Άρθρο του Ντέιβιντ Στάκλερ, καθηγητή κοινωνιολογίας στην Οξφόρδη και του Σάντζεϊ Μπάσου, καθηγητή ιατρικής και επιδημιολόγος σε Κέντρο Έρευνας και Πρόληψης στο Πανεπιστήμιο Στάφορντ στην εφημερίδα New York Times αναφέρεται στις σοβαρές επιπτώσεις που έχουν τα μέτρα λιτότητας στην ανθρώπινη ζωή και στο σύστημα υγείας στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου και συγκεκριμένα στην Ελλάδα η οποία όπως λένε «Αντιμετωπίζει δημόσια υγειονομική καταστροφή».
Η παραπάνω άποψη στηρίζεται στο γεγονός ότι ο κρατικός προϋπολογισμός για την υγεία μειώθηκε από το 2008 κατά 40%, εν μέρει λόγω των απαιτήσεων της Τρόικα για τη μείωση των ελλειμμάτων, στο πλαίσιο του σχεδίου διάσωσης. Επίσης, 35.000 γιατροί, νοσοκομειακοί υπάλληλοι και άλλοι που εργάζονται στο τομέα της υγείας έχουν χάσει τη δουλειά τους, σύμφωνα με το δημοσίευμα, ενώ αυξήθηκαν οι εισαγωγές στα νοσοκομεία, καθώς οι Έλληνες αποφεύγουν πλέον τις προληπτικές διαγνωστικές εξετάσεις λόγω της μεγάλης λίστας αναμονής και της αύξησης της τιμής των φαρμάκων.
Παρατηρήθηκε επίσης αύξηση της παιδικής θνησιμότητας κατά 40%, ενώ διπλασιάσθηκαν τα κρούσματα μόλυνσης από τον ιό H.I.V., λόγω της περικοπής στο πρόγραμμα παροχής συριγγών στους ναρκομανείς, που οδήγησε στην πολλαπλή χρήση των συριγγών. Αύξηση σημείωσαν και τα κρούσματα μαλάριας, για πρώτη φορά μετά τις αρχές της δεκαετίας του ’70, λόγω της κατάργησης των προγραμμάτων ψεκασμού των κουνουπιών στη βόρεια Ελλάδα..
Αναλυτικά στο άρθρο γίνεται αναφορά επίσης στην αύξηση των θανάτων και των αυτοκτονιών στις χώρες που πλήττονται από τη λιτότητα, λόγω της ανεργίας και της κατάρρευσης των συστημάτων υγείας καθώς επίσης και στις αρνητικές επιπτώσεις της λιτότητας στη δημόσια υγεία, παραθέτοντας στοιχεία από διάφορες εποχές και χώρες. Όπως σημειώνεται στο άρθρο, η σχέση της ανεργίας με τις αυτοκτονίες διαπιστώθηκε από τον 19ο αιώνα, καθώς το ποσοστό των αυτοκτονιών είναι διπλάσιο στους ανέργους από τους εργαζόμενους. Το ποσοστό των αυτοκτονιών εκτινάχθηκε στις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της κρίσης (2007-2009), όπως και τα επόμενα χρόνια.
Τέλος υπογραμμίζεται ότι εκτός ωστόσο από την ανεργία, στις χώρες που μειώθηκαν οι προϋπολογισμοί υγείας και κοινωνικής προστασίας, όπως σε Ελλάδα, Ιταλία και Ισπανία παρατηρήθηκε επιδείνωση της δημόσιας υγείας σε σχέση με χώρες, όπως τη Γερμανία, την Ισλανδία και τη Σουηδία, που διατήρησαν το κοινωνικό δίκτυο προστασίας και επέλεξαν την στήριξη της οικονομίας έναντι της λιτότητας..
Χρυσάνθη Τασσοπούλου
