά, οι σκελετικοί μύες, ο εγκέφαλος και τμήματα του παγκρέατος.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: