Δικαιολογημένη είναι η ανησυχία ανάμεσα στους πολίτες για τις ανεπιθύμητες ενέργειες των εμβολίων κατά του κορονοϊού, αλλά όχι και για τους επιστήμονες, οι οποίοι δηλώνουν ότι τα στατιστικά στοιχεία δεν συνηγορούν υπέρ της διακοπής της χορήγησής τους.
Η μία παρενέργεια στο ένα εκατομμύριο εμβολιασμούς που έγιναν στις ΗΠΑ με το εμβόλιο της Johnson & Johnson, προκύπτει από τα 6 περιστατικά θρόμβων σε 6,8 εκατομμύρια εμβόλια που χορηγήθηκαν. Το ποσοστό του 1/1.000.000 είναι το σύνηθες ποσοστό παρενεργειών σε όλα τα εμβόλια, λένε οι ειδικοί.
Οι πολίτες, ωστόσο, από την πλευρά τους έχουν δίκιο να ανησυχούν, δηλώνει στο healthview.gr, ο Στέλιος Λουκίδης, αν. Καθηγητής Πνευνολογίας στη Β’ Πνευμονολογική Κλινική (ΕΚΠΑ) στο «Αττικόν» και πρόεδρος της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας:
“Δεν μπορεί κανείς να πει, ότι δεν είναι δικαιολογημένοι οι πολίτες που ανησυχούν. Εμείς τα βλέπουμε από την ιατρική πλευρά, ενώ ο πολίτης ακούει κάτι και φοβάται. Κι ας είναι μια πολύ πολύ σπάνια παρενέργεια. Υπήρχε και μια κριτική ότι βγήκαν πρόωρα τα εμβόλια κι αυτό δίνει λαβή για σχόλια. Νομίζω ότι θα μας απασχολήσει αρκετά αυτό το θέμα το επόμενο διάστημα”, σημειώνει ο Καθηγητής.
Γιατί οι ανεπιθύμητες ενέργειες δεν φάνηκαν στις κλινικές μελέτες
Η σπανιότητα των ανεπιθύμητων ενεργειών είναι και ο λόγος που δεν εντοπίστηκαν οι παρενέργειες στις πρώτες κλινικές μελέτες, καθώς αυτές έγιναν σε αριθμό δείγματος εθελοντών μικρότερο του ενός εκατομμυρίου, τονίζει ο Καθηγητής κ. Λουκίδης:
“Οι μελέτες φάσης ΙΙΙ έχουν ένα πολύ αποστειρωμένο πληθυσμό. Δηλαδή πάντα οι εθελοντές και η επιλογή των ανθρώπων στην κλινική μελέτη, δεν γίνεται με απόλυτα τυχαιοποιημένο τρόπο. Όταν τελειώσουν οι μελέτες πάμε στην πραγματική ζωή. Κι εκεί πολλές φορές φαίνονται κι άλλα πράγματα. Και είδατε ότι οι θρομβώσεις δεν είχαν αναφερθεί πουθενά στις μελέτες, τώρα βγήκαν. Αυτό οφείλεται στην αύξηση του αριθμού των ανθρώπων που εμβολιάζονται. Στη μελέτη ήταν 40 χιλιάδες και τώρα είναι εκατομμύρια παγκοσμίως. Αυτό είναι μια χαώδεις διαφορά”, τονίζει ο ειδικός.
Οι άνθρωποι έχουν την τάση να ανησυχούν υπερβολικά, κι αυτό φάνηκε και με τη δυσπιστία που επικράτησε στην αρχή των εμβολιασμών για τα mRNA εμβόλια, τα οποία αποδείχθηκαν τελικά περισσότερο ασφαλή.
“Μην ξεχνάτε ότι για τη Pfizer και για τη Moderna, όταν ξεκίνησαν τα εμβόλια, ήταν η δυσπιστία του mRNA μήπως μας αποκρυπτογραφήσει κάτι στον οργανισμό μας που δεν θα πρέπει να γίνει αυτό. Αλλά αυτό ξεχάστηκε γρήγορα και πήγε πολύ καλά το εμβολιαστικό πρόγραμμα με αυτά τα εμβόλια και ξεπεράστηκαν οι αμφιβολίες”, σχολιάζει ο κ. Στέλιος Λουκίδης.
Λουκίδης: Γιατί δεν μπορεί να δημιουργηθεί προφίλ εξαιρέσεων από τα εμβόλια
Ένα δεδομένο που έχει δυσκολέψει τους επιστήμονες, αλλά και τις ρυθμιστικές αρχές που λαμβάνουν τις αποφάσεις σε Ευρώπη και Αμερική για τα εμβόλια της AstraZeneca και της Johnson & Johnson, είναι ότι δεν μπορεί να δημιουργηθεί το προφίλ των ανθρώπων που μπορούν να εξαιρεθούν από τη λήψη των δύο εμβολίων, τα οποία έχουν ενοχοποιηθεί για την εμφάνιση θρόμβων.
Οι άνθρωποι που έχουν υποστεί θρομβοεμβολικά επεισόδια δεν φαίνεται να είχαν ιατρικό ιστορικό υποκείμενου νοσήματος.
“Ναι, νομίζω ότι αυτό είναι το βασικό. Ότι δεν μπορείς να ξέρεις από την αρχή ποιον να αποκλείσεις. Το μόνο που ξέρουμε, όπως φαίνεται, είναι ότι συμβαίνει σε γυναίκες κατά κύριο λόγο και σε ανθρώπους, που δεν ήταν κανένας πάνω από 60 ετών. Οπότε πιθανώς ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν αυτά τα εμβόλια να εμπεριέχει δυνητικό κίνδυνο για κάποιους ανθρώπους, που μπορεί να έχουν ένα υπόστρωμα γενετικό; Μπορεί ο οργανισμός τους τα αιμοπετάλια τους να είναι ευαίσθητα στις θρομβώσεις; Δεν το ξέρουμε. Γιατί η άποψη που είχαμε στην αρχή ότι είναι άνθρωποι με υποκείμενα νοσήματα απ’ ότι φαίνεται δεν ισχύει. Δεν είναι άνθρωποι π.χ. με υποκείμενη θρομβοφιλία ας πούμε, δηλαδή γενετικά προδιατεθειμένοι για να κάνουν θρομβώσεις, ούτε είναι άνθρωποι με θρομβωτικό στάτους. Δεν είναι έτσι”, σημειώνει ο ειδικός.
Η μόνη βεβαιότητα που υπάρχει αυτή τη στιγμή, είναι ότι το πρόβλημα εμφανίζεται σε ορμονικά ενεργές γυναίκες, λέει ο κ. Λουκίδης:
“Μπορεί να εμφανίζεται σε γυναίκες που είναι πιο ορμονικά ενεργές, σε σχέση με αυτές που είναι πάνω από τα 60. Είτε με πλήρη ορμονική λειτουργία ή μεταεμμηνοπαυσιακές. Άρα φαίνεται να είναι ορμονικό το δεδομένο στις γυναίκες γιατί ξέρουμε ότι οι ορμόνες εμπλέκονται στις θρομβώσεις. Αυτό έχουμε δει μέχρι στιγμής”, καταλήγει ο επιστήμονας.
