Η ζιδοβουδίνη (ZDV), επίσης γνωστή ως αζιδοθυμιδίνη (AZT), είναι ένα αντιρετροϊκό φάρμακο που χρησιμοποιείται για την πρόληψη και τη θεραπεία του HIV/AIDS. Γενικά συνιστάται για χρήση σε συνδυασμό με άλλα αντιρετροϊκά. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την πρόληψη της εξάπλωσης από μητέρα σε παιδί κατά τη γέννηση ή μετά από τραυματισμό από τη βελόνα ή άλλη πιθανή έκθεση. Πωλείται τόσο από μόνο του όσο και μαζί ως λαμιβουδίνη/ζιδοβουδίνη και αβακαβίρη/λαμιβουδίνη/ζιδοβουδίνη. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί από το στόμα ή με αργή ένεση σε φλέβα.
Οι συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν πονοκεφάλους, πυρετό και ναυτία. Οι σοβαρές παρενέργειες περιλαμβάνουν ηπατικά προβλήματα, μυϊκή βλάβη και υψηλά επίπεδα γαλακτικού οξέος στο αίμα. Χρησιμοποιείται συνήθως στην εγκυμοσύνη και φαίνεται να είναι ασφαλές για το μωρό. Το ZDV ανήκει στην κατηγορία αναστολέων ανάστροφης μεταγραφάσης νουκλεοσιδικού αναλόγου (NRTI).[5] Λειτουργεί αναστέλλοντας το ένζυμο ανάστροφη μεταγραφάση που χρησιμοποιεί ο HIV για την παραγωγή DNA και επομένως μειώνει την αναπαραγωγή του ιού.
Η ζιδοβουδίνη περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1964. Εγκρίθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1987 και ήταν η πρώτη θεραπεία για τον HIV. Είναι στον Κατάλογο Βασικών Φαρμάκων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Διατίθεται ως γενόσημο φάρμακο.
Θεραπεία HIV
Το AZT χορηγείται συνήθως δύο φορές την ημέρα σε συνδυασμό με άλλες αντιρετροϊκές θεραπείες. Αυτή η προσέγγιση αναφέρεται ως Υψηλής Ενεργητική Αντιρετροϊκή Θεραπεία (HAART) και χρησιμοποιείται για την πρόληψη της πιθανότητας αντίστασης στον HIV.
Πρόληψη HIV
Το AZT αποτελεί πλέον κύριο μέρος της κλινικής οδού τόσο για την προφύλαξη πριν από την έκθεση όσο και για τη θεραπεία μετά την έκθεση της μετάδοσης του HIV από μητέρα σε παιδί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, του τοκετού και του τοκετού και έχει αποδειχθεί ότι είναι αναπόσπαστο μέρος του περιγεννητικού και των μη μολυσμένων αδελφών. νεογνική ανάπτυξη. Χωρίς AZT, έως και 10 έως 15% των εμβρύων με μητέρες που έχουν μολυνθεί από τον ιό HIV θα μολυνθούν τα ίδια. Το AZT έχει αποδειχθεί ότι μειώνει αυτόν τον κίνδυνο σε μόλις 8% όταν χορηγείται σε σχήμα τριών μερών μετά τη σύλληψη, τον τοκετό και έξι εβδομάδες μετά τον τοκετό. Συνεπή και προληπτικά προληπτικά μέτρα, όπως η αυστηρή χρήση αντιρετροϊκών φαρμάκων, καισαρική τομή, μάσκες προσώπου, βαρέως τύπου λαστιχένια γάντια, κλινικά διαχωρισμένες πάνες μίας χρήσης και η αποφυγή της στοματικής επαφής θα μειώσουν περαιτέρω τη μετάδοση του HIV από τα παιδιά στο ελάχιστο. 1–2%.
Από το 1994 έως το 1999, το AZT ήταν η κύρια μορφή πρόληψης της μετάδοσης του HIV από μητέρα σε παιδί. Η προφύλαξη με AZT απέτρεψε περισσότερους από 1000 θανάτους γονέων και βρεφών από AIDS στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στις ΗΠΑ εκείνη την εποχή, το αποδεκτό πρότυπο φροντίδας για οροθετικές μητέρες ήταν γνωστό ως το σχήμα 076 και περιλάμβανε πέντε ημερήσιες δόσεις ΑΖΤ από το δεύτερο τρίμηνο και μετά, καθώς και ΑΖΤ που χορηγούνταν ενδοφλεβίως κατά τον τοκετό. Καθώς αυτή η θεραπεία ήταν χρονοβόρα και δαπανηρή, κρίθηκε ανέφικτη στον Παγκόσμιο Νότο, όπου η μετάδοση από μητέρα σε παιδί ήταν σημαντικό πρόβλημα. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 ξεκίνησε ένας αριθμός μελετών που προσπάθησαν να δοκιμάσουν την αποτελεσματικότητα ενός συντομότερου, απλούστερου σχήματος για χρήση σε χώρες με φτωχούς πόρους. Αυτός ο σύντομος κύκλος μαθημάτων AZT ήταν ένα κατώτερο επίπεδο φροντίδας και θα είχε θεωρηθεί κακή πρακτική εάν δοκιμαστεί στις ΗΠΑ. Ωστόσο, ήταν παρόλα αυτά μια θεραπεία που θα βελτίωνε τη φροντίδα και την επιβίωση των εξαθλιωμένων ατόμων.
