Ο Άουγκουστ φον Βάσερμαν (21 Φεβρουαρίου 1866 – 16 Μαρτίου 1925) ήταν Γερμανός βακτηριολόγος και υγιεινολόγος.
Γεννημένος στη Βαμβέργη, με εβραϊκή καταγωγή, σπούδασε σε πολλά πανεπιστήμια σε όλη τη Γερμανία, λαμβάνοντας το διδακτορικό του στην ιατρική το 1888 από το Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου. Το 1890 άρχισε να εργάζεται υπό τον Robert Koch στο Ινστιτούτο Λοιμωδών Νοσημάτων στο Βερολίνο. Το 1906 έγινε διευθυντής του τμήματος πειραματικής θεραπείας και έρευνας ορού στο ινστιτούτο, ακολουθούμενος από διευθυντής του τμήματος πειραματικής θεραπείας στο Kaiser-Wilhelm-Gesellschaft για την Προώθηση της Επιστήμης στο Βερολίνο-Dahlem (1913).
Ο φον Βάσερμαν ανέπτυξε ένα τεστ για τη διάγνωση της σύφιλης το 1906. Μόλις ένα χρόνο μετά τον εντοπισμό του αιτιολογικού οργανισμού, Spirochaeta pallida, από τους Fritz Schaudinn και Erich Hoffmann. Το λεγόμενο «τεστ Wassermann» επέτρεψε την έγκαιρη ανίχνευση της νόσου (παρά τα μη ειδικά συμπτώματά της) και επομένως την πρόληψη της μετάδοσης.
Απέδωσε την ανάπτυξη του τεστ σε προηγούμενα ευρήματα των Jules Bordet και Octave Gengou και σε μια υπόθεση που εισήγαγε ο Paul Ehrlich στην ερμηνεία του για τον σχηματισμό αντισωμάτων.
Το τεστ Wassermann παραμένει βασικό στοιχείο ανίχνευσης και πρόληψης της σύφιλης σε ορισμένους τομείς, αν και συχνά έχει αντικατασταθεί από πιο σύγχρονες εναλλακτικές λύσεις.
