Θάνατος: Όσοι νιώθουν απομονωμένοι τον σκέφτονται περισσότερο

άνδρας κάθεται μόνος στο δρόμο κι αισθάνεται μοναξιά
21-10-2019

Ο θάνατος έρχεται στο μυαλό όλων μας κατά διαστήματα. Τώρα, νέα έρευνα Αμερικανων επιστημόνων δείχνει πως όσοι αισθάνονται συχνά αποξενωμένοι, απομονωμένοι και πως κανείς δεν τους καταλαβαίνει, είναι πιο πιθανό να έχουν επίμονες σκέψεις θανάτου σε σχέση με άλλους.

Δεν είναι ακόμη βέβαιο κατά πόσο αυτά τα αισθήματα απομόνωσης δύνανται να εξηγήσουν την ύπαρξη των σκέψεων θανάτου, αλλά υπάρχουν ενδείξεις που υποστηρίζουν τη συγκεκριμένη υπόθεση.
«Πρόκειται για μια εμπειρία που κάποιοι άνθρωποι έχουν και ορισμένοι τη βιώνουν όλη την ώρα», δήλωσε ο Πίτερ Χελμ, απόφοιτος κοινωνικής ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, που διεξήγε τη μελέτη.

Τρόμος και Θάνατος

Η νέα έρευνα διεξήχθη στη βάση των ερευνών για τη διαχείριση του τρόμου. Αυτή θεωρεί ότι οι άνθρωποι κατασκευάζουν προσεκτικά εμπόδια μεταξύ του εαυτού τους και της συνειδητοποίησης του επικείμενου θανάτου τους. Οι άνθρωποι που ανακαλούν το θάνατο συχνότερα, συνδέονται περισσότερο με τις προσωπικές και πολιτιστικές τους αξίες. Πράγμα που είναι ίσως ένας τρόπος εύρεσης νοήματος ενόψει της δικής τους θνησιμότητας.

Ο Χελμ και οι συνεργάτες του ενδιαφέρθηκαν να εξετάσουν το πώς μια συγκεκριμένη εμπειρία, όπως αυτή της υπαρξιακής απομόνωσης μπορεί να συνδέεται με σκέψεις θανάτου και θνησιμότητας. Η υπαρξιακή απομόνωση συνδέεται αλλά δεν ταυτίζεται με τη μοναξιά. Η μοναξιά είναι το αίσθημα της έλλειψης επαφής με άλλους ανθρώπους ενώ η υπαρξιακή απομόνωση είναι το αίσθημα ότι οι άλλοι άνθρωποι δε σε καταλαβαίνουν στοιχειωδώς. Η κοινωνικοποίηση, όταν κάποιος βιώνει αισθήματα υπαρξιακής απομόνωσης μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση.

Οι μελετητές αυτοί διεξήγαν τέσσερις έρευνες. Σκοπός τους ήταν να καθορίσουν κατά πόσο η υπαρξιακή απομόνωση σχετίζεται με τις σκέψεις θανάτου. Στις πρώτες δύο ζητήθηκε από μαθητές γυμνασίου (932 στην πρώτη έρευνα και 613 στη δεύτερη) να συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο για τα επίπεδα των αισθημάτων υπαρξιακής απομόνωσης, μοναξιάς και έντασης της αίσθησης ταυτότητας/ότι ανήκουν σε ομάδες μεγαλύτερες των ίδιων. Επίσης οι συμμετέχοντες έλαβαν μέρος σε μια δοκιμασία με λέξεις οι οποίες ανάλογα με την επιλογή του ατόμου συνδέονταν ή όχι με τον θάνατο .

Αίσθηση απομόνωσης

Στις έρευνες αυτές οι συμμετέχοντες που δήλωναν πιο συχνά αισθήματα υπαρξιακής απομόνωσης ήταν πιο πιθανό να δημιουργήσουν λέξεις σχετικές με το θάνατο από αυτούς που δεν ήταν υπαρξιακά απομονωμένοι. Αυτό δείχνει πως οι σκέψεις θανάτου ήταν συχνότερες στο μυαλό αυτών που αισθάνονταν υπαρξιακά απομονωμένοι. Η σχέση μεταξύ υπαρξιακής απομόνωσης και σκέψεων θανάτου δεν εξηγείται από την μοναξιά ούτε από την αίσθηση ανήκειν σε μια ομάδα ή την αυτοεκτίμηση.

Στις επόμενες δύο έρευνες διερευνήθηκε αν πραγματικά η υπαρξιακή απομόνωση προκαλεί την εμφάνιση των σκέψεων θανάτου. Σε πρώτη φάση οι ερευνητές χώρισαν 277 άτομα σε τρεις ομάδες. Η πρώτη έγραφε για αναμνήσεις αισθημάτων υπαρξιακής απομόνωσης. Η δεύτερη έγραφε για ένα περιστατικό που είχε αισθανθεί μοναξιά. Η τρίτη για ένα ουδέτερο περιστατικό αναμονής. Σε αυτή την περίπτωση αυτοί που έγραφαν για την υπαρξιακή απομόνωση ήταν πολύ πιο πιθανό να συμπληρώσουν λέξεις σχετικές με το θάνατο. Σε μια δεύτερη ωστόσο έρευνα που ακολούθησε με 334 συμμετέχοντες, τα αποτελέσματα δεν επιβεβαιώθηκαν.

Μια άλλη εξήγηση κατά τον Χελμ, είναι ότι η ανάμνηση ενός περιστατικού στο οποίο αισθάνθηκαν υπαρξιακά απομονωμένοι μπορεί να έχει επίδραση στις σκέψεις θανάτου μόνο στους ανθρώπους που έχουν ούτως ή άλλως την τάση να αισθάνονται υπαρξιακά απομονωμένοι.

Η ερευνητική αυτή προσπάθεια πρωτοδημοσιεύθηκε στο τεύχος  της επιστημονικής επιθεώρησης «Journal of Research in Personality».

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Πρόωρος θάνατος: Πως συνδέεται με την αύξηση βάρους