Οι περισσότεροι Έλληνες πολίτες υποστηρίζουν τον υποχρεωτικό εμβολιασμό. Περισσότερο θετικοί όσοι χρησιμοποιούν υπηρεσίες πρόληψης και εμπιστεύονται τις υγειονομικές αρχές.
Περίπου το 85% των Ελλήνων είναι θετικοί στον υποχρεωτικό εμβολιασμό. Το στοιχείο αυτό προκύπτει από έρευνα που έγινε –πριν από την πανδημία– τον Οκτώβριο του 2019. Η έρευνα δημοσιεύτηκε προχθές (29 Μαρτίου 2021) στο Journal of Evaluation in Clinical Practice. Συγγραφείς οι, Θεόδωρος Γιαννούχος, Ευαγγελία Στελέτου, Μαρία Σαρίδη και Κυριάκος Σουλιώτης. Η έρευνα εντάσσεται στην ευρύτερη ερευνητική πρωτοβουλία: «Παρατηρητήριο Μεταρρυθμίσεων Υγείας» του Ινστιτούτου Πολιτικής Υγείας. Διεξάγεται δε κάθε χρόνο την τελευταία πενταετία, υπό την επιστημονική ευθύνη του Καθηγητή Κυριάκου Σουλιώτη. Το συγκεκριμένο σκέλος της, διερεύνησε παράγοντες που επηρεάζουν τις στάσεις απέναντι στον υποχρεωτικό εμβολιασμό, σε ενήλικες άνω των 18 ετών. Έγινε τηλεφωνικά σε τυχαίο και αντιπροσωπευτικό δείγμα από όλη την επικράτεια. Στόχος, να εκτιμηθούν οι κοινωνιοδημογραφικές μεταβλητές που επηρεάζουν τις απόψεις επί του ιδιαίτερα επίκαιρου και σημαντικού αυτού θέματος. Επιπλέον διερευνήθηκε κατά πόσο επηρεάζουν, η χρήση υπηρεσιών, η ικανοποίηση και η εμπιστοσύνη στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης και τους παρόχους.
Όπως ανέφερε στη healthview ο κ. Κυριάκος Σουλιώτης , Καθηγητής Πολιτικής Υγείας στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και επιστημονικός υπεύθυνος της έρευνας: «Από το 2017 διενεργούμε σε ετήσια βάση μιας ευρείας κλίμακας έρευνα σε τυχαίο και αντιπροσωπευτικό δείγμα του Ελληνικού πληθυσμού. Είναι μια προσπάθεια καταγραφής των στάσεων και των συμπεριφορών των πολιτών, τόσο σε σχέση με τη χρήση υπηρεσιών υγείας όσο και ως προς τις μεταρρυθμίσεις που απαιτείται να υλοποιηθούν για τη βελτίωση της πρόσβασης αλλά και της ποιότητας των παρεχόμενων φροντίδων.
Τα αποτελέσματα της έρευνας:
Συνολικά 901 συμμετέχοντες ολοκλήρωσαν πλήρως την έρευνα (ποσοστό απόκρισης 90% ‐901 / 1001). Όπως προέκυψε, σημαντικά περισσότερα πιθανό να υποστηρίξει κάποιος τον υποχρεωτικό εμβολιασμό, ήταν εάν:
• χρησιμοποιούσε συχνότερα υπηρεσίες πρόληψης (σε σύγκριση με κάποιον που δεν χρησιμοποίησε ποτέ ή σπάνια).
• ανέφερε αυξημένη εμπιστοσύνη σε οδηγίες και συστάσεις των επίσημων αρχών υγειονομικής περίθαλψης (σε σύγκριση με όσους δεν ανέφεραν εμπιστοσύνη).
• είχε ανήλικα παιδιά που ζούσαν στην οικογένεια.
Αξιοσημείωτο ότι δεν παρατηρήθηκαν διαφορές ανάλογα με τους κοινωνιοδημογραφικούς παράγοντες.
Το συμπέρασμα των ερευνητών είναι ότι οι πολιτικές υγείας πρέπει να προωθούν τον υποχρεωτικό εμβολιασμό, μέσω πολυεπίπεδων πρωτοβουλιών για την μεγαλύτερη κατανόηση της αξίας του τόσο προς τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης όσο και προς το κοινό.
Όπως διευκρίνισε ο κ. Σουλιώτης: «Η πρωτοβουλία αυτή, η οποία φέρει τον τίτλο Παρατηρητήριο Μεταρρυθμίσεων Υγείας, αποσκοπεί -πέρα από την καταγραφή- στην ανάλυση των απόψεων, των στάσεων αλλά και των προτιμήσεων των πολιτών για το σύστημα υγείας. Απώτερος στόχος μας είναι η καλύτερη τεκμηρίωση των σχετικών προτάσεων που καταθέτουμε στο πλαίσιο του επιστημονικού διαλόγου. Σκοπός αυτής της πρωτοβουλίας, η οποία στεγάζεται επιστημονικά στο Ινστιτούτο Πολιτικής Υγείας, είναι να τεθεί ο πολίτης στο επίκεντρο του σχεδιασμού και της χάραξης πολιτικής υγείας στη χώρα, μέσω της παραγωγής σχετικών επιστημονικών τεκμηρίων».
Να σημειωθεί ότι τα ποσοστά εμβολιασμού στην Ελλάδα είναι από τα υψηλότερα παγκοσμίως. Μόνο ένα μικρό μερίδιο Ελλήνων πολιτών αμφισβητούν την αποτελεσματικότητα του εμβολιασμού. Είναι σημαντικό ότι τα περισσότερα εμβόλια καλύπτονται από τον ΕΟΟΠΥ, ενισχύοντας έτσι την πρόσβαση σε τέτοιες υπηρεσίες. Από την άλλη, ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων πολιτών αντιλαμβάνεται ότι ο εμβολιασμός είναι απαραίτητος μόνο για τα παιδιά. Ο εμβολιασμός για μεταδοτικές ασθένειες επιβάλλεται νόμιμα στην Ελλάδα. Ωστόσο, ορισμένα εμβόλια όπως αυτά για τη μηνιγγίτιδα ‐ B εξακολουθούν να είναι στη διακριτική ευχέρεια των ατόμων. Παρά την πολύ θετική στάση για τον εμβολιασμό στην Ελλάδα, τα στοιχεία αναδεικνύουν «περιοχές» με διαφορετικές απόψεις και στάσεις. Αυτό συμβαίνει ακόμη και μεταξύ των επαγγελματιών υγείας.
Τα τελευταία χρόνια, η διστακτικότητα, η άρνηση, η καθυστέρηση ή η αβεβαιότητα σχετικά με τα εμβόλια, έχει αναδειχθεί περισσότερο από το παρελθόν. Τα επιχειρήματα εστιάζουν στην ασφάλεια των εμβολίων και τους πιθανούς κινδύνους, αντί για τα καλά τεκμηριωμένα οφέλη τους.
