Ο Κορνήλιος Αγρίππας ( 14 Σεπτεμβρίου 1486 – 18 Φεβρουαρίου 1535) ήταν Γερμανός αναγεννησιακός πολυμαθής, γιατρός, νομικός λόγιος, στρατιώτης, θεολόγος και συγγραφέας. Τα Τρία Βιβλία Αποκρυφιστικής Φιλοσοφίας του Αγρίππα που δημοσιεύθηκαν το 1533 βασίστηκαν σε μεγάλο βαθμό στην Καμπάλα, τον Ερμητισμό και τον Νεοπλατωνισμό. Το βιβλίο του είχε μεγάλη επιρροή μεταξύ των εσωτεριστών της πρώιμης σύγχρονης περιόδου και καταδικάστηκε ως αιρετικό από τον ιεροεξεταστή της Κολωνίας.
Η ακαδημαϊκή σταδιοδρομία του Αγρίππα ξεκίνησε το 1509, λαμβάνοντας την αιγίδα της Μαργαρίτας της Αυστρίας, κυβερνήτη της Φρανς-Κοντέ, και του Αντουάν ντε Βεργύ, αρχιεπισκόπου της Μπεζανσόν και καγκελαρίου του Πανεπιστημίου του Ντολ. Του δόθηκε η ευκαιρία να δώσει διάλεξη στο Πανεπιστήμιο για το De verbo mirifico του Εβραϊκού μελετητή Johann Reuchlin. Στο Dôle, ο Agrippa έγραψε το De nobilitate et praecellentia foeminae sexus (Σχετικά με την ευγένεια και την αριστεία του γυναικείου φύλου), ένα έργο που είχε ως στόχο να αποδείξει την ανωτερότητα των γυναικών χρησιμοποιώντας καβαλιστικές ιδέες. Το βιβλίο πιθανότατα είχε σκοπό να εντυπωσιάσει τη Μάργκαρετ. Οι διαλέξεις του Αγρίππα έτυχαν προσοχής και του δόθηκε διδακτορικό στη θεολογία εξαιτίας αυτών. Ωστόσο, καταγγέλθηκε από τον Φραγκισκανό προγενέστερο Jean Catilinet ως «ιουδαϊσμός αιρετικός» και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το Dôle το 1510.
Κατά τη διάρκεια της ζωής του στη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ιταλία, ο Αγρίππας εργάστηκε ως θεολόγος, γιατρός, νομικός εμπειρογνώμονας και στρατιώτης. αφιέρωσε τον χρόνο του κυρίως στη μελέτη των απόκρυφων επιστημών και σε προβληματικά θεολογικά νομικά ζητήματα, που τον εξέθεσαν σε διάφορους διωγμούς κατά τη διάρκεια της ζωής του, συνήθως με τον τρόπο που περιγράφηκε παραπάνω: Θα καταγγέλλονταν ιδιωτικά για το ένα ή το άλλο είδος αίρεσης. Θα απαντούσε μόνο με δηλητήριο αρκετά αργότερα.
