Ο Χέρμαν Μίλερ (21 Δεκεμβρίου 1890 – 5 Απριλίου 1967) ήταν Αμερικανός γενετιστής, εκπαιδευτικός και βραβευμένος με Νόμπελ περισσότερο γνωστός για το έργο του σχετικά με τις φυσιολογικές και γενετικές επιπτώσεις της ακτινοβολίας (μεταλλαξιγένεση).
Ο Μίλερ προειδοποιούσε συχνά για μακροπρόθεσμους κινδύνους ραδιενεργών επιπτώσεων από πυρηνικό πόλεμο και πυρηνικές δοκιμές, που οδήγησαν σε μεγαλύτερο δημόσιο έλεγχο αυτών των πρακτικών.
Το 1926 ξεκίνησε μια σειρά από σημαντικές ανακαλύψεις. Τον Νοέμβριο, έκανε δύο πειράματα με ποικίλες δόσεις ακτίνων Χ, το δεύτερο από τα οποία χρησιμοποίησε το απόθεμα διασταύρωσης καταστολέα (“ClB”) που είχε βρει το 1919. Γρήγορα εμφανίστηκε μια σαφής, ποσοτική σύνδεση μεταξύ ακτινοβολίας και θανατηφόρων μεταλλάξεων. Η ανακάλυψη του Muller προκάλεσε αίσθηση στα μέσα ενημέρωσης. Αυτό θα τον έκανε έναν από τους πιο γνωστούς δημόσιους διανοούμενους των αρχών του 20ού αιώνα.
Μέχρι το 1928, άλλοι είχαν επαναλάβει τα δραματικά του αποτελέσματα, επεκτείνοντάς τα σε άλλους οργανισμούς-μοντέλα, όπως οι σφήκες και ο αραβόσιτος. Τα επόμενα χρόνια, άρχισε να δημοσιοποιεί τους πιθανούς κινδύνους της έκθεσης σε ακτινοβολία στους ανθρώπους (όπως οι γιατροί που χειρίζονται συχνά εξοπλισμό ακτίνων Χ).
