Καθημερινά βλέπουμε διάφορα όνειρα. Άλλα καλά κι άλλα άσχημα. Κάποια τα θυμόμαστε έντονα για ημέρες κι άλλα τα ξεχνάμε μόλις ξυπνήσουμε. Τι σχέση όμως μπορεί να έχουν τα όνειρα μας με την υγεία μας; Νέα έρευνα Καναδών επιστημόνων δείχνει πως τα πολύ έντονα όνειρα μπορεί να είναι ενδεικτικά αυξημένου κινδύνου για άνοιας ή νόσο του Πάρκινσον.
Ερευνητές από το Τμήμα Κυτταρικής & Συστημικής Βιολογίας του Πανεπιστημίου του Τορόντο στον Καναδά διαπίστωσαν πως τα πολύ έντονα όνειρα και άλλες τέτοιες διαταραχές του ύπνου αποτελούν ύποπτες ενδείξεις νευρολογικών προβλημάτων, που μάλιστα εκδηλώνονται έως και 15 χρόνια πριν την εμφάνιση των κλασικών συμπτωμάτων των ασθενειών αυτών.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής της έρευνας Δρ. Τζων Πήβερ, η επονομαζόμενη διαταραχή συμπεριφοράς κατά τον ύπνο REM (ή εν συντομία σύνδρομο RBD) αποτελεί τον ισχυρότερο προάγγελο των νευροεκφυλιστικών παθήσεων.
Η διαταραχή αυτή χαρακτηρίζεται από αυξημένη κινητικότητα στο στάδιο REM του ύπνου, όταν φυσιολογικά το άτομο θα έπρεπε να βλέπει όνειρα και να είναι εντελώς ακίνητο.
Το 80% των πασχόντων από σοβαρό σύνδρομο RBD εκδηλώνουν τελικά μια νευροεκφυλιστική νόσο, όπως η άνοια με σωμάτια Lewy και η νόσος Πάρκινσον.
Οι πάσχοντες από σύνδρομο RBDυποφέρουν από υπνηλία όταν ξυπνούν, επειδή ο ανήσυχος ύπνος δεν τους επιτρέπει να ξεκουραστούν, ενώ μερικές φορές οι κινήσεις τους στη διάρκεια του ύπνου είναι τόσο βίαιες, ώστε τραυματίζουν τον εαυτό τους ή τον/την σύντροφό τους που κοιμάται δίπλα τους.
Ο δρ Πήβερ, ο οποίος παρουσίασε τα συμπεράσματά του στο ετήσιο συνέδριο της Καναδικής Εταιρείας Νευροεπιστήμης, πιστεύει ότι το σύνδρομο RBD οφείλεται σε δυσλειτουργία των κυττάρων στο στέλεχος του εγκεφάλου.
Όταν τα κύτταρα αυτά, που λέγονται REM-ενεργοί νευρώνες, λειτουργούν φυσιολογικά, «παραλύουν» το κοιμισμένο σώμα ώστε να μην αντιδρούμε στα όνειρα που βλέπουμε.
Φυσιολογικά, τα κύτταρα αυτά ενεργοποιούνται όταν ο εγκέφαλος μπει στο στάδιο του βαθέως ύπνου (στάδιο REM του ύπνου), κατά το οποίο τα μάτια κινούνται γρήγορα πίσω από τα κλειστά βλέφαρά μας και βλέπουμε όνειρα.
Στους πάσχοντες από σύνδρομο RBD, όμως, οι REM-ενεργοί νευρώνες δεν ενεργοποιούνται ποτέ, με συνέπεια το σώμα να κινείται σε αντίδραση στα όνειρα.
Τα ίδια κύτταρα φαίνεται ότι παίζουν ρόλο στις νευροεκφυλιστικές παθήσεις, δεδομένου ότι οκτώ στους δέκα πάσχοντες από αυτή τη διαταραχή τις εκδηλώνουν πολλά χρόνια αργότερα, είπε ο δρ Πήβερ στο συνέδριο.
Και πρόσθεσε πως η εξεύρεση κάποιου συμπτώματος που θα αποτελεί προάγγελο των ασθενειών αυτών, θα δίνει την ευκαιρία στα άτομα υψηλού κινδύνου να υιοθετούν έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής, ώστε να καθυστερήσουν όσο είναι αυτό δυνατόν την ανάπτυξή τους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Πως να μην ξεχνάμε τα όνειρα που βλέπουμε
10 πράγματα που επηρεάζουν τα όνειρα μας σύμφωνα με την επιστήμη
