Ο Άλικ Άιζακς (Alick Isaacs, 17 Ιουλίου 1921 – 26 Ιανουαρίου 1967) ήταν Σκωτσέζος ιολόγος.
Ο Άιζακς κέρδισε το Διδακτορικό του Δίπλωμα Ιατρικής από το Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης το 1954.
Το 1957 ανακάλυψε την ιντερφερόνη μαζί με τον Ελβετό ιολόγο Jean Lindenmann. Υπηρέτησε ως επικεφαλής του Εργαστηρίου Έρευνας για την Ιντερφερόνη στο Εθνικό Ινστιτούτο Ιατρικής Έρευνας το 1964–1967. Ο Τζόις Τέιλορ-Παπαδημητρίου εργάστηκε ως ερευνητής πρώιμης σταδιοδρομίας στο εργαστήριό του.
Στον Άιζακς απονεμήθηκαν τιμές και το χρυσό μετάλλιο Bellahouston για την έρευνά του σχετικά με τον ιό της γρίπης. Εκλέχτηκε Μέλος της Βασιλικής Εταιρείας το 1966. Πέθανε το 1967, σε ηλικία 45 ετών, από εγκεφαλική αιμορραγία.
Άφησε πίσω του τη σύζυγό του, Susanna Isaacs Elmhirst, παιδιατρική γραμματέα, η οποία αργότερα έγινε παιδοψυχίατρος. Μια συλλογή από τις εργαστηριακές σημειώσεις του φυλάσσεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη Ιατρικής στην Bethesda του Μέριλαντ.
