Ο Χένρι Έλις (2 Φεβρουαρίου 1859 – 8 Ιουλίου 1939) ήταν Άγγλος γιατρός, ευγονιστής, συγγραφέας, προοδευτικός διανοούμενος και κοινωνικός μεταρρυθμιστής που μελέτησε την ανθρώπινη σεξουαλικότητα. Συνέγραψε το πρώτο ιατρικό εγχειρίδιο στα αγγλικά για την ομοφυλοφιλία το 1897, και δημοσίευσε επίσης έργα για μια ποικιλία σεξουαλικών πρακτικών και τάσεων, καθώς και για την ψυχολογία των τρανς. Του πιστώνεται η εισαγωγή των εννοιών του ναρκισσισμού και του αυτοερωτισμού, που υιοθετήθηκαν αργότερα από την ψυχανάλυση.
Ο Έλις ήταν ένας από τους πρωτοπόρους ερευνητές των ψυχεδελικών φαρμάκων και ο συγγραφέας μιας από τις πρώτες γραπτές αναφορές στο κοινό σχετικά με μια εμπειρία με τη μεσκαλίνη, την οποία πραγματοποίησε στον εαυτό του το 1896. Υποστήριξε την ευγονική και υπηρέτησε ως ένας από τους 16 αντιπροέδρους του Ευγονική Εταιρεία από το 1909 έως το 1912.
Ο Έλις επέστρεψε στην Αγγλία τον Απρίλιο του 1879. Είχε αποφασίσει να ασχοληθεί με τη μελέτη του σεξ και ένιωθε ότι το πρώτο του βήμα πρέπει να είναι να αποκτήσει τα προσόντα ως γιατρός. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Νοσοκομείου St Thomas, που τώρα ανήκει στο King’s College του Λονδίνου, αλλά ποτέ δεν είχε τακτική ιατρική πρακτική. Η εκπαίδευσή του υποβοηθήθηκε από μια μικρή κληρονομιά και επίσης εισόδημα που κέρδισε από έργα μοντάζ στη σειρά Mermaid του λιγότερο γνωστού δράματος της Ελισάβετ και του Ιακωβίτη. Εντάχθηκε στο The Fellowship of the New Life το 1883, συναντώντας άλλους κοινωνικούς μεταρρυθμιστές, Eleanor Marx, Edward Carpenter και George Bernard Shaw.
Η αγγλική μετάφραση του 1897 του βιβλίου του Έλις σεξουαλική αναστροφή, που συνυπογράφουν ο John Addington Symonds και δημοσιεύτηκε αρχικά στα γερμανικά το 1896, ήταν το πρώτο αγγλικό ιατρικό εγχειρίδιο για την ομοφυλοφιλία. Περιγράφει τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις των ανδρών καθώς και τον βιασμό εφήβων. Ο Έλις έγραψε την πρώτη αντικειμενική μελέτη για την ομοφυλοφιλία, καθώς δεν τη χαρακτήρισε ως ασθένεια, ανήθικη ή έγκλημα. Το έργο υποθέτει ότι η αγάπη του ίδιου φύλου ξεπέρασε τα ταμπού ηλικίας καθώς και ταμπού του φύλου. Το έργο χρησιμοποιεί επίσης τον όρο αμφιφυλόφιλος παντού. Η πρώτη έκδοση του βιβλίου αγοράστηκε από τον εκτελεστή της περιουσίας του Σίμοντ, ο οποίος απαγόρευσε οποιαδήποτε αναφορά του Σίμοντς στη δεύτερη έκδοση.
Το 1897 ένας βιβλιοπώλης διώχθηκε γιατί πλήρωσε το βιβλίο του Έλις. Αν και ο όρος ομοφυλόφιλος αποδίδεται στον Έλις, έγραψε το 1897, «Ο ομοφυλόφιλος» είναι μια βάρβαρα υβριδική λέξη και δεν αναλαμβάνω καμία ευθύνη για αυτό». Μάλιστα, η λέξη ομοφυλόφιλος επινοήθηκε το 1868 από τον Ούγγρο συγγραφέα Karl-Maria Kertbeny.
Ο Έλις μπορεί να έχει αναπτύξει ψυχολογικές έννοιες του αυτοερωτισμού και του ναρκισσισμού, οι οποίες αναπτύχθηκαν αργότερα από τον Σίγκμουντ Φρόιντ. Η επιρροή του Έλις μπορεί να έφτασε στον Ράντκλιφ Χολ, ο οποίος θα ήταν περίπου 17 ετών τη στιγμή που δημοσιεύτηκε το Sexual Inversion. Αργότερα αναφέρθηκε στον εαυτό της ως σεξουαλική ανεστραμμένη και έγραψε για τις γυναικείες «σεξουαλικές αναποδογυριστές» στα Miss Ogilvy Finds Herself και The Well of Loneliness. Όταν ο Έλις υποκλίθηκε ως ο πρωταγωνιστής στη δίκη του The Well of Loneliness στις 14 Μαΐου 1928, ο Norman Haire επρόκειτο να τον αντικαταστήσει αλλά δεν κλήθηκαν μάρτυρες.
