Ο Άλφρεντ Γκρέφε (23 Νοεμβρίου 1830 – 12 Απριλίου 1899) ήταν Γερμανός οφθαλμίατρος που γεννήθηκε στο Martinskirchen.
Από το 1850 έως το 1854 σπούδασε ιατρική στα πανεπιστήμια του Halle, της Χαϊδελβέργης, του Βίρτσμπουργκ, της Λειψίας και της Πράγας, στη συνέχεια από το 1855 έως το 1858, εργάστηκε ως βοηθός του ξαδέρφου του, οφθαλμίατρου Albrecht von Graefe, στο Βερολίνο. Κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου, πέρασε επίσης χρόνο στο Παρίσι, όπου σπούδασε με τον Frédéric Jules Sichel και τον Louis-Auguste Desmarres.
Το 1859 ίδρυσε μια ιδιωτική οφθαλμολογική κλινική στο Halle και το 1873 έγινε τακτικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Halle. Το 1884 διορίστηκε διευθυντής της νεόδμητης πανεπιστημιακής οφθαλμολογικής κλινικής.
Τον θυμούνται για το έργο του με τις διαταραχές της οφθαλμικής κινητικότητας, ιδιαίτερα τον στραβισμό. Ήταν πρωτοπόρος της ασηπτικής οφθαλμικής χειρουργικής που περιελάμβανε προσπάθειες για την πρόληψη χειρουργικών επιπλοκών όπως η ενδοφθαλμίτιδα. Επίσης, του πιστώνεται ότι παρείχε μια πρώιμη λεπτομερή περιγραφή της ισχαιμίας του αμφιβληστροειδούς και ήταν ο πρώτος γιατρός που πραγματοποίησε εκβολή του δακρυϊκού σάκου.
Συνεργάστηκε με τον Edwin Theodor Saemisch για την έκδοση ενός επικού οφθαλμολογικού έργου με τίτλο “Handbuch des gesamten Augenheilkunde” (7 τόμοι, 1874–80). Ο Graefe ήταν γιατρός του συνθέτη Franz Liszt όταν ο τελευταίος υπέφερε από εξασθενημένη όραση. Ημερομηνία για χειρουργική επέμβαση καταρράκτη είχε προγραμματιστεί τον Σεπτέμβριο του 1886, ωστόσο ο Λιστ πέθανε το καλοκαίρι και η επέμβαση δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.
