Απώλεια βάρους: Δεν υπάρχει “one size fits all” πλάνο, του Δημήτρη Μπερτζελέτου

11-11-2019

Είναι σημαντικό η σύσταση περί σύνδεσης αριθμού γευμάτων και ρυθμού απώλειας βάρους, να είναι ορθά τεκμηριωμένη και επίκαιρη. Το πρόβλημα με το “επίκαιρη” είναι, ότι δεν πρέπει να εννοούμε συρμός ή μόδα. “Επίκαιρο”, είναι αυτό που ταιριάζει με την παρούσα κατάσταση, και κυρίως ταιριάζει και μπορεί να υιοθετηθεί ως τρόπος διατροφής στον καθένα από εμάς.

Ας πούμε  ότι αυτή την εποχή,  αποφασίσαμε ότι θέλουμε και πρέπει να χάσουμε κιλά.  Ξεκινάμε να αναρωτιόμαστε λοιπόν γιατί έχουμε ακούσει πολλά, αν ο αριθμός των γευμάτων μέσα σε μια μέρα, διαφοροποιεί τη δυνατότητα μας για απώλεια βάρους. Όλοι έχουμε ακούσει το γνωστό εξής motto: «Τρώγε τρία γεύματα την ημέρα, και το πρωινό είναι το πιο σημαντικό».

Ορισμένες έρευνες έχουν δείξει ότι η κατανάλωση γευμάτων 6 έως 14 (!) φορές την ημέρα είναι όντως πιο αποτελεσματική για την υπόθεση “απώλεια βάρους”, καθώς ενθαρρύνει μια (σταθερή) αίσθηση πληρότητας, που καταστέλλει την όρεξη. Τρώγοντας κανείς τόσο συχνά, περιορίζει την πιθανότητα να πεινάσει, μπορεί να αυξήσει το μεταβολισμό, αλλά και την ταχύτητα απώλειας βάρους. Από την άλλη πλευρά, (πάντα υπάρχει και αυτή), ερευνητές υποστηρίζουν, ότι η αύξηση του αριθμού των γευμάτων, μπορεί να οδηγήσει σε αντίθετα αποτελέσματα, (αύξηση βάρους), καθώς όσο πιο πολλές φορές τρώει κανείς, τόσο μεγαλύτερη πιθανότητα έχει να κάνει υπερφαγία.

Είπα το εξής τότε: «θα μελετήσω 5 καλές μελέτες σχετικά με το ζήτημα και θα αποφασίσω».

Λοιπόν, 4 στις 5 μελέτες προτάσσουν ως καλύτερη λύση τα μικρά συχνά γεύματα, ως καλύτερη επιλογή για απώλεια βάρους.Όμως, υπάρχει ένα μικρό ανακύπτον ζήτημα. Δεν υπάρχει καθορισμός, του τι συνιστά ένα γεύμα ή σνακ. Η μια έρευνα έλεγε ότι σνακ είναι τρόφιμο 50 θερμίδων, μια άλλη έλεγε ότι σνακ είναι το γεύμα που τρώμε εντός 15 λεπτών, ενώ μια τρίτη έρευνα έλεγε ’φάτε 3 γεύματα και 3 σνακ την ημέρα’, χωρίς να παρέχονται τα μεγέθη τους.

Με τέτοιες περιγραφές/ερμηνείες καθίσταται δύσκολη η σύγκριση μελετών. Απαιτείται λοιπόν περισσότερη έρευνα σε αυτόν τον τομέα και είναι χρήσιμο να εξεταστεί η ποιότητα των καταναλισκόμενων γευμάτων.

Ουφ, πόσες φορές έχετε ακούσει αυτό το “απαιτείται περισσότερη έρευνα”…

Έχετε ένα δίκαιο, αλλά έτσι είναι η διατροφή μας. Είναι μια καινούργια επιστήμη με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Τώρα το πόσο μπορούμε να λέμε “επιστήμη της διατροφής” είναι ένα άλλο θέμα, καθώς δύσκολα μπορεί να αποκαλέσει κανείς επιστήμη, κάτι που όντας σε εμβρυικό στάδιο, έχει αμφισβητήσιμα αποτελέσματα όταν εξετάζεται. Ίσως επιστήμη της διατροφής να πρέπει να εννοούμε τον επιστημονικό τρόπο σκέψης από τον οποίο πρέπει να διέπεται.

Μην την κακολογούμε, μας δίνει το δικαίωμα, στην παρούσα, να κάνουμε τη δοκιμασία και να δώσουμε τη “μαρτυρία’ μας για το αν μας κάνουν ή όχι, τα πολλά γεύματα μέσα στην ημέρα. Πρέπει να παραδεχτούμε, διαιτολόγοι και πολίτες ότι δεν υπάρχει “one size fits all” πλάνο διατροφής.

Εν κατακλείδι 

Ας πειραματιστούμε, ας δούμε τι ταιριάζει στον καθένα από εμάς, αρκεί να είμαστε παρατηρητικοί και ειλικρινείς με τον εαυτό μας. Να, τι πρέπει να εννοούμε όταν λέμε “επίκαιρη” διατροφή για εμάς. Πρέπει να είναι, αυτή που μας ταιριάζει και που συμφωνεί με βασικές αρχές διαιτητικές, μακριά από ανορθόδοξες κι ‘επώνυμες” δίαιτες!

ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΜΠΕΡΤΖΕΛΕΤΟΣ
Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, MSc, MEd
Ομάδα Ειδικών Αθλητικής Διατροφής
Ομάδα Ειδικών Δημόσιας Υγείας
e-mail: [email protected]
site: www.dbertzeletos.gr
blog:nutripolitics.blogspot.gr